Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

ΚΑΜΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ ΝΟ 1

Ξέρετε πως βγήκε η λέξη Ρετιρέ? Που λέτε όταν χτίστηκε η πρώτη πολυκατοικία στην Αθήνα έγινε της τρελής ποιος θα αγοράσει τον πάνω πάνω όροφο. Και με λίγα λόγια έπεσαν τρελές φάπες που άρχισαν με τον εξής διάλογο ανάμεσα στους διεκδικητές...
- Παίδες αράξτε εγώ θα το πάρω το διαμερισματάκι
Πετάγεται ένας άλλος και λέει: - Τι λε ρε μάνγκα, αλήθεια?
Και ο άλλος που ήταν τσατίλας του λέει: - ΡΕ? ΤΙ ΡΕ?. Εμένα είπες ρε? Κι έγινε της πουτάνας. Από τότε το πάνω πάνω διαμέρισμα στις πολυκατοικίες, ονομάζεται Ρετιρέ...:Ρ:Ρ:Ρ


Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13 ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ

Και μια και έχουμε Παρασκευή και 13 θα προσπαθήσω να περιγράψω καλοκαιρινή ιστορία τρόμου στο νησί. Για να μην ξεχνιόμαστε όχι τίποτε άλλο.

Το γνωστό πρόβλημα των καλοκαιρινών διακοπών μας λοιπόν στο νησί μας τη Λέσβο προκύπτει ως επί το πλείστον κατά την επιστροφή. Πέρα απ το γεγονός ότι έχεις φάει τις φρίκες σου που γυρνάς στο Athens,  με τα All Star σου ακόμα γεμάτα με άμμο, έχεις ακόμα έναν νταλκά να σε προβληματίζει. Ποιος είναι αυτός? Αν θα βρείς έγκαιρα εισιτήριο της επιστροφής με το πλοίο. Αν είσαι νοικοκύρης άνθρωπος βέβαια το έχεις προβλέψει αυτό από την πρώτη μέρα που θα πατήσεις το πόδι σου στο νησί και φροντίζεις να το βγάλεις το γαμοεισητήριο. Απ ότι καταλάβατε δεν είμαι απ αυτούς. Κι όχι γιατί δεν θα θελα να είμαι, αλλά με τις άδειες πάντα έχω ένα θέμα στη δουλειά για το ποιά θα είναι η οριστική μέρα του γυρισμού. Έτσι λοιπόν το αφήνω ανοιχτό κι ο Θεός βοηθός. Μία στις 2 φορές ακούω καντήλια από το αφεντικό γιατί χάνω μιά δυό μέρες στη δουλειά, αλλά τι να κάνουμε. Έτσι είν η ζωή....


Τις περισσότερες φορές πάντως με τον άλφα η βήτα τρόπο βρίσκω μια άκρη και την κάνω γιατί δεν είναι τόσο δύσκολο να χώσεις ένα σκουτεράκι μέσα στο πλοίο και να μείνεις στο κατάστρωμα. Παλαιότερα έκανα την εξής πασίγνωστη πλέον στους κύκλους των Μυτιληνιών, λαμογιά. Πήγαινα να βγάλω εισιτήριο για Πειραιά, δεν είχε και έβγαζα μέχρι τη Χίο. Μετά έκανα το ζαβό και παρατούσα το μηχανάκι στο γκαράζ να ταξιδέψει μέχρι Αθήνα τσαμπέ. Όλα αυτά ωραία μέχρι την χρονιά που έκατσε στραβή και με κατέβασαν αύτανδρο στο λιμάνι της Χίου με το μηχανάκι και χωρίς λεφτά. Από τότε εδημιουργήθην ένα παιδικό τραύμα στην ευαίσθητη καρδιά μου και δεν το ξανάκανα. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Η ιστορία που θα περιγράψουμε εδώ έχει να κάνει με τον ξάδερφο Κώς ο οποίος είχε δυσκολότερο έργο. Να βρει εισιτήριο για Καβάλα.

