Τρίτη 15 Μαΐου 2012

ΑΝ Η ΚΟΙΛΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΔΑ

Αγαπητοί μου αναγνώσται. Θα σας θέσω σήμερον επί τάπητος έναν σοβαρό προβληματισμό που έχω. Θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας και πέστε μου, όχι πέστε μου αν έχω δίκιο η όχι. Για ακούστε:

Δεν έχετε σκεφτεί κάποιες φορές πως θα ήταν, αν τα πράγματα που έχετε δεδομένα ως τώρα, κάποια μέρα έπαυαν να είναι? Δηλαδή τι εννοώ. Κάποτε ας πούμε πίσω στα 80ς αν είχες μια αφάνα μαλλί και ζελέδιαζες το κοκκόρι σου αυτάρεσκα στον καθρέφτη θα ήσουν πολύ ιν. Θα φορούσες και το λαχουρέ μπλουζάκι σου μέχρι το γόνατο μαύρο κολλητό παντελόνι και θα ήσουν μια τρέντι κούκλα. Αν έβγαινες τώρα έξω με αυτό το λούκ και γλίτωνες τη σύλληψη θα ήταν κάτι πολύ θετικό. Αυτή τη μετάβαση από σούργελο σε τρέντι και τούμπαλιν την ονομάζουμε με μια λέξη, μόδα.


Έχω αναλογιστεί πολλές φορές ποιος μαλάκας άραγε να κανονίζει αυτό το πράγμα. Τη μόδα. Μου ρχονται στο μυαλό σκέψεις όπου μαζεύονται σε μια αίθουσα όλοι οι χάι μόδιστροι και αποφασίζουν με ποιόν τρόπο θα μας τα πάρουν για τη σεζόν.
- Απαπα χρυσό μου, που θα κάνουμε μόδα τα μαύρα φέτος? Ζαμέ. Φέτος μόδα θα είναι τα πράσινα κόκκινα κίτρινα μπλέ, καραβάκια στο Αιγαίο δεν με παίρνετε καλέ, που έλεγε κι η Μοσχολιού θεός σχωρεστην.
- Τι λες μωρή κατέ. Σιγά μη βάλουμε και καμιά καούκα. Επειδή εσύ πήγες κι αγόρασες τη μισή Πειραική Πατραική σε φούξια θα την πληρώσουμε εμείς? Μαύρο και χρυσό για φέτος.Δεν σηκώνω κουβέντα.
Κι αποφασίζουνε που λέτε όλες οι κουλές για το τι βρακί θα βάλουμε φέτο στον κώλο μας. Ρε ίσα. Εγώ θέλω να φορέσω σήμερα την καμπάνα τζιν που φόραγα πριν 10 χρόνια. Θα με βγάλετε και ντεμοντέ?. Αααα φιλενάδα θα τα χαλάσουμε.. 


Το πιο γελοίο πάντως που έχω παρατηρήσει στις τάσεις που επιβάλλουν υποσυνείδητα τα διάφορα υποχθόνια λόμπι είναι τα γυαλιά ηλίου. Ότι μαλακία κατέβει στο μυαλό του κάθε μαλάκα γυαλοκατασκευαστή το πλασάρει στα μαγαζιά. Και πάνε οι υπόλοιποι τρέντηδες κι αγοράζουν αβέρτα την μεγαλύτερη παπαριά που βλέπουν μπροστά τους αρκεί να κάνει πάνω από 200 ευρώ. Που αν τους συναντούσε Εξωγήινος θα τους εκτελούσε με το φωτόσπαθο ασυζητητί χωρίς να προλάβουν να πουν welcome...

- Mε γεια το γυαλί Johnny
- A ευχαριστώ. Τα αγόρασα 350 ευρώ απ τα Μark Allen
- Μα είναι υπέροχα.
- Ναι είδες. Τα βάζω και στο συνεργείο όταν κάνω οξυγονοκόλληση. Δεν θα χω να φάω βέβαια 5 μέρες αλλά ποιος τα γαμεί αυτά. Αρκεί να είμαι ιν. 
Με γειά κι απο μένα Johhny. Άλλαξε μου και τα τακάκια τώρα. 


