Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ, ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ, ΠΑΡΤΑ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ

Η καλή μου φίλη  Ειρήνη γράφει και αυτή τις καταπληκτικές ιστορίες της στο ίντερνετ. Δεν έχει blog αν και της έχουμε πει να κάνει οπωσδήποτε. Αρκείτε στο Facebook. Την συγκεκριμένη ιστορία της όμως θα της την κλέψω ωμά και θα την αναρτήσω βασικά επειδή ήμουν και μπροστά. Ας την αφήσω όμως να περιγράψει: Πάμε Άιρριν....

'' Την Παρασκευή, μετά από αποκριάτικο μασκέ πάρτι με κόσμο βασικά από το νησί καταγωγής μας και στο οποίο παραθερίζουμε, μπαίνουμε 4 κορίτσια κιι 1 αγόρι σε ταξί. Τρελό πιώμα + τρελό κέφι. Φίλη διηγείται φάση απ' το πάρτι: "Πάω τουαλέτα, είναι μέσα τύπος, με κοιτάει, ρωτάει αν το καλοκαίρι ήμουν στο νησί, λέω ναι, ρωτάω πού το ξέρει, λέει ότι με θυμάται, λέω συγγνώμη, επειδή το καλοκαίρι πίνω πολύ και δεν έχω πάντα συναίσθηση των πραγμάτων, σε έχω πάρει"? Εκείνη τη στιγμή απευθύνεται στον -πλέον απορροφημένο από την ιστορία- ταξιτζή. Φίλη: "συγγνώμη που τα λέω έτσι, δεν σας πειράζει, ε?" Ταξιτζής: "τι να πειράζει κοπέλα μου, πάρτα όλα!"


ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΡΕΛΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Και μια και βρισκόμαστε στην περίοδο των Αποκρεών έχω ιστοριούλα σούπερ από Καρναβάλι.
Καρναβάλι Πάτρας λοιπόν εν έτη 2000 και είπαμε να πάμε κι από κει να δούμε τι γίνεται βρε αδερφέ...


Μπουκάρουμε σε αμάξι λοιπόν τρεις μαντραχαλαίοι και ξεκινάμε. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση αλλά κάπου κοντά στο Αίγιο κολλάμε σε κομβόι λόγω κάποιου ατυχήματος μπροστά. Ο ένας καλός μας φίλος και οδηγός του αμαξακίου έχει πάθει έναν πανικό και αποφασίζει με συνοπτικές χιτλερικές διαδικασίες να γυρίσουμε πίσω. Κάνει αναστροφή.
- Ρε μαλάκα τι κάνεις?
- Μαλάκες δεν μπορώ άλλο έχω φρικάρει θέλω να γυρίσω
- Μα ρε συ ένα ατύχημα έγινε, είμαστε 30 χιλιόμετρα μακρυά, λίγο υπομονή...
- Δεν καταλαβαίνω τίποτα γυρνάμε.
Κοιταζόμαστε με τον άλλο μου φίλο
- Ρε συ τι κάνουμε?
- Δεν ξέρω
- Καλά ήρθαμε μέχρι εδώ και θα γυρίσουμε? Κατεβαίνουμε?
- Και πως θα πάμε?
- Ωτοστόπ
- Ξέρω γω. Πάμε

Ο καλός και μαλάκας φίλος μου που δεν θα τον δώσω ωμά γιατί ζήτησε συγνώμη αλλά επειδή θα το διαβάσει αυτό θα του πω ότι του είπα και τότε, ότι είναι μεγάλη σαύρα, μας αμόλησε σε βενζινάδικο επί της εθνικής. Βγάζουμε αποσκευές η σαύρα αριβάρει και μένουμε τα δυό μας
- Και τώρα τι κάνουμε αρχηγέ μου?
- Ε δεν είπαμε? Ωτοστόπ
- Άντε να βρούμε κανέναν
Πλησιάζουμε αμάξι στο βενζινάδικο και ρωτάμε. Εγώ είμαι ήδη ντυμένος λεοπάρδαλη κι ο φίλος σκύλος.


- Ρε παιδιά μήπως πάτε κατά Πάτρα μεριά?
- Εμμμ ναί
- Γίνετε να μας πάρετε γιατί χάλασε το αμάξι μας...?
- Εεεεε ναί ρε παιδιά. Οκ. Αλλά δεν πιστεύω να κουβαλάτε τίποτα μαζί σας?
- Ε σαν τι να κουβαλάμε ρε φίλε?
- Ξέρω γω. Ναρκωτικά?
- Οχι ρε παιδί πας καλά? Παίρνουν ναρκωτικά οι λεοπαρδάλεις? ...:Ρ
- Χαχα. Καλά. Άντε ελάτε.
Και τα παλικάρια που λέτε μας πήραν και φτάσαμεεεεε.
Πάμε στο σπίτι ξαμολάμε τα πράγματα. Είναι εκεί και ένα ξαδερφάκι του φίλου μου.
- Εεεεε καλώς τα παιδιά
- Καλώς σας βρήκαμε
- Τι νέα όλα καλα μπλα μπλα μπλα...
- Μάλιστα έχετε κανονίσει τίποτα το βράδυ?
- Ε έχω μια πρόσκληση από μια παρέα.
- Τι παρέα.?
- Ε να με αυτόν αυτόν αυτόν κι αυτόν
Όπου αυτός κι αυτός αντιστοιχούν ένας πολύ γνωστός μόδιστρος, μια τηλεπαρουσιάστρια, μια ηθοποιός, δύο μοντέλα κι ένας παραγωγός της TV.
- Και τι δουλειά έχεις ρε εσύ μ αυτούς?
- Ε να ο μόδιστρος μου την έπεσε ψιλό.
- Ω ρε μαλάκα δεν πας καλά. Και τι θες να πάμε να κάνουμε τι? Να μας τον ψιλοχαιδέψουν?
- Έλα μωρέ πλάκα θα χει σιγά μην τους αφήσουμε. Εμείς θα πάμε να τσακώσουμε τα μοντέλα.
- Ναι μη φας πολύ κι έχεις εφιάλτες...
- Έλα μωρέ και τι θα χάσουμε? Εγώ λέω να πάω.
Ανταλλαγή βλέμματος με φίλο Νο 2
- Τι να κάνουμε ρε?
- Ε και δεν πάμε ρε μαλάκα μην τον αφήσουμε τον μικρό μόνο του. Μη φάει κάνα πέσιμο. Θα πάμε να χαβαλεδιάσουμε.
-  Ξέρω γω. Άιντε καλά.