Ο Κως είναι τυπάκι αραχτό και light. Δεν προβληματίζεται ιδιαίτερα από χρόνους, υποχρεώσεις και τα σχετικά. Χαλαρά που λέμε. Κατεβαίνει νησί και αράζει. Το καλύτερο του είναι μέχρι να φύγει η Σάρα και η Μάρα και να απολαύσει με την ησυχία του τη θάλασσα, το ψάρεμα, την ταβέρνα και όλα τα σχετικά χωρίς τη βαβούρα που κάνουν όλοι οι απάλευτοι. Μια χρονιά λοιπόν έχει ξεμείνει ως συνήθως πίσω και έχει βγάλει χαλαρό εισιτήριο για Καβάλα την πρώτη Παρασκευή του Σεπτεμβρίου.


Τι ωραίος που είναι ο Σεπτέμβριος στο νησί. Ψάρεμα φούλ, μπανάκι φούλ, ταβέρνα φουλ κι όλα καλά. Όλα? Ε εντάξει όχι κι όλα. Το βράδυ το πράγμα αρχίζει λίγο να αγριεύει. Γιατί με το φως της ημέρας μια χαρά φαίνονται όλα αλλά μόλις πιάσει η νύχτα και τα μπαράκια στην παραλία έχουν κλείσει για σεζόν εσύ τι να κάνεις μικρέ μου εναπομένοντα? Να κάτσεις στο καφενείο του χωριού να πίνεις ούζα με τα γερόντια? Και άντε και πας. Πόσο θα αντέξεις? Τα γερόντια θα σε βομβαρδίζουν κάθε μέρα με ερωτήσεις βιογραφικού περιεχομένου εκτάσεως 5 γενεών. Και άντε πες ότι περνά η ώρα μ αυτό. Τα γερόντια όμως πόσο να κάτσουν να σου μιλάνε?. Άντε να κάτσουν μέχρι τις 12. Μετά όνειρα γλυκύ βραστά γιατί έχουν συνηθίσει να ξυπνάνε στις 5 και να περιμένουν έξω απ το καφενείο για τον γλυκύ βραστό. Τι σου μένει λοιπόν σαν λύση? Η πας στο φανταρόμπαρο του διπλανού πολιτισμένου χωριού ή πας κι αράζεις σπίτι. Ταινιούλες κι έτσι. Και ησυχία. Πολύ ησυχία. Ανησυχητική ησυχία. Το χωριό το χειμώνα είναι κάτι σαν το Silent Hill χωρις ζόμπι. 


Εντάξει, είναι μερικοί τύποι που μοιάζουν με ζόμπι αλλά δεν θα παιρνες και καραμπίνα. Τέλος πάντων ο Κώς, καθώς και αρκετοί από μας έχουμε μερικά θέματα με καρχαρίες, βαμπίρια, φαντάσματα κι όλα τα παρεμφερή, το βράδυ περνά ένα κατιτίς. Μέσα στη γλυκιά νύχτα του χωριού, όπου ακούς τα τριζόνια να σε νανουρίζουν πιάνει και κανας αέρας καμιά φορά. Και είναι πολύ πούστικος γιατί κάνει τις πόρτες να τρίζουν τα παράθυρα να χτυπάνε και γενικά δημιουργούν ένα κονσέρτο θρίλερ. Αν εσύ είσαι και λίγο προκατειλημμένος δεν θέλει και πολύ να μεταφράσεις έναν απλό θόρυβο νύχτας σε κάποιο πνεύμα που ανοίγει σιγά σιγά το πόμολο της εξώπορτας. Κι αν ο παππούς μας έχει αφήσει και πρόσφατα, χεσμεντέλ πάνω σου τότε. 