Η κατάσταση βέβαια έφτασε και σε ακραία σημεία όπου κάποια στιγμή η τάση επέβαλλε και στα μοντέλα να είναι τόσο αδύνατα όπου στις πασαρέλες παρακολουθούσες αντί για γκομενάρες, κατσαρίδες. Μα γιατί?  Ταΐστε τα λίγο τα κορίτσια, ρίξτε πατάτες στη φριτέζα πριν να τις ψεκάσουμε με Τέζα. (Άσχετο, κοιτάξτε τίτλο που βρήκε ο διαφημιστής για το προϊόν. Τέζα. Τι να πείς. Εύγε!) 

Έτσι που λέτε. Και κάθομαι εγώ ο δύστυχος και προσπαθώ να είμαι σικ αδύνατος κι ωραίος. Και προσπαθώ να χάσω την μπάκα που με κόπο και χρήμα απέκτησα όλον το χειμώνα με πίτσες και μπύρες για να βγω στην παραλία μονδέλο επειδή ο μαλάκας ο σχεδιαστής με αποφασίζομεν και διατάσσομεν εντολή είπε: Εγέρθητι απ τον καναπέ σου χοντρέ. Γίνε φέτες. Α ρε θεούλη μου γιατί να μην έκανες ας πούμε την μπάκα στη μόδα. Γιατί να μην έβαζες στο μυαλό του κάθε stylist και των υπολοίπων την κοιλούμπα να είναι sexy. Πουτάνα ζωή. Αλλά που θα πάει. Θα γυρίσει ο τροχός θα γαμήσει κι ο χοντρός.


Αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι και δύσκολο. Πως να πούμε κάποτε τα παχουλά μοντέλα ήταν μόδα να ποζάρουν στους μεγάλους ζωγράφους? Ε ναι και μπορεί να γίνει και στις μέρες μας αυτό. Δεν είναι αλήθεια ότι η μόδα γυρίζει? Ας γυρίσει και προς τα δώθε. Άλλωστε να σας πω κάτι. Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς πλέον στα club στις παραλίες στα καφέ τι βλέπεις? Τυπάκια six pack να ούμε μπρατσωμένα και τα ρέστα. Βαρέθηκε το μάτι μας. Να μην πω για το γεγονός όπου στα gay στέκια οι πάντες είναι στεγνοί κι απέριττοι. Όλοι φέτες. Ουφ. Οι φίλες μου έχουν αρχίσει και μπερδεύονται. Υπάρχει πρόβλημα. Σε κοιτάζει γκομενάκι κι εκεί που νομίζεις ότι έρχεται να σου ζητήσει τηλέφωνο σε ρωτάει αν έχεις lip gloss. Έλεος. Λέω και γω γιατί δεν με κοίταζε ούτε μπετονιέρα πριν 2 χρόνια που χα γίνει φέτες?


Το αυτό θα ήταν καλό και για τους φίλους gay γιατί μπερδεύονται κι αυτοί.  Έρχεται να πούμε και σου την πέφτει η κάθε καρακαηδόνα γιατί σε είδε λέει ωραίο και γυμνασμένο. Μωρή καρακαλτάκα τι λες?. Που έχω πάρει τρία βραβεία στην ΣΤΑ (Σχολή Τσιμπουκιού με άπνοια) θα μας τρελάνεις?. Άντε τζάσε και μου κάνεις χαλάστρα και θα μείνω με το περιβόλι απότιστο Σαββατιάτικα.

Βλέπετε λοιπόν αγαπητοί μου. Υπάρχει πρόβλημα προς όλες τις κατευθύνσεις. Για αυτό λοιπόν κι εγώ περιμένω την άγια τούτη μέρα όπου τα small μπλουζάκια θα εκλείψουν, που οι ντελιβεράδες θα κάνουν χρυσές δουλειές και που οι κοπέλες αντί να σου αγγίζουν τα μπράτσα θα σου χαϊδεύουν την κοιλίτσα και θα λένε wow! άντρας. Ε ναι ρε παιδιά. Ας οργανωθούμε να κάνουμε μια εμφάνιση της προκοπής. Όλοι. Κι όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι...