Και ξεκινούμε να πάμε που λέτε ντυμένοι σκύλος - λεοπάρδαλη - μαζορέτα σε μπουζούκια  Πάτρας.
Μπαίνουμε. Ψιλοάδεια. Το Show Biz παρεόνι εβρίσκεται εις Αλφα Τράπεζα Πίστεως (πρώτο τραπέζι πίστα στα νεο Ελληνικά. Δεν μας καλούν να κάτσουμε μαζί τους (τι καλά) κι εμείς πιάνουμε κάτι σταντ στα μετόπισθεν μην πάμε πρώτη γραμμή κατ ευθείαν και πέσουμε υπέρ πατρίδος.
Τα Gay πιράνχας μας παίρνουν γραμμή. Το φρέσκο αίμα τεκνών έχει φτάσει στα ρουθούνια τους.
Είναι τρία. Ο μόδιστρος, ο παραγωγός και μια παρατρεχάμενη ακόμα. Σηκώνονται απ το τραπέζι και τσουλάν προς εμάς

- Βρέ καλώς τα παιδιααααά.
- Γειάααα
- Καλώς ήλθατε. Τα ονόματά σας? μπλα μπλα μπλα. Τι να σας κεράσουμε?
- Ε ότι να ναι
Φέρνουν μια πρώτη δόση σφηνακίων
Τσακώνω φίλο και ξάδερφο
- Μαλάκες μην τα πίνετε ολόκληρα, μισά μη μας κάνουν και κουρούμπελα ε?
- Ναι ρε οκ.
Ε η κουβέντα έχει ανάψει. Ο παραγωγός την πέφτει απ έξω απ έξω στον φίλο μου ο άλλος ψιλοκουβεντιάζει με τον ξα κι εγώ με τον μόδιστρο.
Του χω δώσει σήμα ότι δεν θα παίξει μπάλα μαζί μου. Αυτός το πιάνει αποστασιοποιήται λίγο αλλά ρίχνει κι άδεια να πιάσει γεμάτα.
- Εμμ που λες Παναγιώτη ο φίλος μου με το φίλο σου έχει πάθει την πλάκα του. Αν τον ακουμπήσει τώρα θα λιώσει (ρε τον Βιτάμ)
- Α ναι.? Χαχα. Τι καλά...:Ρ (έψαχνε φρατζόλα ο Βιτάμ)
- Εσύ?
- Τι εγώ? (ωχ)
- Εμ δεν σε ελκύει τίποτα εδώ πέρα? (ο καθαρός αέρας..Ρ)
- Μπαααα ξέρεις εγώ είμαι σε σχέση και περνάω καλά. (ε άντε ρε μάστορα δεν το πιασες ακόμα?)
- Α μάλιστα. Αν αλλάξεις γνώμη πάντως παίρνεις τους φίλους σου και μετά έρχεστε Ριο Καζινο Hotel δωμάτιο 365. Θα έρθουν κι οι κοπέλες. Θα γίνει της τρελής.
- Ε θα δούμε μέχρι τότε...

Ρε που έμπλεξα. Η ράφτρα εδώ μου πετάει τυράκια να τσιμπήσω. Ναι καλά. Δεν το ξερα εκεί που θα μπακλαβαδιάζω το μοντέλο να μου ρθει καμιά τουλούμπα από πίσω. Τα παλαιά χρόνια εις το Τέξας, φίλε σχεδιαστή. Ε με τα πολλά και μετά από 5-6 κερασμένα σφηνάκια που πήγαν άπατα σε γλάστρα δίπλα μας προτείνουν να πάμε σε μπαράκι στο κέντρο της Πάτρας να συνεχίσουμε
- Λοιπόν τι λέτε?
- Εμμ πάμε ναι. Μόνο που δεν έχουμε αυτοκίνητο.
- Α θα σας πάμε εμείς με το δικό μας. Μην ανησυχείτε. (πάρε φόρα οδηγέ)
- Ε καλά.
Βγαίνουμε έξω και το απόλυτο σουρεαλ σκηνικό πραγματοποιείται.
Σκύλος - Λεοπάρδαλη - Μαζορέτα στο πίσω κάθισμα τζιπακίου και μπροστά gay gay gay με τον μεσαίο να έχει κάτσει στο χειρόφρενο....
- Ααααααχχχχ να πηγαίνεις απο λακούβεεεεεεεεςςςςςςς... αναφωνεί η τρελή μεσαία.
Έχουμε πνιγεί στο χαχανητό πίσω δεν τολμώ να ανταλλάξω τη ματιά νο3 με τον φίλο μου γιατί θα λιποθυμήσω απ το γέλιο. Φτάνουμε λοιπόν..
Η πόρτα ανοίγει διάπλατα για όλους τους διάσημους φίλους μας και εμάς και συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο η βραδιά. Ψήσιμο ψήσιμο ψήσιμο.
Μιλάμε με τον φίλο

- Τι λέει ρε?
- Ε σα να αρχίζουν να χώνονται πιο χοντρά
- Σου κάναν καμιά κίνηση?
- Όχι αλλά τους τρώει
- Καλά. Αμα φάμε κανα κωλόχερο φύγαμε.
- Χαχα. Οκ.
Δεν περνάει 5λεπτο.
- Το φαγα φίλος
- Φύγαμεεεε. Μάζεψε το μικρό.
- Και τι θα πούμε?
- Ότι πάμε τουαλέτα...:Ρ

Και σαν τις γκόμενες πάμε και καλά 3 μαντραχαλαίοι στην τουαλέτα. Κατεβαίνουμε τα σκαλιά φτάνουμε στην έξοδο και Los Poulos. Αντιός Αμίγκος.
Έτσι που λέτε ετελείωσε η ιστορική ταύτη βραδιά. Εκουνήσαμε μαντήλιον για να μην εκουνάγαμε αχλαδιά ύστερις. Ε ναι γιατί τα πράγματα άρχιζαν και γινόταν στριμοκωλέξ και για να μην έχουμε και κωμικοτραγικές σκηνές χυλοπιτιάσματος μόδιστρου μέσα σε club είπαμε να την κάνουμε με ελαφρά. Ένιωσα μόνο λίγο άσχημα που δεν χαιρετήσαμε...:Ρ
Ε σόρι ρε παιδιά αλλά καταλαβαίνετε. Ευχαριστούμε για την παρέα, τα σφηνάκια τα ποτά αλλά πρίν περάσουμε και σε άλλα ροφήματα έπρεπε να την πουλέ. Θα μας καθόταν βαριά....

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ ΝΟ 2: ΣΤΟ WC ΜΕ ΔΥΟ ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ

Και οι ιστορίες τουαλέτας συνεχίζονται έτσι στο κολλητό γιατί έπιασα τον ειρμό.
Εχθές ελοιπόν εδιασκεδάζαμε σε τσικνοτάβερνο επι της Πανόρμου με την ονομασία ''το αδιαχώρητο''.
Το πιάσαμε. Πολύ σύσφιξις σχέσεων. Τελικά εντάξει το όνομα παραπλανητικόν μια χαρά ήταν άνετα, γεμάτο πιτσιρικαρία. Για να μπώ στο ψητό λοιπόν, τσικνοΠέμπτη γαρ, σε κάποια στιγμή ήρθε πάλι η ώρα της τουαλέτααααας. Τσουπ ο Παναγιωτάκης εμπουκάρει εις τον προθάλαμον. Ε εντάξει η τουαλέτα ήταν όνομα και πράμα ''το αδιαχώρητον''. Χωράγαμε ίσα ισα εγώ και δυό κοπελίτσες. Οι κοπελίτσες μικρούλες οι καημενούλες μου κοκκίνιζαν με το που ανέπνεα. Εκεί λοιπόν στην αναμονή σε ανύποπτη φάση Μπααααπ σβήνουν τα φώτα. Το απόλυτο σκότος στο τόιλετ.
Κοπελίτσες: - ααααχχχχχχχχχ
Εγώ με λάγνα φωνή: - αυτά είναι κορίτσια....:Ρ
Οι κοπελίτσες αρχίζουν να παθαίνουν ένα πανικό λες και συνάντησαν τον Παπαχρόνη.


