Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΛΩΣ ΤΑ 3-0


Η ταυτότης μου που λέτε αγαπητοί μου αναγνώσται, γράφει Έλληνας ιθαγενής.
Εεεμ...ιθαγένεια Ελληνική, εννοούσα.
Άλλα εδώ που τα λέμε, την εποχή αυτή, δεν απέχει και πολύ το ένα από το άλλο.
Μάλλον, καλύτερα, θα έλεγα ότι το πρώτο υπερισχύει του δεύτερου.

Εγεννήθην λοιπόν, στον ευλογημένο τούτο τόπο, εν καιρώ ειρηνικό.
Πολύ κωλοφαρδία, αν αναλογιστούμε ότι ολόκληρη σχεδόν η Ελληνική ιστορία, είναι γεμάτη από πολέμους.
Γεμάτη από πολέμους λέγω, γιατί μας φθονούσαν και μας την πέφτανε εξαπανέκαθεν, όλοι αυτοί οι κακοί και άθλιοι Περσογερμανότουρκοι.

Μας φθονούσαν βεβαίως-βεβαίως, γιατί είχαμε τις πιο ωραίες παραλίες, τα πιο νόστιμα φαγιά, τις πιο ωραίες γκόμενες και γενικώς γαμούσαμε και δέρναμε στο ρελαντί.
Αλλά προσέξτε περικαλώ, δεν είμασταν μοναχοφάηδες. Όχι.
Θέλαμε να μοιραστούμε όλον αυτό τον πολιτισμό και στους υπόλοιπους μαλακοπίτουρες, των γύρω περιοχών.
Όπου οι γύρω περιοχές ήταν, η Τουρκία, η Συρία, το Ιράκ, το Ιράν και η Ινδία. 

Και η Ινδία λέγω και μην απορείτε καθόλου, γιατί αν αναλογιστούμε ότι μπουκάραμε στην Τουρκία που ήταν γύρω περιοχή, μετά η Συρία ήταν δίπλα, άρα κι αυτή ήταν γύρω περιοχή.
Μετά και το Ιράν ήταν γύρω περιοχή και πάει λέγοντας.
Κι έτσι φτάσαμε εκεί κάτω στους Ινδιάνους, που κλάιν μάιν, δεν φτουράγανε τίποτα από πολιτισμό και είπαμε να φανούμε μεγαλόκαρδοι και να τους ανοίξουμε τα μάτια.

Έτσι που λέτε τους εκπολιτίσαμε κανονικότατα και Μακεδονικότατα και τους μάθαμε τι εστί μπουγάτσα.
Και η απόδειξη είναι, ότι μετά από όλον αυτό το συνουσιασμό που υπέστησαν, πήγαν κι έγραψαν το Κάμα Σούτρα.
Το πιάσατε;
Η αιτία ήμασταν εμείς το λοιπόν κι αν αυτό δεν είναι αναμετάδοση του πολιτισμού, τότε τι είναι, μη χέσω.

Έτσι που λέτε.
Με τα πολλά όμως, η ομάδα έκανε κοιλιά πότε-πότε και σε περιόδους ντεφορμαρίσματος, μας την πέφτανε διάφοροι άλλοι εκπολιτιστές, που και καλά είχαν κι αυτοί το δικό τους τεράστιο πρόγραμμα πολιτισμού και θέλανε με το ζόρι να μας το επιβάλλουν. Τι μαλάκες.

Και πρώτοι-πρώτοι οι Πέρσες.
Ήρθαν να μας κάνουν μαγκιές, ποιούς εμάς, που κάναμε πόλεμο για μια γκόμενα, 10 χρόνια.
Ρε πάτε καλά; Έχετε κάψει φλάντζα;
Κατεβάζετε ομάδα να παίξετε μπάλα με μας, που σε ματς προετοιμασίας, κατεβάζουμε dream team με Αχιλλέα, Οδυσσέα και δεν συμμαζεύεται;
Τροία θα φάτε!
Όπως κι έγινε που λέτε, αγαπητοί. Τα άρπαξαν τα γκολάκια απ' τον Μέσι της εποχής, τον Μεγαλέξανδρο.

Σειρά είχαν οι Ρωμαίοι, που 'ρθαν κι αυτοί να δοκιμάσουν την τύχη τους στο Καμπ Νόου. Oh, No.
Ήταν βλαμμένα τα παιδάκια.
Χάρηκαν για λίγο, κάναν κι αυτοί τα πολιτιστικά show τους με παρτούζες, κράσους, σταφύλια και μονομάχους στις αρένες.
Το σκορ έγραψε: Λιοντάρια-Χριστιανοί 7-0.
Μετά όμως ήρθε η θεία δίκη και ρούφηξαν με τη σειρά τους το μπαλάκι τους Βυζαντινά και Αεκτζίδικα.
Πήραν τον Δικέφαλον πούλον, που λέμε.