Ε ο Κως έχει φάει μια φρίκη τέτοια λοιπόν τις 3-4 μερούλες που του απομένουν για να γυρίσει πίσω, αλλά κάνει υπομονή. Κοιμάται με τα εικονίσματα, έχει κρεμάσει σκόρδα στο προσκέφαλο του κρεβατιού κτλ. Ο ίδιος περιγράφει : Το βραδάκι αφού είχα αλλάξει τη λάμπα της άυλης από 40 φτωχικά βατ σε 200 έπεσα για ύπνο και ξύπνησα από ένα κουτάκι Φαντας που το πηγαινοεφερνε το μελτέμι (πρώτο σοκ). Γυρίζοντας από μπρούμυτα προς τ αριστερά ένιωσα ανατριχίλα και μια αίσθηση ότι ο παππούς μου κρατάει το σκάλπ για να βρεθούμε τετατετ (2 και 3 το σοκ μαζί). Μετά από αυτό πιστεύω ότι είμαι έτοιμος και για τετατετ με καρχαρία.... Κως είσαι Θεός τέλος.... 


Και φτάνει λοιπόν η Παρασκευή του γυρισμού. Παρασκευή και 13. Το πλοίον σαλπάρει κατά τις 7 από Μυτιλήνη για Καβάλα. Ο Κως τα χει μπαγκαζάρει όλα και ρίχνει έναν τελευταίο ανήσυχο ύπνο. Έλα όμως που το παρατράβηξε. Και ξυπνάει στις 6.30. Απόσταση χωριό-λιμάνι σαν παλαβός 45 λεπτά. Ε μέχρι να συνειδητοποιήσει ο Κως τι έγινε το χάνει το τεταρτάκι. Ξεκινάει πάραυτα να κάνει την διαδρομή αλά Sebastian Loeb αλλά δυστυχώς φτάνοντας στο λιμάνι βλέπει απ το Θεόφιλος να του κουνάνε μαντήλια. Φρικαλέο σκηνικό. Επόμενο πλοίο για Καβάλα την άλλη Παρασκευή. Έλεος. Πως να αντέξει ο Κως άλλη μια βδομάδα με τα φαντάσματα? Μαλάκα μου την έκανες. Τι να κάνει, τι να κάνει, πάει στο πρακτορείο να βγάλει καινούργιο εισιτήριο.


- Ναι γειά σας έχασα το πλοίο για Καβάλα. Το επόμενο πότε φεύγει.?
- Γεια σας. Μισό λεπτό να δω. Την άλλη Παρασκευή.
(Απογοήτευση)
- Καλά. Βγάλτε μου ένα ατομικό κι ένα για μηχανάκι
- Ναι μισό λεπτό (Ντριιιιινν, τελέφονον) Ε? Σοβαρά μιλάτε τώρα? Πότε έγινε αυτό? Καλά τι να πω. Θα κατέβω στην προβλήτα.
- Τι έγινε?
- Κύριε μου, μας ειδοποίησαν από την αστυνομία ότι στο πλοίο υπάρχει βόμβα και γυρίζει πίσω.
(Κως ατάραχος)
- Α ωραία! Θα μπω μέσα δηλαδή
- Εεεμ θα δούμε


Ο Κως εντωμεταξύ  φοράει μαύρα είναι αξύριστος 15 μέρες και γενικότερα έχει κι ένα παρουσιαστικό που σε παρπέμπει σε Bin Landen. Δεν περνά ένα τέταρτο και η αστυνομία έχει σκάσει στο πρακτορείο:
- Κυριε Δερέ ταξιδεύατε με το πλοίο για Καβάλα σήμερα?
- Eεε. Μάλιστα.
- Και το χάσατε ε?
- Ε ναι.
- Τι τύχη όμως να γυρίζει το πλοίο πίσω τελικά έτσι?
- Ναι είδατε...
- Δυστυχώς όμως κύριε Δερέ δεν μπορούμε να σας αφήσουμε να μπείτε. Ελάτε μαζί μας στο τμήμα για εξακρίβωση.
- Μα τι λέτε, δεν έκανα εγώ τίποτα
- Αυτό δεν το ξέρουμε, ακολουθήστε μας.
- Μα....οχι, ξερετε εγω
- Σας παρακαλώ, ακολουθήστε μας.
Και έτσι που λέτε η παροιμία που λέει πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος, βρίσκει εδώ την αντιστοιχία της. Ο Κως και χάνει το πλοίο για Καβάλα και μένει να φλερτάρει με το πνεύμα του παππού για άλλες 7 μέρες και μπουζουριάζεται στο τμήμα. Jackpot Κως.
Με τα πολλά τέλος πάντως ο Κως αφέθηκε ελεύθερος να ζήσει το μαρτύριο της αναμονής πλοίου σε  χωριό φάντασμα για μια βδομάδα.