Δεν μιλάνε, δεν αναπνέουν, δεν ζουν. Περιμένουν να έρθουν τα φώτα. Δεν κουνιούνται απ τη θέση τους μην τυχόν και πέσουν πάνω μου. Εγώ πνιχτογελάω θέλω να τις τρελάνω στην πλάκα αλλά τις λυπάμαι. Το φως επανέρχεται εντός ολίγου καθώς και το χρώμα  στα πρόσωπα των κοριτσιών. Καταλαβαίνουν απ τη φάτσα μου ότι τους έκανα πλάκα. Χαμογελάνε. Χαμογελώ κι εγώ.
Είδατε λοιπόν μικρές μου? Τσάμπα ανησυχήσατε. Όλα τελικά ήταν ένα ψέμα μόλις ήλθε το φως το αληθινόν. Δεν είμαι εγώ ο βιαστής των Βορείων Προαστίων...:Ρ


ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ: LESBIAN FRIENDLY TOILET

Προχθές εκαλέσθη να παρευρεθώ εις διασκεδαστήριον το οποίον ήταν ιδιαιτέρως φιλελεύθερον προς το ασθενές φύλο. Μπουκάροντας μέσα επαρατήρησα:
Μπαργούμαν γυναίκες, πελάτες γυναίκες, αοιδός γυναίκα και αφίσες στους τοίχους γυναίκες. (Ηρώ και δεν συμμαζεύεται...)

Α τι ωραία. Το χω ξαναπάθει και παλιότερα όπου κούρνιασα σε μια γωνία και δεν μιλούσα και πολύ αλλά τώρα δεν μ ένοιαζε. Να σας πω από Gay bar πολύ καλύτερη η φάση, η ατμόσφαιρα δεν σου έβγαζε κατάσταση που σε κοιτάνε μέχρι κι οι ταβανόπροκες κι αυτό ήταν θετικό.
Οι κοπελίτσες διακριτικές, χαμογελαστές δεν γινόταν της παρτόλας μέσα. Μια χαρά
Τέλος πάντων πίνω το ποτάκι μου χαλαρά και φτάνει η στιγμή που πάω τουαλέτα. Έχει γυναικείες και αντρικές. Σουρεάλ ε? Περιμένω απ έξω.

Ανοίγει η γυναικεία βγαίνει τυπισσούλα μακρύ μαλλάκι και ολίγον ξεκωλέ. Σε τρία δευτερό ανοίγει και η αντρική. Βγαίνει τυπισσούλα με κοντό μαλλάκι και μπρουτάλ ύφος.
Χα το πιασά. Με κοιτά και μου λέει: - Απο δώ
Μπαίνω μέσα και ξεκινώ κατουρώντας να κρυφακούω διάλογο μέσα απ την τουαλέτα.
Τύπισσα κοντό μαλλί : - Ωπ που είσαι εσύ μωρό
Τύπισσα μακρύ μαλλί : - Ελεάνα? Τι κάνεις?
- Καλά εσύ?. Σε είδα στην είσοδο αλλά μιλούσες μ αυτό το αγγούρι την Φανή. Αυτή δεν ήταν που σε είχα δεί και τις προάλλες?
- Χεχε. Ναι. Ε εντάξει φίλες είμαστε.
- Ναι καλά.
- Ε τι τώρα ζήλεψες?
- Εγώ? Όχι.
- Και γιατί δεν μου μίλησες?
- Γιατί άμα σου μίλαγα με δυσκολία δεν θα σε βούταγα. Και ήταν το αγγούρι μπροστά. Κρίμα θα ήταν να το αρχίσω στις φάπες.
- Χαχα. Ε να τώρα δεν είναι μπροστά, έχεις ευκαιρία.
- Ναι ε?
- Ε ναι θα τη χάσεις?
- Με τίποτα.....


Το show αρχίζει κι εγώ με το πουλί στο χέρι έχω μείνει να ακούω έκπληκτος, σχεδόν εκστασιασμένος τον πιο πάνω διάλογο. Ακούω θορύβους και αναστεναγμούς. Ω ρε μάνα μου που έπεσα. Τον τινάζω μια στα γρήγορα και χωρίς να τραβήξω καζανάκι ψάχνω κλειδαρότρυπα. Δεν υπάρχει. Φτου. Και γαμώ την τύχη μου. Τι να κάνω τώρα. Να σκαρφαλώσω πόρτα? Άσε τσιμπούκι. Περιμένω. Ρε να βγω μπας και με βουτήξουν κι εμένα?  Μετά σκέφτομαι. Μπα άσε η Ελεάνα μου φάνηκε βαρύ χέρι. Άσε που αν έπεφτε σύρμα θα γινόταν της Μυτιλήνης μέσα στο τοιλετ. Τέλος πάντων πρίν προλάβω να  σκεφτώ το επόμενο υποχθόνιο σχέδιο το event τελειώνει. Ε ναι περίμενε και το αγγούρι απ έξω μην τα κάνανε σαλάτα τα κορίτσια. Βγαίνω κι εγώ πλένω τα χεράκια μου και μια χαρά.
Έτσι που λέτε ωραίο το μαγαζάκι. Ένιωσα πολύ Lesbian friendly.
Την επόμενη φορά λέω να πάω με το μπλουζάκι που έφτιαξα για το καλοκαίρι έτσι για να εγκλιματιστώ περισσότερο.
Λέτε να το πάρουν στραβά?




ΣΟΥΡΕΑΛ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

Χτες που ήταν Τσικνοπέμπτη λοιπόν και όλη η Αθήνα μύριζε σαν μια μεγάλη ψησταριά σκέφτηκα ένα πολύ σουρεάλ σκηνικό για ταινία:
Φορτηγό λοιπόν με 2 αγελάδες σταματάει στα διόδια πριν μπει στην Αθήνα.
Μυρίζοντας το σύννεφο από την τσίκνα γυρνάει η μια αγελάδα με τρόμο στα μάτια και λέει στην άλλη. 
- Ρε μαλάκα τι γίνεται εδώ πέρα...


Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

Και επειδή είχαμε μια συζητησούλα περί πόσο σημασία έχει να είσαι κορμί, παραθέτω προς ανάλυσιν το παρακάτω στιχούργημα που εδημιούργησα σήμερις. Δικό σας.....