Και μετά από αυτή την πανωλεθρία των μακαρονάδων, προτελευταίοι στην ουρά, ήταν οι Τούρκοι.
Μεγάλοι εκπολιτιστές και τα μπάτζανακ. Αυτοί ήρθαν να μας μάθουν μαγειρική.
Ρε. Πού πα ρε Μαμαλάκη Τούρκε; Μα μαλάκες είστε.
Συγκρίνεται ρε, το να φτιάχνεις κεμπάμπ, με το να κόβεις μαρμαροκολώνες τη μία πίσω απ' την άλλη και μάλιστα ολόιδιες;
Αν είσαστε μάγκες ρε, φτιάχτε κι εσείς έστω δυό κεμπάμπ ολόιδια, να σας παραδεχτώ.
Άλλα ούτε αυτό δεν μπορείτε. Αει σιχτίρ. 

Τέλος πάντων που λέτε, δεν μπορούσαν τα παλικάρια.
Ούτε αυτοί, ούτε και οι τελευταίοι οι Φον Μπήχτεν οι Γερμανομαλάκες, που φανταστείτε, δύο τελικούς σε Παγκόσμιο Πόλεμο έπαιξαν κι αρπάξαν από τρία τεμάχια.
Αλλά αυτοί, εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους, μυαλό δεν έβαλαν. 

Και τώρα κάνουν την τρίτη και φαρμακερή προσπάθειά τους.
Τώρα το πάνε μέσω Λαμίας και θέλουν να το πάρουν το ματσάκι χωρίς όπλα και παπαριές.
Μας χτυπάνε στον ανεφοδιασμό. Θέλουν να λιμοκτονήσουμε και να 'ρθουν εδώ κύριοι.
Εμείς όμως, ένα έχουμε τους πούμε.
Ένα για να το εμπεδώσουν καλά: Ρε, δε μασάμε! Κυριολεκτικώς σίγουρα, αλλά και μεταφορικώς.
Κι αν θέλετε, τολμήσετε να κατηφορίσετε προς τα δώ.
Ξέρετε τι θα σας πούμε ε; ''Ρε καλώς τα παιδιά. Καλώς τα 3-0''...

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

ΠΙΤΣΑΡΑΔΕΣ



Ντριιιν τελέφωνον. Το γνωστό 211 αλλά 9 το βράδυ. Μπα λέω τράπεζα δεν είναι θα το σηκώσω.
- Γεια σας, ο κ Λαμπρίδης?
- Μάλιστα.
- Από Pizza fun τηλεφωνούμε.
- Α. Γεια.
- Σας παίρνουμε να σας ρωτήσουμε αν ήταν όλα εντάξει με την εξυπηρέτησή σας.
- E? Μα δεν πήρα καμιά πίτσα εγώ
- Ναι εννοούμε από τις παλαιότερες παραγγελίες σας αν ήσασταν ευχαριστημένος
- Που να θυμάμαι καλέ μου άνθρωπε έχω να φάω 2,5 μήνες πίτσα
- Δηλαδή τη νέα μας πίτσα με γέμιση chedar στη ζύμη δεν την έχετε δοκιμάσει?
- Όχι δεν είχα την τιμή.
- Ε τότε να σας στείλουμε μία κερασμένη. Θέλετε?
- Χα. Κέντα. Το συζητάς? Και βέβαια θέλω. Κερνάς και τις Κόκα κόλες?
- Εμ όχι.
- Μια σύνδεση Nova τουλάχιστον θα μου κάνεις?
- Ορίστε?
- Τίποτα. Λέω πότε θα τη στείλεις
- Όποτε θέλετε
- Α ωραία. Δε με παίρνεις αύριο που χει την Εθνική να το οργανώσω?
- Πάρτε μας εσείς. Η προσφορά ισχύει για 30 μέρες.
- Τι λες τώρα. Είστε πολύ μπροστά ρε παιδιά. Τα συγχαρητήριά μου στο μάρκετινγκ να πεις και να επεκτείνετε και στις Κοκα κόλες την προσφορά να μην τη φάμε ξεροσφύρι.
- Χεχε. Εντάξει κύριε Λαμπρίδη. Σας ευχαριστούμε.
- Τι λες φίλε μου. Εγώ σ ευχαριστώ. Να σαι καλά.
Γλανγκ. Κλείνει το τελέφωνον.
Συμπέρασμα: Έφτασε που λέτε κι ο καιρός που οι πιτσαρίες σε προλαβαίνουν και παίρνουν αυτές πριν καν σκεφτείς να παραγγείλεις. Και όχι μόνο αυτό, σου κερνάνε και την πίτσα. I Love Crisis....
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...