Σ ΕΙΧΑ ΨΗΛΑ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ ΜΑ ΔΕΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕΣ ΧΑΜΗΛΑ

Τι δράμα κι αυτό να είσαι ψηλή γκόμενα. Και ιδίως άμα έχεις φίλο τον υποφαινόμενο. Μετά από 15 μέρες λοιπόν συμπόρευσης στις διακοπές με τη φίλη μου Χαρά εδώ βρίσκονται οι τοπ 4 ατάκες που άκουσε από μένα.

4) Τοποθεσία: Beach Bar Hola / Vatera - Ωρα: 00.25

Η ψηλούλα κάθεται ανέμελη και απολαμβάνει ένα daquiri φράουλα. Είναι καθιστή σε ψηλό σκαμπό. Αλλά μέχρι και που κάθεται, με περνάει κάνα 2 πόντους. Όχι δεν είμαι εγώ κοντός. Αυτή είναι ψηλή. Πάω λοιπόν από δίπλα να της ρίξω το πέσιμο της ημέρας:

- Γεια σου ψηλούλα τι κάνεις?

- Που σαι συ βρε? Ε να εδώ. Κάθομαι.

- Ναι το βλέπω. Για αυτό και σε φτάνω κιόλας. Να σου πω. Άμα ποτέ μείνεις ανάπηρη, να τα φτιάξουμε...:Ρ:Ρ:Ρ

3) Τοποθεσία: Ξαπλώστρες Hola / Vatera - Ωρα: 16:45

Η ψηλούλα προσπαθεί να μην μαυρίσει άλλο, αλλά η σκιά απ την ομπρέλα, πιάνει μόνο το μισό κορμί. Τι περίεργο. Πρέπει να βγουν ομπρέλες παραλληλόγραμμες για ψηλές. Άσχετοι σχεδιαστες ομπρελών...

- Τώρα εσύ προσπαθείς να μαυρίσεις?

- Οχι βρε χαμένε. Σκιά θέλω αλλά με πιάνει τη μισή. Άσε και θα μαυρίσουν μόνο τα πόδια μου.

- Μην ανησυχείς. Κάτσε μισή ώρα έτσι και μετά γύρνα με τη μούρη. Και εκεί που θα κάνει ένωση θα σε φτιάξω εγώ στο photoshop....:Ρ:Ρ:Ρ

2) Τοποθεσία: Ξαπλώστρες Hola / Vatera - Ωρα: 16:55

Η ψηλούλα ατενίζει το πέλαγο και έχουμε συζήτηση περί σεξουαλικών.

- Σιγά μη με κάνεις καλά εσύ βρέ χαμένε στο κρεβάτι. Άσε που είμαι σίγουρη ότι θα σαι και ξενέρωτος.

- Εγώ μωρή θα μαι ξενέρωτος η εσύ? Που κάνεις σεξ και μέχρι να φτάσει ο οργασμός σου στον εγκέφαλο με την απόσταση κάνει μια βδομάδα...:Ρ:Ρ:Ρ

1) Τοποθεσία: Ξαπλώστρες Hola / Vatera - Ωρα: 18:10

Αλλάζουμε τη συζήτηση και το θέμα επικεντρώνεται στα επαγγελματικά

- Και που δουλεύεις εσύ είπαμε?

- Σε μια εταιρία με φωτοβολταϊκά.

- Α ναι? Και έχετε δουλειά?

- Ε τώρα με τις πηγές ενέργειας είναι το μόνο που έχει σίγουρα δουλειά. Εσύ δουλεύεις?

- Όχι ψάχνω.

- Θες να πώ στ' αφεντικό μου τίποτα?

- Ε? Και τι θα κάνω?

- Θα σου δώσουμε να κρατάς εκεί ψηλά 2 προπέλες και θα κάνεις την ανεμογεννήτρια...:Ρ:Ρ

Αυτά άκουσε. Της είπα κι άλλες βέβαια που ούτε καν θυμάμαι. Αλλά είμαι σίγουρος ότι οι καλοί μου φίλοι θα με βοηθήσουν θυμίζοντας μου τις υπόλοιπες ώστε το Top-4 να γίνει Τop-10. Αντε ρε παιδιά. Μια ψηλο-βοήθεια την χρειάζομαι...:Ρ

ΑΧ ΕΣΥ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ

Χα. Γεια σααααας. Σας έλειψα καθόλου? Είχα να γράψω κάνα μήνα. Και εκεί που λέω πάει το αγαπημένο μου κοινό με έχει ξεχάσει μπαίνω στο Blog και βλέπω 10000 επισκέψεις για τον Αύγουστο. Τι λες τώρα. Μήπως να μην γράφω..?.:Ρ

Αλλά όχι δεν θα μασήσω. Θα με υποστείτε κι αυτή τη σεζόν. Και ας αρχίσω απ το τέλος.

