Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΜΕΝ ΓΑΡ ΜΕΤ ΕΥΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΚΑΛΟΥΜΕΝ ΑΝΕΥ ΜΑΛΑΚΙΑΣ

Βλέπω ώρες ώρες σε μερικά post και σχόλια που φίλοι μου γράφουν τις σε εισαγωγικά ''κακές'' λέξεις, κάπως έτσι...
- Στον π.......ο μας.
- Στα @@ μας.
- Μη λες λαλακίες κλπ
Επίσης στο Outlook δεν υπάρχει ορθογραφία για αυτές ενώ στο Google η πιο γνωστή Ελληνική λέξη, δηλαδή το μαλάκας δεν βγαίνει στην αναζήτηση.
Δεν κατάλαβα. Προς τι η φίμωσης της αληθείας χριστιανοί αδελφοί μου? Δεν είναι αυτές από αρχαιοτάτων χρόνων Ελληνικές και ευρέως χρησιμοποιούμενες λέξεις?
Ας το δούμε λίγο. Ας πάρουμε τη λέξη μαλάκας ας πούμε. 


Μαλάκας, ο:  Στα αρχαία ελληνικά η λέξη σήμαινε "άρρωστος". Η λέξη προέρχεται εκ του ρήματος μαλακιάω, που σημαίνει μαλακώνω. Ως ουσιαστικό η λέξη μαλακία είναι Ιωνική και σημαίνει μαλακός. Στον "Περικλέους Επιτάφιο" του Θουκυδίδη (...φιλοσοφούμεν γαρ μετ' ευτελείας και φιλοκαλούμεν άνευ μαλακίας) η λέξη σημαίνει την μαλθακότητα. Στα Νικομάχεια Ηθικά του Αριστοτέλη η λέξη χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την καρτερικότητα, ενώ ως λατινική λέξη η malacia, υποδηλώνει την ήρεμη θάλασσα. Στα νεότερα χρόνια η λέξη μαλακία ταυτίσθηκε με την διανοητική ανεπάρκεια ή εγκεφαλική δυσλειτουργία, εξ ού και η "μαλάκυνση εγκεφάλου". Βλέπουμε λοιπόν από τας αρχαιοτάτους χρόνους μέχρι και σήμερον ότι η απαγορευμένη αυτή λέξη είναι γεγονός. Μέχρι και η εκκλησία τη χρησιμοποιεί! "από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν" (Ματθ. Δ' 23, Θ' 35 και Ι' 1).

Προς τι λοιπόν ο αλληλοσπαραγμός? Άλλωστε είναι γεγονός ότι δεν μπορείς να προσδώσεις την ακριβή έννοια του λόγου σου, αν δεν πεις τη λέξη έτσι όπως ακριβώς είναι. Πώς να αντικαταστήσεις ας πούμε την έκφραση: Πάρτε τ  αρχίδια μου?
1)Αδιαφορώ παντελώς? 2) Σας αγνοώ? 3) Δεν δίνω καμία σημασία? 4) Σας περιφρονώ? 5) Δεν μ ενδιαφέρετε? 6) Δεν με απασχολείτε? .....
Kαμία από αυτές δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αρχική έκφραση. Όταν θές να πεις ρε παιδί μου ''ΠΑΡΤΕ Τ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ'' θες να το πείς για να δώσεις στον απέναντί σου να καταλάβει τη βαρύτητα της φράσης. Το πόσο πολύ αδιαφορείς στον υπερθετικό βαθμό. Τι να του πεις ας πούμε : Σε αγνοώ στον υπερθετικό βαθμό? Ναι πιάσε κι ένα Λίπτον Αις Τι και 5 κουλουράκια σταφίδα. ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Ας αφήσουμε λοιπόν τους καθωσπρεπισμούς και το σαβουαρ βίβρ του Ζαμπούνη και όταν θέλουμε πραγματικά να γράψουμε κάτι τέτοιο να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας που ενίοτε το χρησιμοποιούμε και ως κωλοδάχτυλο. Απλά ας κάνουμε το spelling. Α-Ρ-Χ-Ι-Δ-Ι-Α. Αυτό είναι. Τι πιο ωραίο πράγμα απ το αρχίδι. Η αρχή της ζωής. Α και να μην ξεχνάμε ότι το ''Πάρτε τ αρχίδια μου'' αυτούς τους καιρούς που ζούμε θα χρειαστεί να το λέμε όσο ποτέ άλλοτε. Για αυτό λοιπόν φίλτατοι, Start Practice….


ΨΙΤ. ΠΙΑΣΕ ΕΝΑ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟ ΑΝΑΜΙΚΤΟ

Παγωτό με γεύση Μαριχουάνα: Επιχειρηματίας στις ΗΠΑ λανσάρισε παγωτό με γεύση μαριχουάνα. Έτσι οι ασθενείς που κάνουν χρήση της ουσίας για ιατρικούς λόγους θα μπορούν πλέον όχι μόνο να καπνίζουν τη μαριχουάνα τους αλλά και να την τρώνε. Επίσης η πληροφορία ότι Πόντιος χρήστης προσπάθησε να ανάψει το παγωτό και να το καπνίσει ελέγχεται ως ανακριβής...:Ρ:Ρ:Ρ

 

ΜΑΛΑΚΟΣΙΦΟΥΝΑΣ

Είδηση: Τυφώνας λέει με το όνομα MALAKAS πλησιάζει την Ιαπωνία. Μάλιστα. Εδώ θα δείτε την πραγματική διαφορά κουλτούρας των δύο λαών. Σε μάς είδηση θα ήταν αν οι Μαλάκες απομακρύνονταν...:Ρ:Ρ


 


ΥΟGA ΤΗΣ...

Οτι καλύτερο βρήκα σήμερα στο ίντερνετ. Γυμναστική Yoga. Άψογο. Ένας κώλος πάνω, ένας κάτω και ένα κεφάλι στη μέση. Τι να διαλέξει κανείς...:Ρ:Ρ:Ρ

 

 

EVIL EYE REMOVAL

Γιατί ρε Γιωργάκη. Εμείς θέλουμε να δούμε το Νησί σήμερα και εσύ θες να μας πεις για το Ναυάγιο? Ξέρουμε. Τα κάνατε πουτάνα. Βλέπεις δε μιλάμε και πολύ. Θες να μας κοιτάξεις στα μάτια? Να προσέχεις μόνο μη σε ματιάσουμε. Γιατι μετά εμεις ξεματιάζουμε με το δάχτυλο...


 

Φύγε, πριν ανοίξω το στόμα μου

Με άνοιγμα διαμέτρου 6,5 ιντσών, λογικό είναι ο Francisco Domingo Joaquim να είναι ο κάτοχος του ρεκόρ Guinness, για το μεγαλύτερο άνοιγμα στόματος στον κόσμο. Ρε το Φραντζεσκο το πήρε το βραβείο...εγώ λoγικά πάω για τον τίτλο της Miss Young...:P:P:P

 

ΚΟΥΝΟΥΠΟΝΤΙΚΑΣ

Με τσίμπησε ένα κουνούπι ενώ είχα το χέρι μου πάνω στο ποντίκι. Γαμώτο. Ηλίθια σκέψη: Θα μπορούσε άραγε να σε τσιμπήσει ένα ποντίκι ενώ έχεις το χέρι σου πάνω σ ένα κουνούπι?..:Ρ:Ρ:Ρ ( μαλακία ήταν ε? αλλά είχα καιρό να γράψω....:Ρ)

 

ΑΦΗΣΤΕ ΕΜΑΣ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ. ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Εχω βαρεθεί να βλέπω στις τηλεοράσεις να κλαίγονται για την κρίση παρουσιαστές/συνθέτες/μεγαλοδημοσιογράφοι/τραγουδιστές και η λοιπή show biz. Παιδιά, τα αισθήματα φαίνονται και είναι αληθινά όταν τα βιώνεις στο πετσί σου. Αφήστε εμάς λοιπόν να κλάψουμε. Ξέρουμε καλύτερα...