Έτσι που λέτε έχει η ιστορία η οποία αναπαράγεται κάθε καλοκαίρι σε τραπεζώματα ταβερνείων. Για το αρχείο λοιπόν και για να μην υπάρξουν διαστρεβλώσεις την αποτυπώνω κι εγώ εδώ έτσι για να ανατρέχουμε στα παλιά και να ευθυμούμε. Να θυμόμαστε και μεις να θυμάται κι ο Κως τις συνέπειες που έχει να μένεις τελευταίος στο χωριό το καλοκαίρι. Η μάλλον τις συνέπειες που έχεις να μην ξυπνήσεις έγκαιρα και να χάσεις το πλοίο. Κως έπρεπε να πεις σε κάποιον να σε ξυπνήσει νωρίς. Κι άσε τους Green Day να τραγουδάνε το γνωστό άσμα...


Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

HAIG COLA ΣΕ ΧΑΜΗΛΟ VS UFO ΣΕ ΨΗΛΟ

Αλήθεια, έχετε γίνει ποτέ αυτόπτης μάρτυς παραφυσικών ή εξωγήινων φαινομένων? Εμείς λέμε ότι γίναμε. Και προσέξτε τη λέξη ''εμείς''. Είχα και μάρτυρες. Όχι παίζουμε.

Λοιπόν που λέτε για να κάνω και μια εισαγωγή, ψιλοκοροϊδευα πάντα αυτούς που λέγανε ότι έχουν δει UFO, φαντάσματα, δράκουλες, τον Γκοτζίλα κτλ.
Μάλλον τους κορόιδευα γιατί εγώ δεν είχα δει ποτέ, εκτός από τον Γκοτζίλα στο στρατό και φτου φτου φτου δεν ήθελα να δω κιόλας.


Αλλά η κακούργα η μοίρα μου ήθελε να το ζήσω. Και ήρθε που λέτε η αποφράς εκείνη μέρα.
Εκεί που σαυροπίνω λοιπόν το 5ο Heig Cola εις μπιτς μπαράκιον at Lesvos Island, η ώρα είναι αργάμιση και αρχίζει να ξημερώνει. Τι μαγική εικόνα. Αγναντεύω λοιπόν το πέλαγος, τα αστέρια που ένα ένα αρχίζουν να σβήνουν μαζί με μας και να αποχωρούν αφήνοντας στον ήλιο τον ηλιάτορα τη θέση τους. Όλα εκτός από ένα που πεισματικά στέκει φωτεινό και ακίνητο πάνω από την Τουρκία. Μα γιατί το γαμίδι δεν φεύγει. Γαμώ την πουτάνα μου πάλι μπόμπες μας πότισαν? Λέω α δεν πάω καλά. Γυρίζω στο δικό μου, ο τύπος μου Νικόλα.: 


- Ρε συ Χριστάκο το βλέπεις εκεί πέρα δώθε το άστρο της Βηθλεέμ πάνω απ την ξαπλώστρα νο 46?
- Ρε μαλάκα το χω δει εδώ και κανά 10λεπτο και αναρωτιόμουν αν έχω πιει τόσο πολύ για να ρωτήσω και καναν άλλο τι είναι αυτό.
- Ε οχι ρε μαλάκα, λες και οι δύο να βλέπουμε την ίδια παραίσθηση?
- Ξέρω γω ρε.
- Να πάρουμε τότε κι άλλη γνώμη.
Ρωτάμε φίλο που δεν έχει πιει:
- Ρε συ Κωστάκη το βλέπεις εκείνη τη λάμψη μπλα μπλα μπλα?
- Ποια λάμψη ρε παιδιά?
Γυρνάμε να δούμε και πουφ το άστρον έσβησε.
- ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΕ?
- Καλά μαλάκες καήκατε.
- Μα όχι ρε φίλε ήταν εκει πέρα εδώ και κανα 10 λεπτο, αφού το δαμε
Παρεμβαίνει στην κουβέντα 4ο άτομο. Νηφάλιο.
- Ναι παιδιά το είδα κι εγώ και σε κάποια φάση εξαφανίστηκε.
Κι οι δυό μαζί με μιά φωνή.
- ΜΑΛΑΚΕΣ ΟΥΦΟ?