Προχτές που λέτε εβρισκομην εις παραθαλάσσιο ταβερνείον της φιλενάδος μου Μαρίας εις τα Βατερά Λέσβου όπου εχομεν αρχίζει ουζοκατάνυξη από ενωρίς. Όλα καλά εκεί, το ούζο μπόμπα ''ο Τσολιάς'' 47% Vol και η κατάστασις προζαλιστική. Εκείνες τις ώρες που λέτε, γίνονται αι ωραιότεραι κουβένται. Και έτσι άρχισε και η παρετιθέμενη με θέμα το γνωστόν άσμα ''Δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη''

Παίζει ελοιπόν που λέτε το άνωθεν άσμα από το laptop της παραδοσιακής ταβένας. Το ακούω κι αρχίζω ανάλυση. Ας το πάρουμε στίχο στίχο. Λέει λοιπόν:

Δεν ξανακάνω φυλακή 

με τον Καπετανάκη

που χει ντούγκλα στο μουστάκι

τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε

Μάλιστα. Κοιτάξτε εδώ λοιπόν την περίπτωση που ένα όμορφο κεφάτο ελαφρύ νησιώτικο τραγούδιον κρύβει τρελά gay μηνύματα. Δεν ξανακάνει λέει ο φίλος τραγουδιστής φυλακή με τον Καπετανάκη, που χει ντούγκλα στο μουστάκι. Χα. Η καλή μέρα απ το πρωί φαίνεται. Ο Καπετανάκης με τη μουστάκα στη φυλακή τι σας λέει σαν εικόνα?. Γάμησε τα ε? Το ντούγκλα δεν ξέρω τι είναι, αλλά κάτι σε βαρβατίλα μου βγάζει. Τες πα. Και το παλικάρι ο φίλος δημιουργός το λεπόν, έχει χαλαστεί και δεν θέλει να ξανακάνει στο κάγκελο με τον μουστακαλή, γιατί άλλο κάγκελο περίμενε και άλλο πήρε. Γαμα τα men. Α Και μετά λέει. ''τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε'' Χμ. Ο έγκλειστος βρήκε δόντι λοιπόν να μην ξαναπετύχει πουθενά σε κανα μπουντρούμι. τον Καπετανάκη. Καλά αυτό εντάξει γίνεται. Αλλά το αξιοσημείωτον εδώ είναι ότι ο φυλακισμένος το χει σίγουρο ότι θα ξαναμπει στη φυλάκα. Α ρε ποτανα κενωνία άδικη, καταστεφεις τον κοσμάκη να ουμε. Πάμε παρακάτω. Είπαμε θα το πιάσουμε το τραγούδιον στίχο στίχο αλλά όπως φαίνεται και τοίχο τοίχο. Για να ιδούμε

Τη δόλια τη μανούλα μου

την πότισες φαρμάκι

αχ εσύ Καπετανάκη

τα μελιτζανιά

να μην τα βάλει πια

Και δραματοποιείτε εδώ το άσμα αφού εμπλέκει και την μητέρα του ο δόλιος έγκλειστος. Έμαθε λοιπόν και η mother τα κακά μαντάτα και ποτίστικε φαρμάκι. Ε λογικό. Κοτζάμ λεβέντη έκανε και δεν της έφτανε η πίκρα που το μπουζουριάσανε το παλικάρι της, μαθαίνει ότι απέκτησε και διαμπερές κορμί. Ε όχι. Όλα καλά παιδιά με τις θεωρίες περί σεξουαλικής απελευθέρωσης αλλά εδώ το θέμα είναι βαρύ. Είναι η στιγμή που η μάνα μαθαίνει την αλήθεια. Και φορά τα πένθιμα μελιτζανιά της ρούχα. Είναι τραγικό. Η ζωή της έχει γίνει ένα ιμαμ μπαιλντί. Βαρύ το νέο, βαρύ και το ιμάμ. Ταιριάζει.  Και ας ολοκληρώσουμε την ανάλυση.