 

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ? ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΝΙΚΟΛΟΥΛΗ

Χα. Λένε στις ειδήσεις ότι στο τέλος του χρόνου θα δούμε φώς στο τούνελ. Κοίτα να δείς που και αυτό, θα το συμπεριλάβουν στο λογαριασμό της ΔΕΗ....
 

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΥΠΟΧΘΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΡΓΕΝΗ

Είμαι πάνω στο μηχανάκι. Τιιιιιιιιιι τιιιιιιτττττττττ! Μήνυμα.
Φανάρι. Σταματώ. Το βλέπω. Άγνωστο νούμερο.
- Γειά σου!Απαντώ:
- Γειά. Ποιός είναι?- Είμαι η Νανά. Θέλω να σε γνωρίσω....
Απάντηση: - Κι εγώ!!
Σκέφτομαι. Κάποιος πούστης μου κάνει πλάκα. Για να δούμε
- Μα πως θέλεις αφού δε με ξέρεις.
- Εσύ με ξέρεις?
- Οχι.
- Τότε γιατί σου φαίνεται περίεργο?
- Ε εντάξει. Ξέρω γω. Τέλως πάντων. Κοίτα. Είμαι 28 ετών και μένω Γλυφάδα. Θέλω να γνωριστούμε. Είσαι ελεύθερος?
- Αν είσαι ξανθιά, 1,65 , αδύνατη είμαι!
- Ε τώρα εσύ κάνεις πλάκα αλλά εγώ σοβαρολογώ.
Αααα την χοντραίνουν την πλάκα. Τέλως πάντων είχα μια δουλειά δεν απαντώ. Περνά η ώρα φεύγω απ τη δουλεια. Μήνυμα πάλι:
- Εχεις Facebook?
- Εχω. πώς σε λένε στο επίθετο?
- Παπαδοπούλου (το επώνυμο είναι ενδεικτικό)
- Ωραία κάτσε να σε βρώ
Μια παράνθεση εδώ για να πούμε άλλη μια χρησιμότητα του Facebook που μειώνει τις πιθανότητες να βγείς άκυρο blind date. Μπαίνω λοιπόν και την ψάχνω. Αdd me as a friend. You request is accepted και τα ρέστα.. Τη βλέπω. Ωπ. Καλό. Ρε λέω δεν γίνονται αυτά στα καλά καθούμενα. Τι αγαθοεργία έκανα και δεν θυμάμαι και θέλει ο Θεούλης να μ ανταμείψει?
Τέλος πάντων την παίρνω τηλέφωνο. Μιλάμε.
- Γειά σου Νανά
- Γειά τι κάνεις?
- Καλά πως κι αυτό το ουρανοκατέβατο? Πού με βρήκες?
- Ε έμαθα από κάποιον κοινό γνωστό μας ότι είσαι καλό παιδί και ήθελα να σε γνωρίσω. Μου έδωσε λοιπόν το τηλέφωνό σου.
- Μα ποιός είναι αυτός ο χρυσός άνθρωπος που κάνει τέτοια πράγματα. Δεν θα μου πείς?
- Οχι δεν γίνεται δεν θέλω να τον εκθέσω.
- Καλά. Τελος πάντων. Πολύ ωραία είσαι στις φώτος σου μέσα. Νανά είπαμε? Ωράια. Δεν τα έχω ξαναφτιάξει με Νανά. (ο γνωστός κάφρος ξαναχτυπά)
- Χα χα ωραία. Να κανονίσουμε τότε να βγούμε. Απ ότι βλέπω κι εσύ μ αρέσεις...
Αχουχουουου τι καλα
- Μια χαρά λοιπόν. Δεν θα μου πείς τώρα που με βρήκες.
- Ελα δεν μπορώ αφού σου είπα.
- Ελα δεν θα του το πώ
- Εντάξει. Για θυμήσου σήμερα πού έδωσες το τηλέφωνό σου.
- Ε? που το δωσα?
-Το μεσημέρι δεν έδωσες κάπου το τηλ σου?
Ελα πάμe. Rewind
- E όχι ρε συ. Εκτός από την εταιρία που δίνω τα κοινόχρηστα που το ήθελαν επειδή είμαι διαχειριστής, πουθενά αλλού.
- Ε αυτή είμαι.
- Ποιά?
- Η κοπέλα που δίνεις τα κοινόχρηστα.... (Ντοιιινκκκ)
Εχω πέσει στα πατώματα απ το γέλιο. Συνέρχομαι.
- Και ποιός σου είπε τότε για μένα?
- Ο Κώστας.
- Ποιος Κώστας?
- Αυτός που μένει από κάτω σου. Δεν ξέρεις ότι δουλεύει σε μας?
Ε όχι. Ο καλός μας φίλος ο Κωστας τον οποίο πριν 1,5 μήνα δεν τον αφήσαμε μέχρι τις 6 να κοιμηθεί μου έκανε τέτοια ξήγα? Ακόμα θυμάμαι το κατακακόμοιρο ύφος του την άλλη μέρα που μου είπε: Παναγιώτη, δεν ήταν σωστό αυτό που έκανες. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ και το πρωί δούλευα. Δεν το πιστεύω. Μα τόσο καλό παιδί είναι? Την απορία τελικά μου την έλυσε η Μαρίνα.
- Ρε μαλάκα, δεν κατάλαβες ότι θέλει να σε αποκαταστήσει να βρεί την ησυχία του.....
Τωρα εξηγούνται όλα. Τον υποχθόνιο τύπο. Κωστάκη ένα θα πω. Δε μασάω φίλε.
Εργένης εγεννήθηκα, εργένης θα πεθάνω... Lets get the party started!!!

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Emergency, Call 911...

Το μεγαλύτερο 'gang bang' στον κόσμο: 919 άντρες σε μια μέρα.
H Lisa Sparxxx είναι μια γνωστή αμερικανίδα πορνοστάρ. Ήρθε σε σεξουαλική επαφή με 919 άντρες την ίδια μέρα, δημιουργώντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της Erotica 2004, στο τρίτο ετήσιο παγκόσμιο πρωτάθλημα Gang-bang.  
 - Ε ρε παιδιά δεν βγάινει. Ας κάνουμε τον πολλαπλάσιασμό. 24 ωρες Χ 60 λεπτα = 1440 λεπτα / 919 = 1,5 λέπτό ο καθένας. Μα τόσα κοκκόρια μαζεμένα σε ένα σημείο? Αν είναι έτσι τότε αυτό είναι για ρεκορ. Τι να πείς. Πληροφορίες που έχω πάντως λένε ότι μόλις έφτασε στους 911 δεν άντεξε και κάλεσαν το 911. Αλλά στο ασθενοφόρο αισθάνθηκε καλύτερα και πήρε 7 νοσοκόμους και τον οδηγό. We have a new world record!!..:P:P:P
 

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ

Βράδυ Παρασκευής. Πλατεία Καρύτση. Μαλακοδιάλογος. 
- Θα σου πήγαινε στο χέρι ένα τατουάζ 
- Αχ αλήθεια? Τι να έκανα λες? 
- Μια ατάκα στα Κινέζικα 
- Σαν τι? 
- ''Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό...''


Ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα παίρναμε την απάντηση: Χεχεεε άντε γαμηθείτε...
Αλλά οι ατάκες έπεφταν βροχή...
-Να το κάνεις μικρό το tattoo γιατί ως γνωστόν οι Κινέζοι την έχουν μικρή...
-Χεχεεεε γαμιέστεεεεε
-Αλήθεια. Ο μέσος όρος πέους των Κινέζων είναι 9cm. Γι αυτό και οι Κινέζες ψοφάνε άμα δούν κανέναν δυτικό άντρα. Και ιδίως άμα είναι Ευρω-Πέος.....:Ρ:Ρ:Ρ


Και τώρα που το σκέφτομαι τα μάτια τους ίσως για αυτό να τα έχουν σχιστά. Για γεμίζει το οπτικό τους πεδίο με ότι διαθέσιμο υπάρχει...:Ρ  (μαλακία της τελευταίας στιγμής)  

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

I LOVE FACEBOOK

Κάποτε ήθελα να γράψω ένα κειμενάκι σχετικά με το Facebook. Η σημερινή εκπομπή του Κουτιού της Πανδώρας για το Facebook με τσίγκλισε. Μου δωσε την αφορμή να θέλω να γράψω κάτι για αυτό. Με το που είδα την εκπομπή φοβήθηκα ότι κάποιος από το Facebook θα μου πηδήξει τις κόρες που δεν έχω, θα με περιμένουν δολοφόνοι έξω απ τη δουλεία μου, θα πυρποληθεί το αμάξι μου και οι διαφημιστικές θα χτυπούν τα κουδούνια του σπιτιού μου αέναα. Παρακολουθώντας την εκπομπή  λοιπόν, ένιωσα ότι πήγε να μου περάσει μια γνώμη όπου δεν δείχνει και την άλλη όψη του νομίσματος που κατά τη γνώμη μου καθώς και πολλών άλλων είναι και η πιο σημαντική. Αυτό που προβλήθηκε σήμερα ήταν με λίγα λόγια ένα παραλήρημα σχεδόν προπαγανδιστικό ότι το Facebook φταίει για όλα. Άραγε φταίει?

 Οι καλεσμένοι που ήρθαν να μιλήσουν στην εκπομπή οι μισοί δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με το FB ενεργά και οι υπόλοιποι με εξαίρεση τη Λίζα Δουκακάρου, το είχαν καθαρά ως διαφημιστικό εργαλείο για τη δουλειά τους. Κι όταν λέω να ασχοληθούν ενεργά εννοώ όχι να μπεις στη σελίδα σου μια φορά το τρίμηνο να χαζέψεις, εννοώ να το βάλεις στην καθημερινότητα σου να μιλήσεις να γράψεις τη χαζομάρα σου, να γελάσεις, να δεις ειδήσεις από φίλους που ζουν στο εξωτερικό, να δεις φωτογραφίες, να παίξεις ένα χαζοπαίχνιδο, οτιδήποτε. Δεν κάλεσαν κάποιον σαν εμένα να πω την άποψη μου που ασχολούμαι με το Facebook σχεδόν καθημερινά, όπως κάνουν και οι πάρα πολλοί που το χρησιμοποιούν. Πως μπορείς να κάνεις μια εκπομπή για κάτι που ουσιαστικά δεν το ξέρεις. 

Κάλεσαν κόσμο να πει την αντικειμενική του άποψη. Τι να μου πει η τάδε καλεσμένη που δεν έχει καν σελίδα. Να ακούσω την άποψη της ότι δεν της αρέσει? Είναι σαν να λες δε μ αρέσει η Κοκα κόλα ενώ δεν έχεις πιει ποτέ σου. Να έβαζε καθημερινά άτομα να μιλήσουν που το χρησιμοποιούν και όχι μια γκομενίτσα που κάθεται με πλάτη να μου πει ότι μια φορά έβγαλε τα βυζιά της on line επειδή ενας μαλάκας ανώμαλος της το ζήτησε και όχι στο FB κι ολας. Τι καλλιέργεια Φεισμπουκοφοβίας και Ιντερνετοφοβίας γενικότερα είναι αυτή. Ναι συμφωνώ. Υπάρχουν μαλάκες υπάρχουν ανώμαλοι υπάρχουν χίλιοι δύο μέσα στο διαδίκτυο. Πρέπει να είσαι προσεκτικός. Αλλά και στο δρόμο υπάρχουν αυτά και στα μαγαζιά και στα μπαράκια και παντού. Αν στην πέσει ένας ανώμαλος σε μπαράκι τι πρέπει να γίνει να μην πηγαίνουμε στα μπαράκια? 

Επίσης επειδή το ένιωσα και αυτό δεν γουστάρω να μου πλασάρουν ότι επειδή ασχολούμαι με την επικοινωνία ΚΑΙ μέσω υπολογιστή δεν έχω προσωπική ζωή. Δεν είμαι κανένα υπέρβαρο νερντ με γυαλιά και σπυριά που κάθεται πίσω από την οθόνη του υπολογιστή. Είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθώ να ρουφήξω από την ζωή σε οποιαδήποτε μορφή της όσα περισσότερα μπορώ. Βγαίνω έξω πάω παντού, μιλάω με κόσμο, διαβάζω, κάνω αθλητισμό, και άλλα πολλά. Έχω φίλους που τους αγαπάω τους βλέπω συχνά εκτός FB. Έχω και φίλους που τους γνώρισα μέσω FB και τους αγαπάω εξίσου. Έχω κάνει σχέσεις μέσα από το FB έχω ερωτευθεί ,απογοητευθεί, αγαπήσει, απορριφθεί. Έχω συναντήσει συμμαθητές μου που τους είχα χάσει για 17 χρόνια. Έχω δει φωτογραφίες δικές μου από φίλους που δεν είχα δει ποτέ μου. Μου δόθηκε η δυνατότητα να γράψω τις απόψεις μου σε ένα τοίχο που θα δουν όλοι όσοι μ ενδιαφέρουν, να επικροτηθώ, να διαφωνήσω να ανταλλάξω απόψεις γενικά. Να μάθω πράγματα μέσα από αυτές να αναθεωρήσω, να σκεφτώ. Μου δόθηκαν ερεθίσματα να δημιουργήσω και το πιο σημαντικό. Να κάτσω να γράψω. Που δεν το έκανα ποτέ μου. Αναρωτήθηκε κανείς πριν βγουν τα κινητά ότι πολύ σπάνια καθόμασταν και γράφαμε? Τώρα σε απασχολεί και η ορθογραφία σου που μπορεί σε κάποιους να φαίνεται ίσως ασήμαντο, αλλά είναι ρε πούστη μου ένα συν. Και δεν είναι ότι δεν μιλάω και δεν έχω συναναστροφές εκτός υπολογιστή. Δόξα το Θεό έχω βγει και έχω μιλήσει τόσο πολύ και με τόσους ανθρώπους για δυό ζωές τουλάχιστον. Αλλά το να τα γράφεις είναι κάτι άλλο. 