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

ALL TIME CLASSIC ΓΟΥΡΟΥΝΙΕΣ

Λοιπόν οι καλύτερες γουρουνιές που μπορώ να σκεφτώ είναι βέβαια οι μεταμεσονύκτιες. Και ιδίως μετά από ξενύχτι με πολύ ξύδι. Αλλά όχι μόνο. Είπα να κάνω λοιπόν ένα tribute σε ότι με έκανε να πώ: Από Δευτέρα δίαιτα.

1) Παπάρα ψωμί σε περίσσευμα κιμά από μακαρόνια.
Δεν ξέρω αν το θυμόσαστε ένα snack των Everest παλαιότερα που είχε ψωμάκι με μπιφτέκι και σάλτσα μέσα. Ε κάτι τέτοιο θυμίζει η γουρουνιά αυτή. Γυρνάς λοιπόν κόκκαλο από ξενύχτι και τι να κάνεις ο άμοιρος θες να χλαπακιάσεις κάτι πολύ γρήγορα. Έχεις μακαρόνια με κιμά απ το μεσημέρι. Ποιός τώρα να βγάζει πιάτα και μαλακίες. Παίρνεις λοιπόν το τριμμένο σου τυράκι το πασπαλάς στην κατσαρόλα με τον κιμά και μπλοοοουυυυμ βουτάει το ψωμάκι και κάνει γενική εκκαθάριση. Χλουμπ. Απατο.

2) Γεμιστά απ το ψυγείο
Τα γεμιστά δεν έπρεπε να νοείτε ως φαγητό κατά την άποψη μου αλλά ως γλυκό. Κι αυτό γιατί μπορείς να φας οποιαδήποτε ώρα και στιγμή ένα γεμιστό κι ας μην πεινάς. Ιδιαίτερα βέβαια όταν είναι και η σπεσιαλιτέ της μαμάς. Πάντα με το ψωμάκι στο χέρι λοιπόν και με φετούλα ξεκινάς το καταβρόχθισμα. Ο μόνος προβληματισμός μου πάνω από το ταψί ότι δεν ξέρω με ποιο λαχανικό ν αρχίσω. Με την μελιτζάνα την ντομάτα η την πιπεριά? Δεν γαμιέται. Σιγά. Ας μείνω με το ταψί και ψύχραιμος.


3) Οικογενειακό παγωτό
Το κακό με το οικογενειακό παγωτό είναι ότι έχει ποσότητα. Το καλό είναι ότι αν είσαι εγκρατής έχεις και τις υπόλοιπες μέρες. Μερικές φορές όμως δεν είσαι. Ανοίγοντας λοιπόν τον καταψύκτη αντικρίζεις το Nirvana choco-late. E λες δεν το βγάζω έξω τόσες μέρες μοναχό κλεισμένο σε μια κατάψυξη. Είμαι πονόψυχος δεν μπορώ κάτι τέτοιες λυπητερές ιστορίες. Βάζω και μια ταινιούλα και μετά κουταλύπης μου το τσακίζω. Το χω κόψει πάντως αυτό γιατί το πρωί με έκοβε κι εκείνο..:Ρ


4) Βρώμικο απ έξω
Ε κι από μέσα, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Όσο πιο πολλές σάλτσες μουστάρδες μαγιονέζες έχει τόσο μεγαλύτερη η γουρουνιά. Αν έχεις γίνει σκατά μέχρι τη μέση του σάντουιτς και σάλτσες τρέχουν πάνω στα παντελόνια στις μπλούζες και στα χέρια σου τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις το επίπεδο του παραστρατήματος. Αλλά όπως έχω ξαναπεί η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στο πετρέλαιο στο φαγητό και το σεξ. Γιατί δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να είσαι στο σπίτι της φίλης σου να κάνετε ένα ωραίο σεξ και μετά να μπεις στο αμάξι σου να γυρίσεις σπίτι και ν αγοράσεις ένα βρώμικο στο δρόμο. Δεν έχω δίκιο?