Yδατάνθρακες


Τα νιάτα μου τα έφαγα
σε σπα και γυμναστήρια
και η καρδιά μου πέρασε
για πάρτη σου μαρτύρια


Με ήθελες να γίνω εγώ
μοντέλο και στυλάκι
κι ανάλατο για βραδινό
τσιμπούσα αγγουράκι


Και το αγγούρι το φαγα
κι ήταν πολύ μεγάλο
η Τζούλια άμα ήμουνα
θα προκαλούσα σάλο


Τι κι άμα το προσπάθησα
για σε να γίνω φέτες
έχασα τσάμπα παγωτά
γλυκά και σοκοφρέτες


Μια νύχτα με παράτησες
στο σπίτι μας μονάχο
κι έμεινα με τα μούσκουλα
να κάνω πια το βράχο


Είπες το ενδιαφέρον σου
για μένα έχει λήξει
και δες με πλέον τώρα πια
πως έχω καταλήξει


Σταμάτησα τη δίαιτα
και τρώω μακαρόνια
τα μπράτσα μου παράτησα
γυμνάζω τα σαγόνια
Σταμάτησα τη δίαιτα
και παίρνω υδατάνθρακες
γιατί μωρό μου έκανες
τον έρωτά μας άνθρακες


Και δεν με νοιάζει τώρα πια
με φορτηγό αν μοιάζω
στη σάλτσα μέσα χάνομαι
και στο ζουμί ρεμβάζω


Δεν με πειράζει που ‘φυγες
και το κορμί σου λείπει
με καρμπονάρα σ άλλαξα
γεμάτη τέρμα λίπη


Και νιώθω πια ελεύθερος
με την κάρδια χορτάτη
βρήκα κι ένα ντελίβερι
με ψησταριά γαμάτη


Κι αν πήρα είκοσι κιλά
πια σαν πουλάκι νιώθω
εσένα πια σε ξέχασα
για πίτσες έχω πόθο


Κατάλαβα το νόημα
δεν θέλω να χω σώμα
θέλω αργά να μασουλώ
ένα κεμπάμπ στο στόμα


Και χέστηκα αν θες εσύ
να σαι ακόμα κόμματος
γουστάρω πια την πάρτη μου
που είμαι μονοκόμματος


Παναγιώτης Λαμπρίδης
22/2/2011

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΧΤΕΣΙΝΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ. OVER

Πολλές φορές έχει τύχει να πηγαίνω νωρίς σε μπουζουκλερί για να κρατήσω το τραπέζι. Η αλήθεια είναι ότι εκνευρίζομαι αρκετά όταν μ έχουν παρατήσει καμιά ώρα μόνο μου να κάνω παρέα στο Heig αλλά υπάρχουν και οι θετικές πλευρές του θέματος. Μια  από αυτές είναι η παρατήρηση των εκάστοτε ανερχόμενων τραγουδιστριών. Χτες λοιπόν αν και δεν πήγα από νωρίς νωρίς στο Caramela σε γενέθλια φίλης μου, πέτυχα την πρώτη τριάδα από τις όμορφες καλλιτέχνιδες. Βρίσκομαι λοιπόν μόνο εγώ και η φίλη μου στο τραπέζι και παρατηρούμε. Ακολουθεί σχολιασμός:


Πρώτη βγαίνει κοπελιά σκέτο άλογο. Και από εμφάνιση και από φωνή. Αν της πέταγα ένα καρότο στην πίστα θα την μπλόκαρα σίγουρα. Λέει ένα τραγουδάκι. Σπάσαν τα τζάμια.
- Πως σου φάνηκε Παναγιώτη η κοπελιά?
- Καλή. Το πιο ωραίο που είπε ήταν το ''ευχαριστώ πολύ'' στο τέλος....
Πάμε παρακάτω. Κοπελιά 2. Εντυπωσιακότατη. Χυμώδης με ένα μαύρο κολάν που έσπαγε κόκαλα και από φωνή πολύ καλή.
- Για αυτή τι λές? Πολύ καλή έτσι?
- Πωωωω τι θάνατος είναι αυτό? Μια ματιά να σου ρίξει μόνο και χάνεις 3 κιλά....
Κοπελιά νούμερο τρία. Βγαίνει στην πίστα με λεοπάρ φορεματάκι και τελείως πρόστυχο κραγιόν.
- Αυτό είναι προκλητικό με το λεοπάρ ε?
- Άκρως. Θα της ταίριαζε περισσότερο να κρατά μπανάνα παρά μικρόφωνο...
Και η βραδιά που λέτε συνεχίστηκε κάπως έτσι με σχολιασμούς για τις λουλουδούδες για άλλες υπάρξεις και τον Τσαλίκη. Εντάξει ωραία ήταν. Δεν τσαντίστηκα που πήγα πρώτος πάλι, αλλά προσοχή αγαπημένοι μου φίλοι, μην το κάνουμε και συστηματάκι έτσι?...:Ρ

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΤΕΛΕΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ: ΣΕ ΘΑΒΕΙ Η ΚΑΡΙΟΛΑ ΞΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ? ΙΑΡ ΖΟΥΜ. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑΣ

-Είσαι στο μπαλκονάκι σου και θες να ακούσεις από δίπλα τα καντήλια που ρίχνει η κυρία Νίτσα στον άντρα της που γύρισε το πρωϊ στις 4?
-Έχεις να δεις χαρά στα σκέλια σου από την εποχή των πυραμίδων και θες ν ακούσεις τις καύλες από το νιόπαντρο ζευγαράκι του κάτω διαμερίσματος?
-Σιγοψιθυρίζει ο άντρας σου στο τηλέφωνο και θες να τον πιάσεις στα πράσα το μαλάκα?
-Βρίσκεσαι σε οικογενειακή συγκέντρωση και υποψιάζεσαι τη θεία Τασούλα με την Γιώτα την καριόλα ξαδέρφη σου, ότι σε θάβουν?


Αυτό είναι προϊόν σου. Το απόλυτο εργαλείο της κουτσομπόλας-κατασκόπου-ξερόλας.
Στη διαφήμιση βέβαια η βασική χρησιμότητα που προβάλλεται είναι να μεγεθύνει τον ήχο για τον παππού Γρηγόρη που σου έχει σπάσει τ αρχίδια με το Τιιιιιιι?? και Τιιιιι? συνέχεια και που σε ξυπνά στις 6 το πρωί αφού βάζει να ακούς Αυτιά τέρμα στο Alter. Παππού τ αυτιά μας.
Από αυτή την άποψη χρήσιμο. Αλλά αν προσέξουμε καλύτερα σε κάποιο καρέ της διαφήμισης εμφανίζει γκομενάκι να προσπαθεί να κρυφακούσει συνομιλίες απ το διπλανό δωμάτιο. Βέβαια το περνάει στο τσακ μπαμ άλλα η κουτσομπόλα που έχει ήδη καρφωμένη την ιδέα στην κεφάλα της θα το πιάσει στον αέρα. Α ρε πουτάνα Marketing manager πέτυχες διάνα πάλι. Σ αγαπάω μ ακούς?