Τώρα λοιπόν στα 37 μου με αφορμή το FB έχω ξεκινήσει να γράφω. Κείμενα, ατάκες, στίχους, αστεία και σοβαρά πράγματα που ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι θα το κάνω. Ένα βήμα που μπορώ να φωνάξω. Και γεμίζω. Μπορείς να μου πει κανείς κάτι αρνητικό γι αυτό? Η μήπως μπορείς να πεις σε ένα παντρεμένο ερωτευμένο ζευγάρι και στα παιδάκια τους που γνωριστήκαν μέσω FB ότι το FB είναι μια παπαριά και μισή? Στην εκπομπή αυτή ήθελαν να περάσουν το μήνυμα GET A LIFE. Αυτοί που γνωρίστηκαν μέσω FB φίλοι μου για καλή τους τύχη κι εγώ επίσης έχουμε LIFE επειδή δεν ακούμε κάποιους που με ευκολία αφορίζουν κάθε τι καινούργιο. Θα μου πείτε ότι ίσως η εκπομπή ήθελε αναδείξει τα αρνητικά του FB. Μη μου πείτε ότι θα το κάνει και για τα θετικά? Δεν νομίζω αλλά επειδή είμαι ανοιχτόμυαλος τύπος θα περιμένω.


Δεν έκαναν αυτό όμως. Ουσιαστικά το θέμα της εκπομπής ήταν γενικό περί των προφυλάξεων που πρέπει να έχουμε σε σχέση με το ίντερνετ, που και βέβαια συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχουν. Αλλά αυτό είναι στο χέρι του καθενός να το ζυγίσει και να μάθει ότι πρέπει να προσέχει γενικά. Όταν σου λένε μην τρέχεις με το αμάξι και εσύ πας και σκοτώνεσαι, δεν φταίει το αμάξι. Εσύ φταις που ήσουν μαλάκας κι έτρεχες. Κάθε πράγμα έχει τα θετικά του και τ αρνητικά του. Μπορεί να κάνει καλό η και κακό. Μέχρι και αυτά που δεν φαντάζεσαι. Και τα πορτοκάλια ας πούμε είναι θρεπτικά αλλά άμα φας ένα τριαξονικό θα σε πιάσει κόψιμο. Παν μέτρον άριστον λοιπόν. Οι αφορισμοί και οι στοχευμένες κατευθύνσεις δεν κάνουν καλό και άνθρωποι με μια υποτυπώδη σκέψη το ξέρουν αυτό. Δεν πρέπει όλα να τα βάζουμε σε ένα καζάνι. Δεν φταίει το Facebook για την αποξένωση, την ανωμαλία και τη γενικότερη παρακμή της κοινωνίας. Μη το βαφτίζετε σε αυτό. Μπορείς να ξεχωρίσεις και να επιλέξεις πως να το χρησιμοποιήσεις. Αν είσαι τόσο καμένος και ζεις εκεί μέσα κάνοντας φανταστικούς φίλους δεν φταίει αυτό. Φταίει ο κάλος που έχεις στο κεφάλι. Μάθε και επέλεξε τι είναι καλό να πάρεις από κάθε τι που συναντάς κι ας είναι και σκατά. Μέχρι και τα σκατά είναι χρήσιμα για λίπασμα. Μην τα φας λοιπόν. Χρησιμοποίησε τα για καλό. Ήμαρτον πια. Δεν μπορώ να ακούω άλλο τους τηλεοπτικούς μπαμπούλες να μου λένε ότι στο FB θα με πηδήξει ο αράπης ούτε να συμμεριστώ την άποψη των ατόμων που δεν το χρησιμοποίησαν ενεργά ποτέ ότι είναι ένα άχρηστο πράγμα. I love Facebook. Για την ώρα...


Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ: ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ

Μεγάλο θέμα έπιασα. Αλλά είναι από τα λίγα καρτούνς που νομίζω χρίζει ευρείας αποδοχής και αναγνώρισης από όλες τις ηλικίες. Για να δούμε τι θα πούμε λοιπόν. Πάμε.


Τα στρουμφάκια (Les Schtroumpfs) ήταν δημιούργημα ενός Βέλγου καρτουνίστα του Πεϊό ο οποίος κατά τύχη αποφάσισε να τα κάνει μπλέ. Η γυναίκα του Πεϊό, που ήταν για τον Πεό, έπλυνε κατά λάθος τα σχέδια του αντρός της μαζί με κάτι φτηνά μπλου τζήν. Το χαρτί πότισε μελάνι καθώς και τις φάτσες των στρουμφ. Ο Πεϊό ως καλλιτέχνης δεν άρχισε στις Χριστοπαναγίες τη γυνάικα του και προσπάθησε να φανεί μεγαλόψυχος άσχετα αν είχε γίνει μπλέ μαρέν απ τα νεύρα του. Αυτό τον βοήθησε. Μπλέ αυτός, μπλέ τα σχέδια του παραλίγο μπλέ απ το ξύλο η γυναίκα του που το γλίτωσε στο παρατσάκ ε το πράγμα έδειχνε σημαδιακό. Όλα μπλέ...


Η ιστορία έχει ως εξής: Μέσα σε ένα μεγαααάλο δάσος υπήρχε ένα μικρό χωριό, το στρουμφοχωριό, που ζούσαν καμιά εκατοστή μικρά μπλε βιάγκρα εεε στρουμφ θέλω να πω. Ήταν φτιαγμένο από μανιτάρια - Πλευρώτους και τα στρουμφάκια ζούσαν εκεί ευτυχισμένα που δεν τα είχε ανακαλύψει κανένας μαλάκας Βέλγος σεφ να τα ξεριζώσει και να τους κάνει τα σπιτάκια αλά κρεμ. Ευτυχισμένα τώρα είναι μια κουβέντα με μόνο μια γκόμενα στου χωριό, τη Στρουμφίτα για 99 μπλε κάγκουρες, άντε 97 γιατί ο Παπαστρούμφ ήταν 527 ετών νο κούκου μάλλον και ο Μελένιος την άπλωνε τη μαρμελάδα Ας το παραβλέψουμε όμως για τη χαρά της ιστορίας. Για την διατροφή τους μαζεύαν στρουμφοβατόμουρα από το δάσος. Τα είχε πάει βέβαια λίγο τσιρλιπιπί με αυτά, αλλά ένεκα η ανάγκη τα τσάκιζαν. Όλα καλά λοιπόν, όμως επειδή ιστορία χωρίς Bad Guys δεν έχει σασπένς στο πρότζεκτ μπαίνει και ο Δρακουμέλ που θέλει να τα πιάσει για να φτιάξει χρυσάφι. Πως θα φτιαχνε τώρα χρυσάφι με τα μικρά βιάγκρα ένας θεός ξέρει. Τέλος πάντων. Μέσες άκρες αυτό είναι το στόρι και παρακάτω θα παρουσιάσουμε τους πρωταγωνιστές. Νούμερο Ούνο.

Παπαστρούμφ

Ο Παπαστρούμφ που πολλοί από μας μικροί τον μπερδεύαμε με τον Αγιοβασίλη, ήταν ο πρωθυπουργός του χωριού και μάγος. Αυτό το συνδυασμό μάγου-πρωθυπουργού πάει να κάνει και ο Γιωργάκης σήμερα. Άσχετο. Ήταν ο μόνος που φορούσε κόκκινα και άφηνε τα υπόλοιπα  Σμερφς να τρώνε τα χέρια τους στη μπουγάδα με χλωρίνη. Αλλά τι να κάνουμε έπρεπε να ξεχωρίζει. Στα παπάρια του λοιπόν αρχηγός ήταν ότι ήθελε φόραγε. Είχε μανιτάρι - μαιζονέτα όπου εκεί έκανε τις αλχημείες του με τα μαγικά φίλτρα. Εδώ ίσως μπορεί να εξηγηθεί το πως κρατιόταν τα υπόλοιπα Στρούμφ και δεν είχαν παρτουζώσει την Στρουμφίτα. Μάλλον ο μπάρμπας ειχε εφεύρει  αντικαυλωτικό φίλτρο και το έριχνε κρυφά στο φαΐ των υπολοίπων στρουμφακίων. Στουμfucking idea. Σαν αυτό που μας έριχναν στο φαΐ φαντάροι. Τον πούστη. Ήταν επίσης ο μόνος που είχε γενειάδα ως σοφός της υπόθεσης και επέβαλε στους υπόλοιπους να έχουν μάγουλο φράπα. Αυτά. Νούμερο ντούε. 