5) Κρύα πίτσα
Ρε παιδιά πως γίνεται και τις περισσότερες φορές η κρύα πίτσα είναι πιο νόστιμη από την ζεστή? Είναι μάλλον που την πετυχαίνω βράδυ μετά από ξενύχτι η μεσημέρι Κυριακής ύστερα από 12ωρο ύπνο και λυσσάω. Παίρνεις λοιπόν διπλό κομμάτι το διπλώνεις με το υλικό προς τα μέσα και ιδού το πρωινό σου μίστερ. Ε είναι η πιο συνήθης λύση. Δείτε εδώ κι ένα ωραίο τεστ που βρήκα για την καλύτερη πίτσα μετά από hangover..
http://www.ough.gr/index.php?mod=articles&op=view&id=366


6) Πεϊνιρλί με σουβλάκι
Αυτό το έμαθα πρόσφατα από μια επίσκεψη μου στη Δράμα. Το περιστατικό έχει ως εξής: Κοπελιά σκάει μπροστά μας σε φαγάδικο after.  Ακολουθεί ο διάλογος
- Ένα πεϊνιρλί με σουβλλλλλλάκι (το λου παχύ)
Εμείς αλληλοκοιταζόμαστε και γελάμε. Και απαντά ο πεϊνιρλάς:
- Λεμονάκι, ρίγανη να βάλω?  (???)
Έχουμε μείνει παγωτό. Ο πεϊνιρλάς παίρνει ένα καλαμάκι και σπλαατ, σκαμπιλίζει το πεϊνιρλί με το κρέας. Το διπλώνει στη ζύμη, τραβά το καλαμάκι, ρίχνει λεμονορίγανη και ορίστε φάτο. Κουλό ε?
Πήραμε κι εμείς μετά, από περιέργεια. Καλό ήταν...:Ρ

7) Πατατάκια και λοιπά
Κοιτάξετε. Οι διαφημιστές δεν είναι μαλάκες. Δηλαδή είναι, αλλά ξέρουν να επικεντρώνουν στις αδυναμίες των ανθρώπων. Σου λένε λοιπόν: Κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα. Ε ναι λοιπόν. Δεν μπορεί. Είναι τα γαμίδια τα πατατάκια χειρότερα κι απ την ηρωίνη. Βάζεις το χέρι μέσα και λες και στο γραπώνει μια αόρατη παγίδα που εμπεριέχεται στο σακούλι. Και δώστου. Και να το χεράκι τίγκα στο λάδι και το δόντι τίγκα στο κίτρινο. Υπάρχει και σε πορτοκαλί έκδοση με δρακουλίνια.


8) Σάντουιτς με γαριδάκια και σοκοφρέτα.
Για τελευταίο άφησα αυτή τη σιχαμερή ιδέα που δεν ξέρω ποιός παρανοϊκός Πάγκαλος τη σκέφτηκε αλλά είχε σουξέ στο δημοτικό πριν πολλάαα πολλαααα χρόνια. Έπαιρνες λοιπόν σαντουιτσάκι ζαμπόν τυρί στο διάλειμμα, αλλά επειδή φαινόταν λίγο φτωχό κάποιος σκέφτηκε να το εμπλουτίσει. Ε τι να κάνει υλικά δεν είχε, δοκίμασε να βρει απ το κυλικείο. Δηλαδή γαριδάκια και σοκοφρέτες. Ανοίγει το σαντουιτς λοιπόν ρίχνει μέσα γαριδάκια αντί για πατάτες και σοκοφρέτα αντί για μπιφτέκι. Έτοιμος. Ούτε στα καλύτερα σαντουιτσαδικα. Δεν τη θυμάμαι τη γεύση να πω την αλήθεια αλλά νομίζω ότι είχε ενδιαφέρον. Θα το δοκιμάσω μια μέρα...