ΜΠΑΜΠΑ ΜΗΧΑΝΗ ΘΕΛΩ ΟΧΙ ΤΡΑΚΤΕΡ

Πάμε κάποια στιγμή με τον πατέρα μου να δούμε για ν αγοράσω μηχανή.
Έχω σταμπάρει σ ένα μαγαζί ένα Transalp.
Μπαίνουμε στο μαγαζί.
Εγώ: - Γεια σας. Ενδιαφερόμαστε για αυτό το Transalp
Πωλητής: - Μάλιστα. Έχει 20000 χλμ κλπ κλπ και κοστίζει 5000 ευρώ
Εγώ: - Α πολύ ωραία. Μπαμπά τι λες? Σ αρέσει?
Daddy: - Καμία με πιο χοντρές ρόδες δεν έχετε?...:Ρ:Ρ:Ρ
( γέλασαν κι οι μπαγκαζιέρες...)


Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΡΑΤΙΟΜΑΣΤΕ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ. ΓΙΑΤΙ ΑΜΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΨΩΝΙΖΕΙ...

Συζήτηση μεταξύ δύο ανδρών:
- 'Η γυναίκα μου είναι ένας άγγελος' λέει ο πρώτος με υπερηφάνεια
- 'Πραγματικά είσαι πολύ τυχερός. Η δικιά μου δυστυχώς ακόμα ζεί... --------------------------------------------------------------------- 

Δεν έχω μιλήσει στην γυναίκα μου τους τελευταίους 18 μήνες.
Δεν θέλω να την διακόψω. 

---------------------------------------------------------------------
  - Αγάπη μου, δεν νομίζεις ότι μετά από δέκα χρόνια σχέσης είναι καιρός να παντρευτούμε;
- Και ποιος θα μας πάρει; 
---------------------------------------------------------------------
Ο τελευταίος καυγάς με την γυναίκα μου ήταν δικό μου λάθος.
Με ρώτησε 'Τι έχει η τηλεόραση'; Και εγώ απάντησα 'Σκόνη' 





 Μετά από 20 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πάει κρουαζιέρα.
Μια νύχτα με πανσέληνο βρίσκονται στο κατάστρωμα και με πολύ
ρομαντική διάθεση λέει η γυναίκα:  

- Αγάπη μου, αν έπεφτα στη θάλασσα θα μ' έσωνες;
- Αν σου πω 'ναι', θα πέσεις;
---------------------------------------------------------------------  

Δύο φίλοι: - Μετά από 20 χρόνια γάμου είμαι ακόμα ερωτευμένος με την ίδια
κοπέλα - Καταπληκτικό! - Ελπίζω μόνο να μην το μάθει η γυναίκα μου.
---------------------------------------------------------------------
- Πως τρομάζεις έναν άντρα; - Κρύβεσαι πίσω του και του πετάς ρύζι...
---------------------------------------------------------------------
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τη Γη και μετά αναπαύτηκε.
Κατόπιν δημιούργησε τον άντρα και μετά αναπαύτηκε.  

Στο τέλος ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα..  
Από τότε ούτε ο Θεός ούτε ο άντρας αναπαύτηκαν ξανά.
---------------------------------------------------------------------
- Ξέρετε ποια είναι η ποινή για την διγαμία; - Να έχετε δύο πεθερές. ---------------------------------------------------------------------
Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου: 

- Μπαμπά ξέρεις τι άκουσα; Σε κάποιες χώρες της Αφρικής ο άντρας δεν
γνωρίζει την γυναίκα που θα παντρευτεί μέχρι την ημέρα του γάμου τους.  

- Αυτό παιδί μου συμβαίνει σε όλες τις χώρες.
---------------------------------------------------------------------  

Ένας άντρας έβαλε μικρή αγγελία σε εφημερίδα 'Ζητείται σύζυγος'.
Την επόμενη μέρα έλαβε εκατοντάδες γράμματα. 

Όλα έλεγαν το ίδιο πράγμα.  
- 'Μπορείς να πάρεις την δική μου'. 
---------------------------------------------------------------------
Οι περισσότεροι άντρες προσδιορίζουν τον γάμο ως έναν ακριβό τρόπο
για να έχουν πλυμένα και καθαρά ρούχα τζάμπα. ---------------------------------------------------------------------  

Απλά σκέψου ότι αν δεν υπήρχε ο γάμος, οι άντρες θα περνούσαν τη ζωή
τους θεωρώντας ότι ποτέ δεν κάνουν λάθη.
---------------------------------------------------------------------  

Αν θέλεις η γυναίκα σου να σε ακούει και να δίνει την δέουσα προσοχή
σε αυτά που λες τότε ξεκίνα να παραμιλάς στον ύπνο σου.
---------------------------------------------------------------------
Κάποιος άντρας δήλωσε 'Δεν είχα καταλάβει τι σημαίνει πραγματική
ευτυχία μέχρι που παντρεύτηκα. Αλλά δυστυχώς τότε ήταν πολύ αργά'.
---------------------------------------------------------------------
Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου:
- Μπαμπά πόσο κοστίζει για να παντρευτεί κάποιος; 

- Δεν ξέρω παιδί μου. Εγώ ακόμα πληρώνω.. 
---------------------------------------------------------------------
Πηγαίνω τη γυναίκα μου παντού, αλλά πάντα βρίσκει το δρόμο για να γυρίσει.. ---------------------------------------------------------------------  

Ρώτησα την γυναίκα μου 'Που θέλεις να πάμε για την επέτειο μας;'
'Κάπου που δεν έχω πάει καιρό' Έτσι της πρότεινα την κουζίνα! -----------------------------------------------  

Πάντα κρατιόμαστε χέρι - χέρι. Αν την αφήσω, ψωνίζει

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΝΟΥΜΕΡΟ 5. 20 ΜΕΡΕΣ ΚΡΑΤΗΣΗ? ΑΚΥΡΟΟΟΝ

Και φτάνουμε στην τελευταία πράξη. Ημέρα άσκησης Νο 3. Απολογισμός μέχρι στιγμής: 20 μέρες κράτηση και 2 Στέρηση Εξόδου. Ε το χω πάρει στην πλάκα δεν με νοιάζει και πολύ που υποτίθεται θα μείνω μέσα στο στρατόπεδο κανα μήνα γιατί κατ αρχήν δεν πρόκειτε να μείνω μέσα, όλο και κάποια λαμογιά θα σκεφτώ να την κάνω εξοδούχος Θεσσαλονίκη. Οι δύο μέρες ΣΕΞ που έφαγα ξέχασα να αναφέρω ότι τις άρπαξα σε ανύποπτο χρονικό διάστημα κάπου ανάμεσα στη φάση με την Οχιά και τη Χελώνα, όταν αποφάσισα εκ νέου να κάνω άλλη μια πλάκα στον αρχιλοχία Απόστολο. Η άμεση επαφή μου με τη φύση εκείνες τις μέρες λοιπόν μου έδωσε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα μου οικειότητα με όλα τα ζουζουνοερπετοειδή. Την προσοχή μου προκάλεσε επίσης λοιπόν ένα μαύρο σκαθάρι που βρήκα να προχωρά στα χορτάρια


- Πωωω Χάρι κοίτα ρε μαλάκα εδώ
- Τι?
- Μαλάκα τι σκαθάρι ειν αυτό? Σα Φολκβάγκεν.
- Φιλαράκι μέχρι μπριζόλα βγάζεις απ αυτό.
- Πω φρικαλέο το ζωντανό. Α να κι άλλο. Ο γιος του?
- Μαλάκα κι άλλο πιο κει, κοίτα...
Βρήκαμε τη φωλιά των σκαθαριών. Ε δεν θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε το γεγονός έτσι ώστε να δώσουμε τη χαρά στον αρχιλοχία Αποστόλη να γνωρίσει κι αυτός τη φύση από πολύ κοντά?
 Και βέβαια. Βρίσκουμε λοιπόν πλαστικό μπουκάλι νερού μεγάλο, του κόβουμε από κάτω τον πάτο και αρχίζουμε να μαζεύουμε σκαθάρια. 