Στρουμφίτα


Από τη συγκεκριμένη μορφή σίγουρα βγήκε η έκφραση, πούτσες μπλέ. Και εξηγώ. Ενώ όλοι γουστάρανε στρουμφίτα αυτή πολύ φιλελεύθερη φρόντιζε να μην εμφανίζεται σε κανένα επεισόδιο με μπλέ γκομενάκι. Γιατί άραγε? Υποθέσεις: Α) Λεσβία? Ε όχι ρε πούστη μου δεν βγαίνει στατιστικώς. Μία είχαν όλη κι όλη κι αυτή να βγεί Πρωτοψάλτη? Δεν πάει. Β) Ανοργκάσμικ? Μπά. Απ τις κινήσεις αν κρίνω τον ήθελε το λουκουμά της. Είχε νάζι και φωνή που αναστενάζει. Γ) Τους είχε δοκιμάσει όλους πρίν βγεί στο γυαλί η σειρά και κανένα στρουμφ δεν την κάλυψε ανατομικώς? Βλέπουμε λοιπόν ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Άρα πούτσες μπλε. Και πώς την έβγαζε? Ε όλο και κάποιος δονητής θα παιζε στο συρτάρι. Και δεν ξέρουμε αν έκανε και τίποτα βρωμιές μες το δάσος με κανένα σκίουρο. Να ξεσκι(ουρι)ζόταν. Λύθηκε το μυστήριο. Κατά τ άλλα δεν έκανε και πολλά πράγματα εκτός από το να καυλώνει τους υπόλοιπους όλη μέρα. Άντε κανά φαί έφτιαχνε αλλά κι αυτό σπάνια γιατί που να βρεις ταψί για βατομουροσακά να ταΐσεις 100 άτομα? Λειτουργικώς αδύνατο. Πάμε παρακάτω. Ναμπερ Τρε
Δρακουμέλ


Καλά. Ίδιος ο τύπος έτσι? Αλλά με το Μητσοτάκη δεν συγκρίνεται.
Δρακουμέλ λοιπόν η Γκαργκαμέλ στη Γαλλική βερσιον. Το ελληνικό μάρκετινγκ του ονόματος γάμησε όμως καθώς κατάφερε να συνδυάσει το Δράκουλα με το μάγο Μέρλιν. Υπήρχαν τότε στην ΕΡΤ κάποιοι που δούλευαν. Ήταν που λέτε απαίσιος, άσχημος, άτυχος, ανέραστος, άπορος, άχρηστος και αχώνευτος. Είχε τα επτά Αλφα, τα συστατικά της επιτυχίας ενός αυθεντικού κακού. Ζούσε κι αυτός στο δάσος σ ένα πύργο χρέπι, με μια ψοφόγατα τη Ψιψινέλ (θα της κάνω αφιέρωμα παρακάτω) και είχε σκοπό της ζωής του όχι το γάμο αλλά να βρεί το χωριό των Στρούμφ. Τα κατάφερνε ενίοτε αλλά τα 7Α δεν τον άφηναν να προκόψει. Μέγας γκαντέμης γι αυτό άλλωστε παρομοιάστηκε με το Μητσοτάκη. Τρισάλβανη φάτσα. Νεεεεκστ....

Μελένιος


Αυτοί οι gay ρε γαμώτο τι πράμα είναι. Μην δούν TV και δημοσιότητα, μέχρι και στα κόμιξ μέσα χώνονται. Τρανό παράδειγμα ο Μελένιος. Ο gay χαρακτήρας της εκπομπής γιατί κάθε εκπομπή που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει μέσα και έναν. Ο Μελένιος λοιπόν ανέλαβε να κουβαλήσει το σταυρό αυτόν. Όχι πως του έπεσε άσχημα αφού μέσα σε εκατό αρσενικούς στρούμφους όλο και θα τσιμπούσε το κατιτίς του. Ενα πουτσομεζέ βρε αδερφέ. Παρφουμαριζόταν όλη μέρα σαν ψόφια 60άρα και είχε στο αυτί λελουδικό αλά Βουγουκλάκη στη Μανταλένα. Μισούσε θανάσιμα τη Στρουμφίτα και είχε σαν όνειρο να τη μεταμορφώσουν σε τριχωτό οικοδόμο. Πάντα την έκανε με ελαφρά από βαριές δουλειές και στην κολώτσεπη είχε μόνιμα ένα καθρεφτάκι. Επειδή ποτέ δεν είδα κολώτσεπη στα στρουμφάκια μάλλον καταλάβατε που έβαζε τον καθρέφτη. Α ήταν και πθευδοθ. Νομίζω δεν έλεγε το ''ρο''. Τγομεγό.

Γκρινιάρης


Τι παιδί κι αυτό. Όλο κάτι του την έδινε. Οι μαργαρίτες, τα βατόμουρα, ο Σπιρτούλης, ο Δράκουμελ, ο ήλιος, τα ελαφάκια, όλα. Τι μου θυμίζει αυτό. Α ναι. Το ΚΚΕ. Όλα τους τη δίνουν και δεν συμφωνούν με τίποτα. Είναι οι μόνοι που σηκώνονται με νεύρα το πρωί κι ας έχουν γαμήσει το βράδυ. Το ίδιο κι ο Γκρινιάρης. Θα μου πείτε, ποια να τον έπαιρνε με τόση γκρίνια. Εκτός του γεγονότος ότι μία υπήρχε στο χωριό, δεν νομίζω να ανεχόταν και καμία, εύκολα τον διαγωνισμό κρεββατομουρμούρας. Τες πα. Κατά τ άλλα ήρεμο τυπάκι, αν κι έτρωγε βόμβες αβέρτα απ το Χαχανούλη, χέρι δεν σήκωνε πάνω του. Απλά του την έδινε. Σκέτο. Χωρίς μπάτσες. Κρίμα.

Χαχανούλης



Ο ορισμός της γενναιοδωρίας. Κάθε πρωί μόνιμη δουλειά είχε να φτιάχνει αυτοσχέδιες βόμβες σε δωράκι που έσκαγαν μόλις τις άνοιγες. Και μετά σου λέει, από που έπαιρνε ιδέες η 17 Νοέμβρη. Αφού από παιδιά αυτές τις μαλακίες έβλεπαν. Είχα μια απορία που έβρισκε τα υλικά για τη βόμβα, αλλά δεν την εξέφρασα ποτέ μικρός. Το θεωρούσα λοιπόν φυσιολογικό να υπάρχει TNT άπλετο μέσα σ ένα δάσος στο Βέλγιο όπου μπλέ μικρά ζωύφια είχαν διδακτορικό στην χημεία. Γαμώ. Τι όμορφο να είσαι μικρός και απονήρευτος. Έτσι λοιπόν έσπαγε τ αρχίδια (και τα μούτρα) ολωνών με τα μικρά bomb-gifts που τους έκανε. Και μετά χαχαχα. Ε ρε πούστη ένας Τσακ Νορις που του χρειαζότανε. Αλλά πού. Τες πα. Ο επόμενος.