Αυτά που λέτε. Κι εσείς βέβαια θα έχετε κάνει τις δικές σας αγαπημένες γουρουνιές. Άντε δεν τις γράφετε από κάτω? Για πάμε....

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

LORNA I LOVE YOU

Για σήμερον που λέτε σας έχω έναν απολαυστικό διάλογο με τον φίλο μου τον Adefabi ο οποίος είναι πέφτουλας εκ Νιγηρίας. Ο διάλογος λαμβάνει χώρα στο profil της φίλης μου Lorna τον οποίο τον διαχειρίζομαι εγώ. Που έπεσε ο καημένος. Το profil φτιαχτηκε για τις ανάγκες διαδικτιακού game. Αλλά υπήξαν παρεμβολές και εκτός παιχνιδιού. Τον έτρωγε ο κώλος του τι να κάνω. Στον ρόλο της Lorna ο υποφαινόμενος... 


-Adefabi

Am filling taste. U can come and fuck me. I will appreciate it.
-Lorna
Fuck yourself ashole
-Adefabi
Am very sorry for my statement.
-Lorna
You must be sorry for that
-Adefabi
So wats up. Where re u. I feel like seeing u.
-Lorna
I see. You re blind...
-Adefabi
Y did u say dat and wat did u mean by dat.
-Lorna
You speak English now? I dont understain you. Write the whole word my friend. Its free...
-Adefabi
Ok. I mean i love u.
-Lorna
Ehm. And what you are you able to do for that love?
-Adefabi
I can do anything for it, i love u with my heart.
-Lorna
Love without something to prove it is not love. Is words in the air
-Adefabi
How can i prove it 2 u.
-Lorna
Send me a 1000 dollar check
-Adefabi
Where do u live, pls do u need the money urgently.
-Lorna
I live in Glaskow. My accoynd number is 098758JK9898 Cenderal Scottish Bank.
-Adefabi
Ok. Don't worry. But do u love me.
-Lorna
I love u karga...
-Adefabi
Wat d meaning of karga.
-Lorna

Karga is a spanish word and it means a lot..
-Adefabi
Ok. No prob. Can u explain it 2 me.
-Lorna

Ok. How much do you want to know about me?
-Adefabi
I want 2 know every thing about u.
-Lorna

Ok. I have a penis. Thats bother u?

Απ ότι καταλάβατε θα υπάρξει συνέχεια. Αναμένω απάντηση...:Ρ

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

ΕΚΛΟ...ΓΙESSSSSSSSSSSS!!!!

Πίτσες η σουβλάκια? Σουβλάκια. Να πάρουμε τηλέφωνο. 
- Ναι μια παραγγελία. 
- Παρακαλώ
- Θέλουμε 10 καλαμάκια 2 πατάτες 2 πίτες κομμένες αλαδωτες και μια κόκα κόλα
- Ωραία. Αλλά ξέρετε, θα καθυστερήσουν λίγο γιατί γίνεται χαμός
- Εμμ πόσο?
- 45 λεπτά.
- Χμ καλά εντάξει δεν πειράζει. Φέρτα

Έτσι ξεκίνησε η βραδιά. Όχι δεν έπαιζε τελικό η εθνική στο Euro. Όχι δεν τραγουδούσε η Παπαρίζου στην Eurovision. Είχαμε Εθνικές Εκλογές....