Ξυπνω και βλέπω σίδερα

στη γη στερεωμένα

τα παιδάκια τα καημένα

τα μιλήσαμε 

τα συμφωνήσαμε

Εδώ ο λόγος είναι πιο ποιητικός. Ο στιχουργός θέλει να δώσει και βάρος στην κατάσταση του φυλακισμένου με την περιγραφή της εικόνας όπου ενώ ο καταδικασθείς, ονειρευόταν παραλίες στην Ταιλάνδη με 16χρονες παρθένες, το μάτι ανοίγει και  βλέπει κάγκελο, με από πίσω ριγέ Καπετανάκη μουστακωτό να τον θωρεί. Έλεος. Δεν το αντέχω ούτε εγώ που το περιγράφω. Και αποπροσωποποιεί και το γεγονός δίνοντας πάσα και λέγοντας και για άλλα καημένα παιδάκια που έχουν ζήσει τον τυφώνα Καπετανάκη. Α ρε Καπετανάκη τα πήρες και τα σήκωσες τα παλικάρια. Το ''τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε'' στο τέλος είναι άσχετο άλλα είναι το πιασάρικο του τραγουδιού και πρέπει να επαναληφθεί.

Αυτά που λέτε με το τραγουδάκιον. Ενδιαφέρουσα η ανάλυση δεν νομίζετε? Το αξιοπερίεργον πάντως της υποθέσεως είναι ότι όποτε παίζει το τραγουδάκι αυτό κανείς δεν βάζει κώλο κάτω. Περίεργον και επικινδύνον αυτό με τον κώλον ακάλυπτο. Μα καλά κανείς δεν έχει πιάσει το κρυφό message του στίχου? Και σαν ερασιτέχνης στιχουργός αναρωτιέμαι τι να ναι αυτό που κάνει αυτό το τραγούδι να σε κάνει να χορέψεις. Η φυλακή? Ο Καπετανάκης? Τα μελιτζανιά? Αχ ρε συ Καπετανάκη, με μπέρδεψες...

ΤΟΥΡΤΑ ΣΠΑΝΑΚΙ ΣΚΕΠΑΣΤΗ

Αύγουστος στο σπίτι. Και είσαι μόνος. Οι πιο μαλακισμένες ιδέες αν έχετε παρατηρήσει έρχονται τέτοια εποχή όπου η αντίστροφη μέτρησις πριν τας διακοπάς σου έχει κάνει το μυαλό γιαούρτι. Γιαούρτι δεν είχε βέβαια στο ψυγείο, αλλά είχε αυγά. Τι να φτιάξουμε με τα αυγά εκτός από το γνωστό ''της πουτάνας το φαΐ''?

Παρένθεσις για επεξηγήσεις: ''Της πουτάνας το φαΐ'' είναι το γνωστό αυγά με πατάτες όπου η καλή μου μαμά μου εξήγησε ότι λέγεται έτσι, γιατί οι πουτάνες ήταν τόσο πολυάσχολες που δεν προλαβαίνουν να φτιάξουν τίποτα άλλο εκτός από πατάτες μ αυγά. Τότε τόστ δεν υπήρχαν. Πάμε παρακάτω.

Αυγά λοιπόν. Πάλι αυγά? Σκατά μ αυγά. Βαρέθηκα. Τι άλλο έχει? Φέτα. Αχα. Και μπόλικη. Να κι ένας μπάρμπα Στάθης σπανάκι στο ψυγείο χαμογελαστός. Ω ρε πούστη θα φτιάξω σπανακόπιτα.

Αυτά είναι. Και φύλο που θα βρω? Που να βρεις ένα φύλο όταν το(ν) χρειάζεσαι? Στο Σούπερ Μάρκετ βέβαια. Προλαβαίνω. Τσακ, μπαμ, τσουκ, πατ, να μαι με τη σφολιάτα  Καλά ε θα φτιάξω μια σπανακόπιτα, τύφλα να χει ο Μαμαλάκης. Συνταγή υπάρχει? Μα μαλάκας είσαι? Τα ξέρω εγώ απ έξω κι ανακατωτά να ουμ. Για πάμε.