Γενναίος


Oυφ. Μου βγήκε ο πάτος να βρω εικόνα. Στο Google τον ονομάζει Hefty. Eμείς Γενναίο δεν τον λέγαμε? Δε θυμάμαι. Τον βάφτισα πάντως. Ήταν ο τυπάκος με την τατουαζιά στο αριστερό μπράτσο αλλά Ποπάυ και γενικώς ο σφίχτερμαν της υπόθεσης. Ήταν ο ιδιοκτήτης των Joe Weider του χωριού και στρουμ-φέτες ο ίδιος. Είχε την εντύπωση ότι μπορούσε να πλακώσει στις φάπες τον Δρακουμέλ, άλλα οι υπόλοιποι μπλέ τον καρπάζωναν όποτε το λεγε για  να μην κάνει ποτέ τη μαλακία και καταλήξει γαρδούμπα. Το παιζε ενίοτε κι εραστής. Από τα συμφραζόμενα πρέπει να τον είχε σφυρίξει και στην στρουμφίτα κάποια στιγμή, δεν γίνεται γιατί μια ξανθιά που σέβεται τον εαυτό της διαλέγει τον φέτα πρώτο πρώτο. Άρα, μάλλον η στρουμφίτα μάλλον τον στρούφηξε που λεν και στου χωριό μ. Αλλά τι εραστής να ταν μαλακίες. Αφού μόνο με μία είχε πάει. Εκτός αν φιστίκωνε τίποτα σκιουράκια στο δάσος. Πολύ πιθανόν και αυτό.

Κατά καιρούς θα προσθέτω κι άλλες στρουμφόφατσες. Keep in touch!

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Part 1. ΝΙΛΣ ΧΟΛΓΚΕΡΣΟΝ

Με αφορμή λοιπόν την αναδρομή που κάναμε αυτή τη βδομάδα στις παιδικές μας αναμνήσεις, είπα να ξαναθυμηθούμε οι παλιοί τις πρώτες παιδικές σειρές που όλοι αγαπήσαμε στην τηλεόραση και να τις μάθουν οι νεότεροι. Πάμε λοιπόν.


Νιλς Χόλγκερσον
Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον (Nils Holgersson, 1980, Ιαπωνικής παραγωγής, 52 επεισόδια), ΕΡΤ  Πρεμιέρα: Πέμπτη 20/10/1983
Η ιστορία έχει ώς εξής: Ο Νιλς Χόλγκερσον που από το όνομα και το μαλλί καταλαβαίνετε την καταγωγή του αφού μοιάζει με σέντερ φόρ της Γκέτεμποργκ, ήταν ένα ψιλοσκατοπαίδι που δεν άφηνε σε ησυχία τίποτα στο χιονισμένο χωριουδάκι που ζούσε στη Σουηδία. Περνούσε ζάχαρη εκεί αν εξαιρέσουμε το ψοφόκρυο μέχρι που του έκατσε η στραβή να κάνει μαλακία σε ένα νάνο. 


Ο νάνος δεν ήταν και στις πολύ καλές του γιατί η Χιονάτη δεν τραβιόταν με τίποτα εκεί πάνω, κι έτσι αντί για Χιονάτη έμεινε με το χιόνι. Έρχεται και το μπάσταρδο να του κάνει μαλακίες ε δεν ήθελε και πολύ να τον μεταμορφώσει σε Νίκο Ρίζο. Μαζί του την πλήρωσε και ένας σκίουρος ο Κρούμελ που δεν ξέρω πώς στο διάολο βρέθηκε εκεί στη μεταμόρφωση. Τέλος πάντων. Έτσι που λέτε ο Νιλς και ο σκίουρας έμπλεξαααν. Κάπου εδώ χώνεται και στη ιστορία ο Μάρτιν ένας άσπρος χήνος ο οποίος στο τσακ την είχε γλιτώσει από το φούρνο τα Χριστούγεννα όπου γνωρίζεται με το Νιλς και το σκίουρα. 

Ο Μάρτιν δεν είδε και πολύ φιλικά τη φάση γιατί είπαμε ότι ο Νιλς ήταν κωλοπαίδι όπου στο παρελθόν είχε φάει αρκετές  κοτρόνες στο κεφάλι απ αυτόν και κρατούσε πισινή. Πάνω στις επεξηγήσεις λοιπόν σκάει στο λιβάδι ένα κοπάδι αγριόχηνες που παίρναν τον πούλο από την Σουηδία λόγω χειμώνα. Η αρχηγός του κοπαδιού ήταν η βασίλισσα Άκα που την εξέλεξαν να οδηγεί αυτή το κοπάδι μάλλον γιατί είχε τον πιο ωραίο κώλο και οι αγριόχηνοι έπαιρναν μάτι όλο το ταξίδι. 


Ως πιό αλάνια λοιπόν οι αγριόχηνες έχουν πάρει στο ψιλό το Μάρτιν που ήταν άσπρος και στρουμπουλός αφού κάθε μέρα σαπάκιαζε ένα καφάσι χηνοτροφή. Αφού τον τρέλλαναν στο δούλεμα οι αγριόχηνες βαρέθηκαν και αποφασίζουν άμεση αναχώρηση. All visitors kindly requested to leave. Ship sails immediately. Ο Μάρτιν που το είχε πάρει πατριωτικά και σκεπτόμενος βέβαια ότι τα επόμενα Χριστούγεννα δεν τη γλιτώνει αποφασίζει να κάνει την υπέρβαση, να λάβει μέρος σε μαραθώνιο για υπέρβαρους και ν ακολουθήσει τις αγριόχηνες. Ως Β-52 χήνα λοιπόν απογειώνεται (σημαδιακό οτι είχε 52 επεισόδια) παίρνοντας μαζί και το Νιλς και τον Κρούμελ. Ετσι λοιπόν η περιπέτεια αρχίζει. 


Πολύ ωραίο το concept δεν θυμάμαι και πολυ καλά το τέλος όπου γυρνά σπίτι ξαναψηλώνει και σκέφτεται πως θ αρχίσει στις κλωτσιές το νάνο χωρίς συνέπειες, περνούσε ωραία οικολογικά και όχι μόνο μηνυματα. Και γαμώ τα παιδικά. Γαμώτο θυμάμαι ότι τις απόκριες τότε ήθελα να ντυθώ Νιλς και να ντύσω τον αδερφό μου Κρούμελ. Στη χήνα είχαμε ένα θέμα αλλά τελικά δεν βρήκαμε στολές και η ιδέα να περάσω το μαλλί μου ντεκαπάζ 9 ετών δεν ήταν και η πιο έξυπνη. Δε γαμείς. Δεν μου μεινε τραύμα. Πάντως θα ήταν πολύ πιο ωραία και πιο φεύγα να ντυθείς Νιλς με μια χήνα παραμάσχαλα, από τώρα που τα παιδάκια ντύνονται ότι μαλακία θές. Gummy Bear λέει με το παριζάκι Υφαντής στο χέρι.
Gummy Seta.


Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Οne love, one blood, one aim, one destiny

Πείνασα στη δουλειά. Αποφάσισα σήμερα να μην παραγγείλω και να βγώ έξω να πάρω κάτι να φάω. Στηριζόμενος στο πολύ καλό ταίμινγκ που έχω τελευταία ήλπιζα να μην αρχίσει να βρέχει την ώρα που ξεκίνησα με το Ταιφουν μου αλλα δυστυχώς ο Θεός από πάνω είχε πεθάνει στο γέλιο. Φτάνω στον προορισμό μου. Καντίνα στην Κωσταντινουπόλεως ''Η κορυφή'' όπου τα σουβλάκια έρχονται στ αμάξι αφού ο ψήστης κάνει ένα ελαφρύ σλάλομ ανάμεσα σε πακιστανους που πουλάνε φορτιστές. Η βροχή δυναμώνει κι εγώ κάτω απ το υπόστεγο λέω ας κάτσω να τσακίσω κανα δυό κεμπαμπάκια. Ωπ. Μπροστα μου ενώ δαγκώνο το πρώτο κεμπαμπάκι περνάει τυπος με μαλλί μπαμπάκι. Οχι άσπρο αλλά σε σχήμα ίδιο. Rasta Man. Σταματά λίγο κοιτάζει τον ουρανό και ανοίγει ομπρέλλα. Γιαγιούλα δίπλα του κι αυτή με μαλλί μπαμπάκι αλλά στο χρώμα, δέ μασάει, όχι γιατί ξέχασε κάπου τη μασέλα της, αλλά είναι μάχιμη. Είναι λιγο αστεία η εικόνα. Η ομπρέλλα του Ραστα είναι μπλέ με κατι λουλούδια (οχι φούντες) και ο ίδιος έχει ένα βλέμμα ανήσυχο. Φοβάται μην βραχεί το μαλλί. Ημαρτον ρε φίλε Rasta. Ασε να πέσει και καμιά σταγονίτσα μέσα στην αφάνα. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο χαλάει το μαλλί με λίγο νερό αλλά ρε παιδί δεν τα πλένεις που δεν τα πλένεις στο ντούζ, τα χεις που τα χεις μέσα στα σκουφιά, άστα λίγο να ξεδιψάσουν.
Rαστα Ελεύθερα....

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Φρανσουάζ Μπουφάλ . Το καλύτερο στήθος στον κόσμο.

Η Φρανσουάζ Μπουφάλ ανακυρήχτηκε η κοπέλα με το καλύτερο στήθος στον κόσμο. Ετσι λοιπόν το sportdog το site που μπαίνω και βλέπω τα αθλητικά έκανε ένα αφιέρωμα. Παρακάτω ακολουθούν τα best of σχόλια των αναγνωστών που μάζεψα. Οι τύποι απλά δεν παίζονται...

-Τα κανόνια του Βυζαρόνε...
-Χάνεσαι στα μάτια της...
-Πάω μέχρι την τουαλέτα μια βόλτα...
-Πω ρε τι μαστάρια. Τρικέφαλη η δικιά σου...
-Αγγλίδα με ισπανική κουλτούρα.
-Μάνα μου τι μπομπόνια είναι αυτα. Να μπω εκει μέσα να τα κάνω La Bombonera
-Ντάξ, ας πνιγώ ανάμεσα δεν με νοιάζει...
-Υπερβολή. Άσε που σε 30 χρόνια θα είναι ''Το μακρύτερο στήθος στον κόσμο''
-Αν δεν τα δω σκετα δεν πιστευω τιποτα. Την εχω πατησει ετσι.
-Φωνάρα!!!
-Η καλύτερη Αγγλίδα που έχω δεί ποτέ μου. Από το Sheffield. Μα αφού έχω πάει στο Sheffield και τέτοια  μπαλκόνια δεν έχω δεί πουθενά...
-Πολύ Καλό για Αγγλάκι, πολύ καλό! Πρέπει να είναι άλλου γένους από τους ξεδοντιάρηδες.
-Τι στομα ειναι αυτο Παναγια μου? Σαν μπετονιερα ειναι!!!
-Tελικα τι ειναι καλυτερο? φανταστικα βυζια ή υπεροχος κολος?


Διάσημα τελευταία λόγια

1)Όχι ρε, δεν είναι έτσι η κινούμενη άμμος
2)Μα δεν υπάρχει άλλο σκαλοπατ... πατ... πατ... πατ... πατ.... πατ... πατ...
3)Αφού μας είπαν ότι έχουν αλεξίπτωτα.
4)Μυρίζει γκάζι ή μου φαίνεται?
5)Μη το βγάλεις από την πρίζα, σε ένα λεπτό θα το'χω φτιάξει
6)Θα κάνω ένα βήμα πίσω να φαίνεται πιο πολύ η θέααααααααααααα
7)Είναι τόσο ήμερο που μπορώ να βάλω το κεφάλι μου στο στόμα του. Δες!...
8)Μη φοβάσαι, εχω βάλει άσφαιρα
9)Ελα έλα δεν είναι πολυ βαθειά, πατώνεις
10)Ο Hannibal Lecter? Χαρηκα..
11)Έτσι θα μπω στα ρεκόρ Γκίνες.
12)Αφού σου λέω δεν δαγκώνει.
13)Τι όμορφο δελφίνι. Αλλα μεγάλο πτερυγιο δεν έχει?
14)Από ότι βλέπω η γέφυρα είναι εντάξει
15)Αύριο θα βάλω καινούργια φρένα
Καλά δεν υπάρχει η φώτο.
Τα κείμενα είναι μια προσφορά της Μαριας Θανασσούλη, του Λάμπρου Σκλαπάνη, της Σοφίας Δήμα και του Παναγιώτη Λαμπρίδη

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

And the 12 points goes to....GYFTOS

Λίγο εκτός εποχής αλλά το γράφω για να μην το ξεχάσω. Καλοκαιράκι λοιπόν και είμαστε από αυτούς που προτίμησαν να αρντανιάσουν στην Πλατεία Κύπρου μεσημέρι στην Καλλιθέα παρά να τρέχουν στις παραλίες. Ζέστη αφόρητη αλλά δεν μας νοιάζει. Απολαμβάνουμε τον παγωμένο φραπεδάκι μας και την σχετική ησυχία στην πλατεία. Το σκηνικό αρχίζει να μεταβάλεται όταν από το βάθος της Σιβιτανίδου αρχίζει να χαλά την ηρεμία μια ντουντούκα. Πλησιάζει. ''ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΖΑΧΑΡΗ, ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙΙΙΙ''. Γύφτος με Ντάτσουν περνά αργά μπροστά από την πλατεία. Ακούγεται στη μισή Καλλιθέα. Από πίσω του ταρίφας έχει κολλήσει και κορνάρει ασταμάτητα. Ο γύφτος απτόητος συνεχίζει τη διαφήμιση και πάει ακόμα πιο σιγά. Ο ταρίφας έχει πάθει παράκρουση  βγάζει το κεφάλι του από την πόρτα και φωνάζει..''ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ΓΥΦΤΟΟ ΠΡΟΧΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑ'' Ο γύφτος σταματάει την αναμετάδοση κανει μια παύση καθαρίζει τη φωνή του και φωνάζει απ την ντουντούκα. ''ΤΑΡΙΦΑ....ΓΑΜΙΕΣΑΙ''. Με το που το λέει αρχιζουν και φεύγουν ποτήρια απ τα τραπέζια οι σερβιτόρες κλαίνε απ το γέλιο και όλοι σχεδόν έχουν πέσει στα πλακάκια. Στο τέλος πέφτει ένα τρελλό χειροκρότημα και ο γύφτος κορνάρει και φεύγει. Τι να πώ για τον γύφτο. Απλά θεός. Τον ψήφιζα άνετα για Γιουροβίζιον. Twelve points. Αγαπάμε Γύφτο.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

ΧΑΣΑΠΗΗΗΗΗΗΗ....ΓΡΑΜΜΑΤΑΑΑΑΑΑΑ

Ε δε μας πάει μ αυτές τις ταινίες. Λέμε οι άνθρωποι να κάτσουμε μέσα να αποτοξινωθούμε από τα ποτά και τα ξενύχτια αλλά όλα κατα κεί μας σπρώχνουν. Let the story begins. Το event περιλαμβάνει μαγείρεμα με απροσδιόριστα αποτελέσματα και επιλογή ταινίας από 4 ντιβιντιά. Μια χαρά ξεκινάμε δοκιμάζω και το κινέζικο Γουοκ που πήρα απ τα ΙΚΕΑ (6,5 ευρω παιδιά γαμεί) οι συνταγές πέτυχαν και δεν έμεινε ψίχουλο.