Τι έγινε ρε παιδιά? Ασχολείται ο κόσμος με τις εκλογές? Μπα? Πως έγινε αυτό? Ε βέβαια. Άμα έχει φτάσει το παλούκι στον κώλο σου όχι μόνο θα ασχοληθείς, θα μάθεις κι όλα τα μανιφέστα απ έξω. Εγώ μέχρι και το ΜΛ ΚΚΕ ξέρω τι λέει. Χμ το ΜΛ ΚΚΕ η το ΚΚΕ ΜΛ? Δεν θυμάμαι τώρα. Ε μαζί κατέβηκαν το ίδιο είναι...:Ρ

Από την άλλη όμως είχαμε και πρωτοφανή αποχή. Αντιφατικόν έτσι? Όχι για μένα. Γιατί αν αναλογιστούμε ότι πλέον τα κόμματα δεν πλήρωσαν τα εισιτήρια για να πάνε να ψηφίσουν οι ετεροδημότες, ένα ποσοστό της τάξης του 10% είναι φυσιολογικό. 

Φυσιολογικότατο μπορώ να πω γιατί προσφάτως που πήγαμε με αμάξι στη Δράμα 3 άτομα πληρώσαμε 3 άτομα 300 ευρώ πηγαινέλα. Στο δρόμο μετρήσαμε αν δεν κάνω λάθος 9 με 10 διόδια! Έλεος. Πιο φτηνά θα μας ερχόταν να ναυλώναμε αεροπλάνο. Και μετά σου λέει το κίνημα Δεν Πληρώνω είναι μαλακία. Ρε τι λέτε. Δαγκωτό.


 Απ τα λοιπά παρελκόμενα αν θέλετε να σχολιάσω διαγωνίστηκε ο ''δώστε μου την μπάλα'' με τον ''έχασα τη μπάλα'' ο ''παίρνω την μπάλα να δω τι θα την κάνω'' ο ''δεν τη θέλω την μπάλα'' ο ''θα σκίσω τα δίχτυα''  ο ''τι ωραία μπάλα'' και ο ''θα κάνω την μπάλα σαπούνι''. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.

Και πρώτος νικητής λοιπόν ποιός βγήκε? Για να κοιτάξουμε. ΝΔ 18% Σύριζα 16,9% Πασοκ 13,8% κλπ κλπ και Λοιπά κόμματα 19%. Αλα της. Τα λοιπά νίκησαν τα κατάλοιπα...:Ρ Πως? Δεν μπαίνουν στην βουλή? Μα γιατί? Α ο νόμος του 3%. Ναι. Έχουμε δημοκρατία....

Α επίσης ένα τρομερά δημοκρατικό που σκαρφίστηκε ο φίλος μας ο Προκόπης λέει ότι το πρώτο κόμμα θα παίρνει απο δω και πέρα +50 έδρες. Γιατί? Γιατί έτσι ρε. Έχουμε δημοκρατία αποφασίζουμε και διατάζουμε. Άντε να μην σας το κάνουμε και +250 έδρες. Ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί δεν έχει σημασία τι λες εσύ. Μαλακάκο.


Κατα τ άλλα είναι φασιστικό που μπήκαν οι χρυσαυγίτες στην Βουλή. Καμάρια μου. Αυτή την δημοκρατία δεν διαλέξατε για μας? Λουστείτε την τώρα. Εσείς δεν με θέλατε να κάτσω σπίτι μου και να μην κατεβαίνω στο Σύνταγμα? Ε θα κάτσω αφού το θέλετε. Θα κάτσω να παρακολουθώ το κανάλι της Βουλής. Προβλέπω τρελή τηλεθέαση...

Και με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν θα βγει και το σχεδιάγραμμα για τις θέσεις στην νέα βουλή. Έχουμε και λέμε από αριστερά: κκε, συριζα, δημοκρατική αριστερά, πασοκ, καμμένος, νέα δημοκρατία, ΜΑΤ, χρυσή αυγή...:Ρ

Αυτά είναι.. Σ αυτή τη χώρα δεν βαριέσαι ποτέ τελικά. Νιώθεις σαν γρια ρε παιδί μου που περιμένεις το επόμενο επεισόδιο της ''Λάμψης''. Θα παντρευτεί ξανα ο Γιάνγκος Δράκος τη Βίρνα? Μην μας αφήνετε έτσι πέστε μας.

Αυτά τα ολίγα για σήμερα. Θα υπάρχει πάντως μπόλικο υλικό για σχολιασμό εν καιρό.  Μόνο για αυτό είμαι σίγουρος...