Και ένα και δυο και τρία και τέσσερα μαζεύουμε καμιά 15ριά. Τι καλά. Μια μεγάλη μαυριδερή οικογένεια. Τι κρίμα που την ξεσπιτώσαμε. Χρέος μας να βρούμε νέο σπίτι. Τι πιο κατάλληλο από τη σκηνή του γλυκού μας αρχιλοχία. Ας πάμε κατά κεί.
Τσοουουουπ. Να μαστεεε.
- Έλα Χαρι τον βλέπεις πουθενά?
- Όχι, άντε γρήγορα αμόλα τα.
- Μισό, ωχ έχουν κολλήσει όλα μαζί ρε μαλάκα στον πάτο.
- Ε ξεκόλλα τα
- Πως? Με το χέρι? Είσαι τρελός?
- Κούνα τα ρε βλάκα.
Και σε στυλ φτιάχνω φραπέ με σκαθάρια, αμολάω όλη την αγαπημένη οικογένεια μέσα στη σκηνή του φίλτατου Αρχιλοχία. Ο Αποστόλης είναι στο διοικητή. Αλλά είναι βραδάκι, όπου να ναι θα σκάσει. Ελπίζω τα σκαθάρια να μην την κάνουν στα γρήγορα από τη σκηνή. Δεν ξέρω και τι τρώνε ρε πούστη μου να τους έφερνα φαΐ. Η τουλάχιστον κάνα προσπέκτους για ντελίβερυ..:Ρ


Με τα πολλά, ο Αποστόλης σκάει μύτη. Εμείς απέναντι στο τζιπάκι μας καπνίζουμε και ένα υποχθόνιο γελάκι αρχίζει να σκάει στο χειλάκι μας.
Πάει προς τη σκηνή και μπαίνει. Χαχα θα γελάσουμε. Δεν γίνεται τίποτα. Κάτι ψάχνει. Μα τι έγινε ρε πούστη έφυγαν τα σκαθάρια? Περνά 5 λεπτό. Φωνή: Λαμπρίδηηηηηηηηηςςς. Κρύβομαι.
Βγαίνει σα περιπτεράς με τον κώλο απ τη σκηνή
 - Χαριζόπουλε που είναι ο Λαμπρίδης?
- Να κάπου πήγε κύριε αρχιλοχία
- Πες του να ρθει αμέσως
Εμφανίζομαι.
- Με ψάχνατε κύριε αρχιλοχία?
- Λαμπρίδη τι έριξες πάλι στη σκηνή μου?
- Πάλι εγώ κύριε αρχιλοχία? Τίποτα. Όλα εγώ τα κάνω σ αυτό το στρατόπεδο?
- Ναι ρε εσύ. Κάτι έριξες και έχουν μαζευτεί όλα τα ζουζούνια στη σκηνή μου.
 2 μέρες στέρηση εξόδου. (εκεί ανακάλυψε αυτή την ποινή, μέχρι τώρα μόνο κράτηση έριχνε)
- Μα πάλι κύριε αρχιλοχία? Γιατί? Και τέλος πάντων τη μία μας ρίχνετε καμπάνα γιατί διώχνουμε τα φίδια την άλλη γιατί φέρνουμε ζουζούνια, ε αποφασίστε επιτέλους..:Ρ
- Λαμπρίδη, άσε τις μαλακίες σε μένα σε ξέρω καλά. Λοιπόν γράψε κι αυτές και όταν γυρίσουμε στο στρατόπεδο να παρουσιαστείς στην αναφορά του λόχου
- Γιατί?
- Τι γιατί. Για να αναφέρεις όλες τις ποινές που σου επέβαλλα
- Και που να τις θυμάμαι όλες κύριε αρχιλοχία, αφού με καμπανιάζετε εδώ και 3 μέρες ανελλιπώς.
- Να κρατάς τετράδιο ρε. Δε με νοιάζει.

Έτσι που λέτε δεν τη γλίτωσα. Εντάξει μ έτρωγε ο κώλος μου να τις αρπάξω και για αυτό λόγο δεν στεναχωρήθηκα κιόλας. Πέρασε λοιπόν και αυτό, τα μαζεύουμε σιγά σιγά όλα και γυρνάμε στο Καρατάσου. Την επόμενη έχουμε αναφορά τάγματος. Προηγείται όμως  η αναφορά λόχου όπου πρέπει να βγω και να πω όλους τους λόγους που τιμωρήθηκα. Για λόγους χρόνου όμως δεν γίνεται αυτό και μας καλούν να πάμε στην αναφορά του τάγματος. Ο Διοικητής θέλει να βγάλει λόγο


- Αγαπητοί στρατιώτες και αξιωματικοί. Η άσκησις του τάγματος εστέφθη με απόλυτη επιτυχία. Ο Στρατηγός που την παρακολούθησε έμεινε πλήρως ικανοποιημένος. Έχετε τα θερμά του συγχαρητήρια. Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι ποινές που εδόθησαν στην άσκηση, αυτομάτως διαγράφονται..(!)
Χαχαααααα. Απίστευτο. Ρε το Στρατηγούλη. Μας έδωσε άκυρον.
 Με το που το ακούει αυτό ο Αποστόλης γυρνάει μ ένα δολοφονικό βλέμμα και με κοιτάζει. Έχετε ποτέ σας καταφέρει να κάνετε κωλοδάχτυλο με τα μάτια? Εγώ το κατάφερα μάλλον. Θέλω να σκάσω από τα γέλια. Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια. Ο Αποστόλης έχει γίνει τούρμπο. Τι κρίμα ρε συ Απόστολε. Τσάμπα ψυχική οδύνη να ούμε. Αλλά μην μου στεναχωριέσαι. Έχω ακόμα 7 μήνες να περάσω στο Καρατσάτσου. Λες να μην βρεις ευκαιρία να με καμπανιάσεις? Δε νομίζω....

14 ΦΛΕΒΑΡΗ. Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΞΕΝΕΡΩΤΑ

14 Φλεβάρη. Μάλιστα. Η γιορτή του έρωτα. Τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε να υπάρχει και η γιορτή του... ξεν-έρωτα. Η του ξενέρωμα καλύτερα. Σίγουρα θα γιόρταζαν πολλοί περισσότεροι....
 