Πάμε παρακάτω. Να μπέι η ταινία παρακαλούμε. Οκ. Α πολύ σκούρα η εικόνα . Γιατιιιι? Κούνημα καλωδίου. Οκ έφτιαξε. Βλέπουμε όλες τις διαφημίσεις. Ξανά το χρώμα της Σκουράδας....Σκατάαα.

Ααα δεν γίνεται αλλάζουμε καλώδιο απο το dvd του δωματίου. Πάλι βλέπουμε όλες τις διαφημίσεις. Χμμμ τα γράμματα δεν φαίνονται όλα. Μόνο η πρώτη γραμμή. Η Μαρίνα δεν παραπονιέται γιατί λέει ότι ακούει την ταινία δεν βλέπει τους υπότιτλους. Στα παπάρια μας Μαρίνα. Εμείς δεν γεννηθήκαμε στο Μπέρμινχαμ. Ιδέα: Φταίει το dvd. Αλλαγή. Άλλη ταινία. Πάμε πάλι διαφημίσεις. Αρχίζει η ταινία. Όλα καλά. Αλλάζει ένα πλάνο. Μισά τα γράμματα. Ρε πούστη. Προσπαθούμε να ρυθμίσουμε την εικόνα από τηλεκοντρόλ. Τζίφος είναι από άλλη τηλεόραση. Άλλο τηλεκοντρόλ. Δεν έχει μπαταρίες. Αλλάζουμε μπαταρίες. Τίποτα. Ρύθμιση με το τηλεκοντρόλ του Dvd. Παπάρια. Πάμε να το ρυθμίσουμε από την τηλεόραση. Τίποτα. Αλλαγή συσκευής dvd. Το ξηλώνω απ το δωμάτιο. Άλλη ταινία. Πάλι όλες οι διαφημίσεις. Πάλι τίποτα. ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ θα τρελαθώ. Δεν είναι γραφτό. Να βάλω μια ελληνική ταινία μήπως. Αλλά γιατί αφού νοικιάσαμε 4. Κρίμα είναι. Έχω ιδρώσει. Τα νεύρα μου τσατάλια. Αλλά επιμένω. Η ταινία παίζει χωρίς υπότιτλους εγώ δίπλα στην τηλεόραση και κάνω απέλπιδες προσπάθειες να βρώ τι φταίει. Σκέφτομαι να κουνήσω  τα καλώδια από πίσω μήπως δεν εφαρμόζουν καλά. Σκύβω από πίσω και εκείνη την ώρα η ταινία δείχνει το παρακάτω πλάνο.....


Οι υπότιτλοι φτιάχνουν και οι άλλοι έχουν πέσει κάτω απ το γέλιο. ΚΟΥΦΟΟΟΟ. Εγώ δεν έχω καταλάβει γιατί δεν βλέπω τι έγινε και οι άλλοι μου εξηγούν το στόρυ. Ε ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. Το σκηνικό είναι Σουρεάλ τελείως. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε απ το γέλιο. Ε πρέπει να βγεί φωτογραφία. Ιστορική στιγμή. Επιτέλους λοιπόν. Θα δούμε ταινία. Δεν θα πολυλογήσω άλλο θα πω μόνο μια  σκηνή από την προβολή που δείχνει ζευγάρι όπου έχει διοργανώσει παιδικό πάρτι και τα παιδάκια ηλικίας 3-8 δεν μαζεύονται με τίποτα. Τσιρίδες, γέλια, κλάματα, τούρτες στους τοίχους κόκα κόλες στον καναπέ. Η απόγνωση είναι ζωγραφισμένη στα μάτια τους. Τους ένιωσα πραγματικά γιατί μόλις πριν μισή ώρα ήμουν στην ίδια κατάσταση. Απελπισία. Ετσι μου 'ρθε να πάω τη Δευτέρα να κάνω στείρωση...:Ρ  

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΒΑΦΤΙΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑΜΣΤΕΡ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ

Ντριιννν τελέφωνον. Μαρινέρο.
- Λαμπουρδαααακιιιι  τάξε μου.
- Τι?
-Πήρα Χαμστεράααακιιιι.
Με πιάνει μια ξυνιλα αυτόματη
- Αχ ναι ε? τι γλυκό...:Ρ
- Ναι ναι μου λέει ...είναι μια γλύκα.
- Δηλαδή πήρες ποντίκι?
- Οχι ρε βλάκα το χάμστερ είναι αλλο πράμα.
- Μα αφού ρε είναι ίδιο.
- Ε εντάξει μοιάζει αλλα αυτό είναι πιο κυρίλα.
- Δηλαδή ποντίκι με κουστούμι? Δεν μπορω να σε καταλάβω Μαρίνα
Κλείνουμε το τηλέφωνο. Το γεγονός ότι το πρώτο νέο ήταν το Χάμστερ και όχι ότι βρήκε δουλειά θα το σχολιάσω σε άλλο κείμενο. Τελως πάντων περνουν οι ώρες βραδιάζει.
Ντριιιιννν. Τελέφωνον νο 2. Μαρινέρο. Ανταπόκριση απ' το κλουβί του χάμστερ.
- Το γλυκό μου κοιμήθηκεεεεεε. Εχει παέι στη γωνίτσα του και έχει ξαπλώσειειειεειι
- Μαρινα...δεν μ ενδιαφέρει...
- Μα είναι πολύ γλυκόοοο. Καλά ε, έχει χυθεί μιλάμε. Βαράει ντάγκλες συνέχεια. Αλήθεια τι όνομα λες να του βγάλω?
Απάντηση: - Χάμστερνταμ....:Ρ:Ρ:Ρ


Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΦΙΛΑΡΑΚΟ

Με πιάνει το πρωί στη δουλεία συνάδελφος κα τι μου λέει. 
Ρε Λαμπρίδη είδες χτές Ραδιο Αρβύλα? 
Μπα όχι του λεώ τι είχε? 
Ρε συ έβαλαν βίντεο με ένα τύπο και καλά σωσία του Κουρκούλη. Μούφα φίλε τίποτα δεν έλεγε. 
Που ήσουν να παρέμβεις, μουχαχαχα.......
Σατανικό το γελάκι του συνάδελφου.
Κρύος ιδρώτας διαπέρασε το ταλαιπωρημένο μου κορμί....
Μα τι έγινε. Βγήκε νέο εξελιγμένο μοντέλο? Που είναι θέλω να τον δώωωωωωω. Ποιός είναι?
Ποιός είναι αυτός που θέλει να μ εκτοπίσει απ το θρόνο
Ποιός είναι αυτός που θέλει να σφετεριστεί τη δόξα
Ποίος είναι αυτός που θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη...εεεεε?? Ποιόοοοος?


Ορίστε? Αυτό είναι?
Πού πας ρε Καραμήτρο μ αυτή τη φάτσα. Είναι αυτό το πράμα σωσίας?
Ας γελάσω. Απλά δεύτερος, που λέει και η φίλη μου η Θάλεια.
Γιά τσέκαρε λίγο εδώ....


Λοιπόν? Τό πιασες ε? 
Εμ έπρεπε να στο πούνε οτι παίζεις με τη φλόγα φιλαράκο....:Ρ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...