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ

Θέλω μαζί αγαπητοί μου φίλοι να σχολιάσουμε σήμερον το παρακάτω γεγονός το οποίο θα μας βοηθήσει να αναλύσουμε εκ βαθέων έναν τομέα των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Το γεγονός ήταν το εξής:

Καλή μου φίλη ξέχασε το βράδυ το Facebook ανοιχτό. Αποτελέσματα: 47 μηνύματα γκόμενων αναπάντητα. Μάλιστα. Κι εμείς χαιρόμαστε που μας στέλνουν ένα το τρίμηνο. Αλλά έτσι είναι. Πως το λέει η παροιμία. Οι όμορφες ξανθιές ψηλές, έχουν τις τύχες τις καλές? Ναι κάπως έτσι νομίζω. Ψηλή δεν θα την έλεγες τη φίλη, αλλά κάνει ωραία ρίμα. Τες πα. Το αντικείμενον λοιπόν της συζητήσεως είναι το εξής: Είναι θετικό να σε γουστάρουν πολλοί? Ας αμπελοφιλοσοφίσουμε ολίγον...


Ας έρθω στη θέση της φίλης. Να ξεχάσω το chat ανοιχτό και το πρωί να έχω 47 γκομενομηνύματα. Θα μ άρεσε?. Χμμμ. Nα σκεφτώ. Ναι γιατί οχι. Θα μ άρεσε.  Tην πρώτη μέρα. θα χα πάθει φαντάζομαι ένα λαλά δημοτικότητας και καυλίασης. Χαρωπά θα απαντούσα, ίσως και σε όλα, θα χλιμιτζούριαζα αβέρτα κλπ κλπ. Την επόμενη μέρα πες ότι μου ρχονται τα ίδια. Και ξανά χαρωπά θα απαντούσα κλπ κλπ. Την τρίτη μέρα μπλα μπλα μπλα. Ε νομίζω ότι σε καμιά βδομάδα άντε δύο μάλλον θα το βαριόμουν. Θα το θεωρούσα πολύ συνηθισμένο γεγονός να μου στέλνουν μηνύματα. Κι αν είχα και 5000 φίλους στο FB θα ήταν και κουραστικό. Υποσυνείδητα λοιπόν το μικρόβιο του γαμάω και δέρνω θα είχε εισχωρήσει στα κύτταρά μου. Αυτό αγαπητοί μου φίλοι θα το ονομάσω ''Famous Syndrome''. Η κάποια μαλακία τέτοια τέλος πάντων. Και εξηγώ...

Φαντάζομαι ότι κι εγώ άμα ήμουν πολύ ωραίος ή πολύ διάσημος ή και τα δύο μαζί με ολίγη σάλτσα από ευρώπουλα, θα είχα σοβαρό πρόβλημα. Οι φίλοι μας οι very popular σηκώνουν ψηλά τον αμανέ, πολλές φορές χωρίς να το συνειδητοποιούν, άλλες φορές συνειδητοποιημένα. Οι τελευταίοι, οι συνειδητοποιημένοι είναι και γνωστοί με την ονομασία ''ψώνια''. Αλλά ας μιλήσουμε για τους απονήρευτους. 


Οι απονήρευτοι λοιπόν έχουν πέσει θύματα του ''Famous Syndrome''. Τους φαίνεται ρουτίνα πλέον να τους γουστάρουν μέχρι και οι πέτρες και δεν δίνουν και ιδιαίτερη σημασία στα γεγονότα που συμβαίνουν με ρυθμό πολυβόλου δίπλα τους. Έτσι είναι. Με άλλο μάτι θα δεις εσύ ο πεινασμένος μια μπριζολάρα που θα προσγειωθεί στο τραπέζι σου μια φορά το μήνα, αλλιώς θα τη δει ο χορτάτος που σε καθημερινή βάση σουβλίζει αρνιά το μεσημέρι.