Για να μην τα πολυλογούμε, αρχίζει να διαδίδεται σ όλο το μπάρ ότι κάπου εκεί έξω έσκασαν τα άλιεν. Και επειδή στα χωριά ξέρετε πως κυκλοφορούν τα νέα την επόμενη μέρα έχει βγεί βρώμα στη μισή Λέσβο ότι εμφανίστηκε UFO. Πω ρε φίλε, άλλο λίγο να επιμέναμε θα βγαίναμε στα νέα του Αντ1. Είχαμε βέβαια και τους άπιστους Θωμάδες που επέμεναν:
- Ρε σεις τι  μαλακίες λέτε, μπορεί να ήταν προβολείς από την Τουρκία η κανα αεροπλάνο.
- Τι λες ρε μαλάκα ούφο ήταν
- Παπάρια
- Να σε ρωτήσω εσύ ξέρεις τι ήταν?
- Όχι
- Άρα ήταν Άγνωστης Ταυτότητος Ιπτάμενο Αντικείμενο. Δηλαδή UFO...



Ο συλλογισμός όπως καταλαβαίνεται ήταν πολύ σωστός γιατί οποιοδήποτε αντικείμενο εμφανίζεται στον ουρανό και δεν ξέρεις τι είναι, είναι άγνωστης ταυτότητας. Άρα ΑΤΙΑ. Άρα UFO. Δεν είπαμε ότι είδαμε και πράσινα ανθρωπάκια να μας χαιρετούν από τα φινιστρίνια. Αν πίναμε 2-3 ακόμα ίσως να τα βλέπαμε κι αυτά, αλλά κρατηθήκαμε. Όπως και να χει λοιπόν ήταν ένα άγνωστο ιπτάμενο πράγμα. Και γιατί δηλαδή να αποκλείσουμε το γεγονός ότι ήταν UFO? Δεν είναι πολύ εγωιστικό να θεωρήσουμε ότι μόνο εμείς υπάρχουμε σ αυτό το σύμπαν? Ε ναι. Δεν δίνουμε λοιπόν σημασία στους άπιστους που μας θεωρούν UFO επειδή είδαμε τους συγγενείς μας στον ουρανό. Άντε ρε παιδιά και σεις κατεβείτε πιό κοντά να ούμε για να τους πείσουμε. Άντε γιατί έχουμε και μοναξιές...

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Η ΕΚΑΛΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ VILLA ΤΡΑΒΑ

Nα τα μαααςςς. Το Villa Mercedes λέει, αναπροσαρμόζει την τιμολογιακή πολιτική του αναγνωρίζοντας την οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας και οι πολίτες της. Έτσι λοιπόν ορίζει τιμή ποτού τα 5 ευρώ και τιμή φιάλης τα 75 ευρώ. Ω ρε κατάντια ρε πούστη μου. Βουλγαρία γίναμε.

Ο  ιδιοκτήτης του Mercedes με την αμέριστη συμπαράσταση του ιδιοκτήτη του Guzel συγκινήθηκαν τόσο από την κατάσταση, που αποφάσισαν να δράσουν δυναμικά. Μην αντέχοντας λοιπόν να βλέπουν 18χρονα να στέκονται στην είσοδο του μαγαζιού τους, φορώντας τα περσινά Polo και Burberrys, τους έπιασε ένα κάτι και κόψαν τις τιμές. Τι λες τώρα. Άκουσα κιόλας ότι ο μετά από αυτό ο Τσιλιχρήστος έγινε και επίτιμο μέλος στο ΚΚΕ. Μπράβο Βασίλη!