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ΤΡΩΕΙ ΣΑΠΟΥΝΙ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ

Άλλοι είναι εθισμένοι στο ποτό, άλλοι στο τζόγο και άλλοι σε ουσίες ωστόσο η Τέμπεστ Χέντερσον έχει μεγάλη αγάπη στα απορρυπαντικά τα οποία δε χρησιμοποιεί για τον καθαρισμό του σπιτιού αλλά για να τρέφεται! 
(Μα πόσο απορρυπαντικό τρώει επιτέλους? Και έγινε και σα βοϊδι. Υποτίθεται κιόλας ότι τα απορρυπαντικά διώχνουν τα λίπη, αλλά με λύπη μου διαπιστώνω από τη φώτο το αντίθετο..)


«Θυμάμαι την πρώτη φορά που έβαλα τα χέρια μου σε σκόνη απορρυπαντικού. Ήταν τόσο γλυκιά και αλμυρή ταυτόχρονα, που εθίστηκα αμέσως», είπε η 19χρονη.
(Ο Χριστός κι η Παναγία. Αγάπη μου μήπως είχαν ψωνίσει κόκα οι δικοί σου και μπερδεύτηκες?)


Σύμφωνα με το Σταρ, η αγάπη της είναι τόσο μεγάλη που μόλις ξυπνήσει αντί για κρουασάν τρώει απορρυπαντικό!
(Φτιάχνει το σαντουιτσάκι της το πρωϊ και αντί για μαγιονέζα απλώνει Ultrex. Αυτή είναι η μόνη περίπτωση ανθρώπου που ξέρω που χρησιμοποιεί το μπάνιο ως κουζίνα)

Η όρεξη της για απορρυπαντικό αυξήθηκε μετά το χωρισμό από το αγόρι της ωστόσο αυτό το διάστημα ακολουθεί ειδική θεραπεία και έχει απομακρύνει ό,τι σαπωνοειδές υπάρχει στο σπίτι της…
Α. Είχε και γκόμενο? Και που έδιναν ραντεβού? Σε πλυντήριο αυτοκινήτων? χαχα. Τελικά πίσω από κάθε μαλακία κρύβεται ένα γκομενικό θέμα. Ορίστε. Χώρισε η μαυρούλα και το ριξε στο σαπούνι. Και χάλασε και την υγειά της να ουμ. Αλλά μικρή μου θα έπρεπε να λάβεις υπόψιν την παροιμία που λέει: Τον αράπη κι αν τον θρέφεις με σαπούνι τον χαλάς.... Ε? Έτσι δεν πάει ρε παιδιά η παροιμία? Η δεν θυμάμαι καλα...?:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ 


Πηγή: http://www.cosmo.gr/OddlyEnough/309003.html

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΟ FACEBOOK NUM 2 !!

1) Εδώ έχουμε την περίπτωση που εξηγεί γιατί δεν πρέπει να έχεις φίλο το αφεντικό σου στο Facebook


2) Γρηγοράκη είμαι η μαμά σου. ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΕΙΠΑΑΑΑΑ 


3) Γιατι μικρή μου Τρεισι ντρέπεσαι. Το σεξ είναι απόλαυση....


 4) Κάφρος Νο 2


5) Τρομερή έκπληξη...


6) Ολίγον τσιμπούκι...
 
7) Να σας ζήσειειειει!!

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

ΤΕLEMARKETING: ΠΡΟΙΟΝ ΓΙΑ ΘΑΨΙΜΟ Νο 2. ΕΛ ΚΑΡΑΚΟΛ



Η αγαπημένη μου διαφήμιση. Στο σπίτι που λέτε καμιά φορά έχω την τηλεόραση και παίζει από πίσω μου ενώ γράφω στον υπολογιστή. Σε κάποια φάση έχω ακούσει 5-6 φορές τη λέξη, ελ καρακόλ. Ε ρε πούστη μου λέω τι ειν αυτό το καρακόλ που ακούω, μου θυμίζει και το στρατό με τα καρακόλια. Γυρνάω και να η διαφημισάρα. Κρέμα από βλέννα σαλιγκαριού.
Εl caracol=σαλιγκάρι απ ότι καταλάβατε. Μπλιάχ. Καλά δε λέω ότι δεν τα τρώω με σαλτσούλα, αλλά αυτό παραπάει. Αναδομεί λέει το ρυτιδιασμένο πρόσωπο και τις ουλές γιατί περιέχει αλλαντοϊνη την ουσία που αναδομεί το κέλυφός του ο σάλιαγκας. Μάλιστα. Τώρα αν σας έλεγα ότι μαζεύοντας τις πρωινές ροχάλες μου που τις έχω ανακατέψει με κορν φλαουρ ότι είναι θεραπευτικές βάζοντάς τες στη μάπα σας 3 φορές τη μέρα για ένα μήνα θα με πιστεύατε? Δύσκολο ε? Γιατί λοιπόν να πιστέψετε το σαλιγκάρι? Επειδή φτιάχνει ένα κέλυφος? Και το χταπόδι ξαναφυτρώνει το πλοκάμι του αν κοπεί αλλά δεν είδα καμιά διαφήμιση για καμιά κρέμα χταπόδι να την πασαλείβεις πάνω στ απαυτά σου μπας και μεγαλώσουν. Τέλος πάντων. Λαμπρίδειες θεωρίες. Η πεποίθηση μου είναι ότι κάτι πρέπει να κάνει η κρέμα αλλά όχι και σε πολύ μεγάλο βαθμό γιατί αγάπη μου ο χρόνος περνά γρήγορα και όσο να ναι ένα σαλιγκάρι δεν έχει και την απαιτούμενη ταχύτητα για να τον καλύψει. Αυτό που με κάνει να ψυλλιάζομαι τη μούφα της ιστορίας είναι οι αποτυχημένες προσπάθειες στο Photoshop να μου δείξει τα αποτελέσματα.




Προσέξτε λοιπόν. Απατεωνιά Νο 1. Η μαυρούκω στην πάνω φωτογραφία παίζει με το all time classic. Μουρτζούφλω αμακιγιάριστη στην αρχική φωτο VS  χαμογελαστή μακιγιαρισμένη φώτο στην επόμενη. Κλασσική γυφτιά που παίζει και σε προϊόντα αδυνατίσματος και σε πολλά άλλα. Πάμε στη δεύτερη. Απατεωνιά Νο 2: Η Γιαπώνα στην από κάτω δεν έχει κουνήσει ούτε βλέφαρο και της έχουν εξαφανιστεί τα σπυράκια σε χρόνο DT . Μα καλά ρε παιδί μου. Ούτε τρίχα στην φαβορίτα δεν κουνήθηκε από την πρώτη στη δεύτερη φωτό. Τι τύχη Θεε μου και τι ικανός φωτογράφος ε? Ρε παιδιά κάνετε που κάνετε προσπάθεια να πουλήσετε ένα προϊόν τουλάχιστον πάρτε κι ένα γραφίστα της προκοπής μη βάζετε τον ανιψιό σας να σας φτιάξει την διαφήμιση. Έτσι που λέτε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η κρέμα είναι για τον πούτσο. Αρχίζω να πιστεύω περισσότερο στη θεωρία που είμαι σίγουρος ότι το έχουν βγάλει επιτήδειοι άντρες κάφροι για προσωπικό τους όφελος ότι το ανδρικό σπέρμα κάνει πολύ καλό στο πρόσωπο. Αλλά μετά από αυτά που βλέπω στην TV ας αφήσω ένα παραθυράκι....
 