Κατσαρόλα μεγάλη? Στα άπλυτα. Χεστήκαμε. Θα πάρω το κινέζικο Γουοκ τηγάνι. Ε αφού δεν φτιάχνω τίποτα εκεί μέσα ας χρησιμέψει και σε κάτι. Θα πάρει και μυρωδιά ανατολής. Χλουμπ. Πάρτο σπανάκιον μέσα. Και κρεμμυδάκια και άνηθο κι απ όλα θα βάλω. Τηγανάκι νο 2 για τσιγάρισμα. Χμ σκέφτομαι. 2ο σκέυος να λερώσω τώρα? Μαλακία. Αλλά τι να κάνω. Το να βράζει, τ άλλο ψήνει. Δεν γίνεται. Θα παραβιάσω τον πρώτο μου βασικό κανόνα  Βασικός κανόνας που λέτε  παιδιά, στο εργένικο μαγείρεμα είναι να προσπαθήσεις να λερώσεις όσα λιγότερα σκεύη γίνεται όταν μαγειρεύεις μια μαλακία. Επόμενος βασικός κανόνας είναι να τρώγεται. Ας συνεχίσω.

Μια χαρά πάει το υλικόν, πράσινο πράσινο και μύρισε και το σπίτι. Τι ωραία. Πάμε γι 3ο σκεύος. Ταψί. Δεν πειράζει ας το λερώσω κι αυτό. Ταψί και ψύχραιμος που λένε. Βουτυρώνουμε το σκεύος. Πολύ σεξουαλικό το πασάλειμμα. Ας βγάλω το έτοιμο φύλο Κανάκη που αγόρασα. Μα γιατί δεν ξεκολλάει.? Γάμα τα. Έχει κολλήσει. Τι να κάνω.? Το έτοιμο φύλο θα γίνει πλαστελίνη. Ε δε γαμιέται λέω θα γίνει και χειροποίητο. Πλουφ το απλώνω σιγά σιγά λοιπόν στον πάτο του ταψακίου. Χμ κάνει κάτι τρύπες η ζύμη. Δεν πειράζει. Έχω τη λύση. Κόβω κομματάκια απ τις άκρες και στοκάρω με προσοχή τα τυφλά σημεία. Α τι ωραία που έγινε. Πουα. Λες και το φτιαξε η μάνα μου. Πάμε για το υλικό.

Απλώνω το spinach και μετά με το χεράκι συνθλίβω σπάταλα τη φέτα από πάνω. Ωραία. Ήρθε η ώρα για το καπάκι. Ελπίζω να μην έχει κολλήσει κι αυτό. Α χειρότερα. Άλλη μια μπάλα ζύμης λοιπόν. Αλλά αυτή πως την απλώνουμε? Καθαρίζω πάγκο λοιπόν και αρχίζω. Πλάστης δεν υπάρχει. Αλεύρι επίσης. Αρχίζω και την χτυπάω. Την ξέρετε την παροιμία με το μουνί και το χταπόδι ε?

Ε με τη ζύμη δεν πιάνει. Δεν απλώνει με τίποτα. Η ζύμη γίνεται ένα με τον πάγκο. Α δεν υπάρχει λύση. Ξαναπιάνω τη ζύμη στο χέρι. Ήρθε η ώρα για μάθημα πίτσας. Κάνω μια προσπάθεια να την πετάξω ψηλά μπας και απλώσει. Μπα την κόβω να κολλάει ταβάνι. Ουφ κουράστηκα. Λοιπόν. Όσο άνοιξε άνοιξε. Τι καλλιτέχνες είμαστε. Δεν θα ακολουθήσουμε και πιστά την συνταγή.

Και μπλούφ πάρτη καπάκι πάνω στο σπανάκι. Έβγαλα και ρεφραινάκι. Για να τη δω. Είναι όπως όταν προσπαθείς να κλείσεις μια κατσαρόλα με πιατάκι του καφέ. Κάνω και μια τελευταία προσπάθεια να απλώσει όσο γίνεται αλλά εντάξει. Μοιάζει με πίτα γύρο σκεπαστή. Δηλαδή τι σκεπαστή. Περισσεύουν και 5 τετραγωνικά μέτρα σπανάκι παραλιακώς. Ε τώρα εντάξει. Τη βάζω στο φούρνο κι ότι γίνει έγινε. Άλλωστε τα υλικά και το μαγείρεμα έχουν σημασία όχι το σχήμα.. Αναμένω ολίγον. Και βουαλά. Πίτσα σπανάκι ημισκεπαστή αλαμπρίδη. Ε εντάξει. Δεν κάηκε τουλάχιστον. Κι από εμφάνιση καλούλα είναι μωρέ. Βέβαια δεν θυμίζει σπανακόπιτα. Πιο πολύ σε τούρτα φέρνει. Κανα κομματάκι παιδιά να κεράσω?