Ε ναι ρε παιδιά. Οι άνθρωποι αποφάνθηκαν ότι η θα έχουμε ένα επίπεδο η δεν θα έχουμε. Προτιμούν να πούμε να βλέπουν σινιέ κόσμο στο μαγαζί και να μειωθεί το κέρδος τους παρά να σκάνε όλοι ντυμένοι σαν τον τελευταίο κάγκουρα. Έτσι όπως πήγαινε δουλεία θα μπερδεύαμε τους  Κηφισιώτες με τους Καματεριώτες.
Oh mon dieu...

Μπράβο λοιπόν στα παιδιά. Ναι αγαπητοί μου. Δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο γιατί θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα να κρατηθεί στη νυχτερινή διασκέδαση ένα level Α. Που θα πήγαινε ο πολιτισμός μας? Τσάμπα τον κληρονομήσαμε απ τους προγόνους μας? Όχι ρε φίλε σου λέει. Καλύτερα να φτηνύνουν όλα παρά να γίνουμε μπασκλασαρίες. Ήμαρτον χρυσό μου..



Αφήστε που η δουλειά των κακόμοιρων των πορτιέρηδων, αυτών των στυλοβατών της νύχτας, θα είχε γίνει ανυπόφορη. Αυτά τα παλικάρια που στέκονται αγέρωχα μπροστά στα μαγαζιά αψηφώντας κρύα και βροχές, ως μεταμεσονύχτιοι τσολιάδες, που πλέον καταδέχονται να ρίξουν τα μούτρα τους, να σε κοιτάξουν στα μάτια και να ανοίξουν ευγενικά την κορδέλα για να μπεις στο μαγαζί, που άκουσον άκουσον έφτασαν να σου κάνουν νόημα να περάσεις χωρίς να περιμένεις ούτε ένα πεντάλεπτο και που ναί μπορούν και χαμογελούν κιόλας, να φτάσουν και στο σημείο να βλέπουν ενδυμασίες από τοπικές μπουτίκ συνοδευόμενες από κολόνια Μυρτώ? Έλεος. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Λάκη Γαβαλά.


Ναί λοιπόν ρε χαμούρες, γαμώ το ΔΝΤ σας γαμώ. Νομίζετε ότι θα μας κάνετε Ζουαζιλάνδη έτσι εύκολα? Όχι ρε μουνιά. Θα βάλουμε το ποτό 5 ευρώ, τον Freddo στο 1,50, τα Βurberrys μισοτιμής, το Smart κάτω 2500 ευρώ και γενικότερα όλα θα τα ρίξουμε ρε στη φτήνια. Δεν θα μας κάνετε λαϊκάντζες εσείς ρε χλεμπονιάρηδες. Μπορεί να μας δείτε στην ουρά για το συσσίτιο το μεσημέρι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μας δείτε στην ουρά για το Club το βράδυ. Η Εκάλη ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς το Villa τραβα.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

ALL STAR GAME

Και τι σου χει μείνει να κάνεις αγαπητέ αναγνώστη μέσα στις γιορτές αν έχεις ανεβάσει 39 πυρετό? Ε τι?
Απάντηση: Ζααααπιιινγκκκκ......
Είναι μια εμπειρία λοιπόν κι αυτή αν έχεις μείνει κοκαλωμένος στο κρεβάτι ένεκα ιώσεως, γιατί εντάξει, σε πόσα τηλέφωνα θα μιλήσεις, πόση ώρα θα κοιτάξεις το ταβάνι, πόσο θα κοιμηθείς? Αναγκαστικά θα αφεθείς στην γλυκεία απάθεια που σου προσφέρει η τηλεόραση γιατί είναι και δύσκολο ας πούμε να διαβάσεις κι ένα βιβλίο με πυρετό. Πως να συγκεντρωθείς. Ενώ η ΤιΒι, τσουπ. Μασημένη τροφή. Παραμασημένη, άλλα τέλος πάντων.