Προς θεού δεν θα ήθελα να ληφθούν οι παραπάνω διαπιστώσεις που με  πείρα ζωής συνέλεξα, ως κακόβουλος κριτική. Εν αντιθέσει δίνω ένα πολύ σοβαρό άλλοθι σε όποιους ζουν αυτό το δράμα να το χρησιμοποιήσουν από ψυχολογικής άποψης. Άλλωστε δεν συμβαίνει μόνο σε αυτούς. Συμβαίνει και σε μετριοπαθείς τύπους που έχουν πέσει κατά καιρούς σ αυτή τη λούμπα του μικροβίου. Ε ναι γιατί όταν το μικρόβιο του γαμάω και δέρνω ενεργοποιείται στα κύτταρα σου δύσκολα μπορείς να το ελέγξεις και πολύ λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να το κάνουν. Σε παίρνει η μπάλα ρε παιδί μου γιατί υπάρχει πλέον πλήθος επιλογών. Γιατί να στεναχωρηθείς να ουμε που χυλοπίτιασες 2 γκόμενους από τη στιγμή που σε γουστάρουν 100. Με την πλειοψηφία θα ασχοληθείς και θα στείλεις τους 2 ατυχείς ν αγοράσουν χαρτομάντιλα με άρωμα λεμόνι.


Αλλά δεν φταίνε μόνο αυτοί. Φταίνε και οι υπόλοιποι που δεν τους αντιμετωπίζουν σαν ισότιμους ανθρώπους. Όταν τους συναντάς και σου τρέχουν τα σάλια αναπάντεχα θα εισπράξεις και την ανάλογη συμπεριφορά. Είναι όπως με τα ζευγάρια ρε παιδί μου. Άμα πέφτεις στα πατώματα για τη γκόμενα η τον γκόμενο που κατάφερες να είστε μαζί θα σε πατήσει στο λαρύγγι. Τα ξέρετε μην τα αναλύω. Ε κάτι αντίστοιχο γίνεται και μ αυτή τη φάση.

Ωραία θα μου πείτε. Μια χαρά το φιλοσόφησες κύριε μαλάκα. Και τι να κάνουμε λοιπόν τώρα? Να ξεκολλήσουμε την αφίσα με τον Σάκη απ τον τοίχο? Η απάντηση είναι: Απομυθοποιήστε. Όλους και όλα. Και αρχίστε από τον ίδιο σας τον εαυτό. Όλοι ίδιοι είμαστε. Τι κι αν τραγουδάς τέλεια, τι κι αν έχεις μεγάλα βυζιά, τι κι αν βγαίνεις στην τηλεόραση, τι κι αν έχεις λεφτά. Ενα μάτσο κόκαλα είσαι κι εσύ όπως κι εγώ. Τις ίδιες ανάγκες έχουμε στον ίδιο πλανήτη ζούμε τον ίδιο αέρα αναπνέουμε. Δεν λέω να μην θαυμάζεις κάποιον με ένα ταλέντο ή με μια ωραία εμφάνιση ή οτιδήποτε άλλο που να σου κάνει γούστο. Άλλο όμως αυτό κι άλλο να κόβεις και δυό δάχτυλα για την πάρτη του. Αυτός ξέρεις μπορεί να σου πεί και να τα κόψεις. Και μετά ξέχνα το κωλοδάχτυλο. Μην χαλάς την πιάτσα λοιπόν αγαπητέ.

Έτσι που λέτε. Αυτή είναι μια οπτική. Τώρα μπορείτε να μου πείτε ότι έξω απ το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις. Γιά να γινόσουν κι εσύ famous να δούμε πόσο ψηλά θα σήκωνες τη μύτη. Μπα. Θα είχα την ίδια άποψη πιστεύω. Αλλά ποτέ μην λες ποτέ. Για αυτό λοιπόν όσο είμαι ένας άσημος ταπεινός γραφίστας μπορείτε να μου μιλάτε ελεύθερα. Μην φοβάστε. Δεν θα σας γράψω. Θα απαντήσω....:Ρ



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...