Και τι ενδιαφέρον να βρεις στην ΤιΒι όλη τη μέρα? Να σας μεταφέρω την εμπειρία μου. Ε μαλάκυνση φουλ. Επιγραμματικά να αναφέρω ότι η πρωινή ζώνη απλά δεν παλεύεται ούτε με λεξοτανίλ. Θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να κάτσω να δω μπογιά να στεγνώνει στον τοίχο. Απλά λυπάμαι γιατί το επίπεδο αντικατοπτρίζει το IQ της μέσης Ελληνίδας νοικοκυράς. Και μετά μας φταίει ο Πάγκαλος. Αλλά ας μην το βαρύνω τόσο...:Ρ 


Μέσα λοιπόν σ αυτόν τον καταιγισμό χρήσιμων πληροφοριών που συνέλεξα 3 μέρες καρφωμένος στο κρεββάτι ήταν και τα διάφορα ρεπορτάζ όπου ξανθούλες ρεπόρτερ Wanna be The next Menegaki, ακολουθούν παραπόδας ημιδιάσημους Wanna be famous ηθοποιοτραγουδιστοθελωναβγαινωστηντιβικατι τύπους και τους κάνουν ερωτήσεις επιπέδου βραβείου Πούλιτζερ.
- Εεεεμ συγνώμη συγνώμη. Δεσποινίς Ξεκωλιδουουου. Θα μας πείτε δυό κουβέντες για τον Μιχάλη Παπάρη?
- Εεε. Τι λέτε ποιόν Μιχάλη?
- Εντάξει έχουμε καταλάβει ότι κάτι τρέχει με σας και το Μιχάλη, έτσι δεν είναι? Θα μας πείτε δυό λόγια?
- Τι να σου πω καλή μου, δεν θέλω να μιλάω για τα προσωπικά μου. Με τον Μιχάλη είμαστε μόνο φίλοι.



Μαλιστα. Ας αναλύσουμεν λίγο τον συγκεκριμένο τύπο ερώτησης, πέρα απ το όλο προμόσιον της υποθέσεως.
Δεν σας σπάει λοιπόν τ αρχίδια κάθε φορά που η τάδε διάσημη, ημιδιάσημη, σούργελο, γλάστρα, μιλά στην τηλεόραση και λέει: Εεεε δεν θέλω να μιλάω για τα προσωπικά μου δημοσίως στο φακό...
Ναι. Fuck off μωρη ριόλα. Τι μας λες. Οταν βγαινεις φόρα παρτίδα με τους βύζους έξω πρωι μεσημέρι βράδυ στην κάθε πουστοεκπομπή που σε καλούν απλά επειδή φάνηκε η κυλότα σου 3 βραδιές συνεχόμενες στο DC αυτό δεν είναι προσωπικό? Και ντρέπεσαι να μας πεις ότι χθες το βράδυ καυλάντιζες με τον Μιχάλη Παπάρη το βράδυ ή ότι του κατσες κιόλας. Σιγά το νέο. Μην μας το αποκαλύψεις απότομα γιατί το βράδυ δεν θα τον παίξουμε απ την απογοήτευση. Το Backround της όλης κατάστασης βέβαια είναι ότι η Ξεκωλίδου είχε σκηνοθετήσει όλο το happening στα μπουζούκια καλώντας γνωστό της Papara-zzi που έσπευσε να την αποθανατίσει. με τον Παπάρα σκέτο. Αφού τα κατάφερε και μαθεύτηκε το γεγονός η Ξεκωλίδου το παίζει πλέον ντίβα στο φακό ενώ εσωτερικώς πανηγυρίζει που θα βγει 4 μέρες συνεχόμενες στα μεσημεριανά. Μπράβο Ξεκωλιδου. Τα κατάφερες.



Αυτό λοιπόν ήταν που λέτε το βασικό ρεζουμέ που κατάφερα να βγάλω παρακολουθώντας 3 μέρες ΤιΒι συνεχόμενες. Το δεύτερο ήταν ότι εκτίμησα πολύ το Star. Μια χαρά το καναλάκι. Το πρωί είχε Τομ και Τζέρρυ, το μεσημέρι εντάξει, τα ίδια με τα υπόλοιπα και το βράδυ ταινιούλες. Πολύ καλά τα πήγε. Τους πήρε και τα σώβρακα στο τηλεοπτικό All Star Game
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...