ΤΕLEMARKETING: ΠΡΟΙΟΝ ΓΙΑ ΘΑΨΙΜΟ Νο 3. JUMP START JUICER

Να τος κι ο παλίκαροοοος. Αποκλείετε να μην έχετε πετύχει αυτόν τον τυπάκο σε τηλεμάρκετινγκ αφού έχει παίξει σε κάμποσα σποτ με τοπ τη δίαιτα χυμών και έπειτα τον φουσκωτό καναπέ που γίνεται κρεβάτι/πολυθρόνα/στρώμα θαλάσσης/ιστιοπλοϊκό/τζακούζι/αποχυμωτής/δεινόσαυρος. Αυτόν ντε που κάθεται μαζί με μια γκόμενα πάνω στον καναπέ ενώ δυό νταλίκες γκαζώνουν δεξιά κι αριστερά και πάνε να τον κάνουν χυμό. Για δέστε τον από πιο κοντά...






Αυτός είναι ναι. Λοιπόν που λέτε ο ντελικανής εδωπέρα μας προτείνει κάθε βράδυ την τρομερή δίαιτα που ανακάλυψε που δεν τρώς τίποτα και πίνεις μόνο χυμούς. (!) Τρομερή ανακάλυψη. Κι εγώ ξέρω μια που πίνεις μόνο νερό και μία που κάνεις απεργία πείνας. Τι μαλακία. Μου θυμίζει τη δίαιτα του ανανά που τα τρώς όλα εκτός από ανανά. 


Ο τυπάκος εδώ έχει βγάλει που λέτε ένα βιβλίο με συνταγές που βαράει στο δόξαπατρί το μεταβολισμό. Η απορία μου είναι η εξής: Αν η δίαιτα δεν έχει λίγο τσι-τσι μέσα δεν είναι πολύ πιθανόν να σε πιάσει κόψιμο? Μήπως στηρίζεται εκεί τελικά η δίαιτα ότι είσαι τουαλέτα συνέχεια? Και επίσης. Δυο μέτρα μαλάκας δεν θα πεινάσεις άμα πίνεις μόνο χυμούς? Χυμούσι η δουλειά. Τι να πω. Δεν ξέρω αν θυμάστε την διαφήμιση που χλαπακιάζει για καμιά 15αρια μέρες ότι σαβούρα υπάρχει μπροστά του και μετά σκάει σε γιατρό-ντερμούνεν-διατολόγο που του λεει: Οου Γκρεγκορι γιου χαβ ε σίριους πρόμπλεμ γουιθ γιορ γουέιτ. Εκει ο Γκρέγκορι την ακούει και καλά γιατί είναι λέει στα πρόθυρα ζαχαροδιαβήτη μέσα σε 15 μέρες (!) παίρνει το δισάκι του με τα αχλαδοπορτόκαλα και πάει να κάνει δίαιτα. Τον βλέπουμε λοιπόν. Πρωινό: Χυμός Μήλο Στο Γραφείο: Χυμός Βατόμουρο, Μεσημεριανό: Χυμός Μάνγκο, Βραδινό: Χυμός Πεπόνι. Αυτό επι μιά εβδομάδα. Ρε μαλάκα ήμαρτον. Δεν θα ξανακουμπήσω φρούτο για μια ζωή. Και εδώ έχουμε τη γνωστή πάλι φώτο - απατεωνιά πριν-μετά όπου στο πριν είναι αξύριστος λες και του σκότωσαν τη μάνα και στο μετά έχει γίνει χαρούμενος Σακης. 


Γυφτιές. Που λέτε μετά απ τη δίαιτα πάει πάλι πίσω στη ντερμούνεν - γιατρό η οποία με τον που τον βλέπει να μπουκάρει γραφείο παθαίνει 16 απανωτούς οργασμούς. ΟΟΟου Σουλτάν (εεεμ αυτό ειναι απο άλλο σόρι). Οοοου  Γκρεγκοριιι γιου λουκ σο χελθι. Γουατ ντιντ γιου ντου ιν σεβεν ντεις? Της λέει ο Γκρέγκ ότι έπινε μόνο χυμούς, αυτή θέλει να κλάσει πάνω της απ τα γέλια αλλά επειδή πληρώθηκε καλά του λέει. ΑΝΜΠΙΛΙΒΑΜΠΛΕ. Έτσι που λέτε η διαφήμιση μας αφήνει το υπονοούμενο ότι μέσα σε 7 μέρες πίνοντας Αμίτες ενώ είσαι ένα τρίμπαζο, γίνεσαι τόσο κορμάρα που χτυπάς μέχρι και τη γιατρό - μοντέλο που σε εξετάζει. Ας είναι. 30 ευρουλάκια κάνει το παραμύθι και πίνεις και μερικούς χυμούς. Δε γαμιέται μπορεί να μη γίνεις μοντέλο αλλά είναι τουλάχιστον υγιεινό...

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑΡΙΟ: ΤΟ ΣΟΥΒΛΑΚΙ

Ένα διαλειμματάκι από τις ιστορίες Στρατού. Ε ναι γιατί το γυναικείο φύλο έχει φρικιάσει.

Επίσκεψη της μαμάς λοιπόν στο σπίτι και μου διηγήται παλιές ιστορίες.
Mother: Είχα μια φίλη τη Δήμητρα που λες Παναγιώτη που το σουβλάκι το έλεγε σουΓκλάκι (απ’ το Σουγκλάκο?...:Ρ) και της το έμαθα να το λέει κανονικά μετά από καιρό.
Παν: Γιατί ρε mom δεν το είχε ακούσει ποτέ αυτή να το λένε κανονικά σ-ο-υ-β-λ-α-κ-ι ?
Mother: Εμ πως να τ' ακούσει αγόρι μου,  τα σουβλάκια ήρθαν στο χωριό μετά, αφού είχε κουφαθεί αυτή...:Ρ:Ρ


Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΡΤ 4. ''ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΠΑΡΙΣΙ - ΝΤΑΚΑΡ , ΟΒΕΡ''

Μετά από τη μικρή παρένθεση με την ιστορία του ''Μυτερού αναπτήρα'' συνεχίζουμε ακάθεκτοι στη συνέχεια της ιστορίας. Δεύτερη μέρα λοιπόν ασκήσεως και κοιμηθήκαμε στο τζιπάκι...


Ιστορία Νο 4: Κατάστασις Παρίσι - Ντακάρ, Όβερ.

...τι ωραία που είναι να ξυπνάς στη φύση. Να μου φέρνε και πρωινό μια ξανθιά καλλονή κάτω από το ζεστό μου παπλωματάκι. Να άκουγα και τα πουλάκια να μου σιγοτραγουδούν με τον ήλιο γλυκά να ανοίγει τα βλέφαρά μου. Αντ' αυτού είχα δίπλα μου τον αξύριστο φίλο Χαρι, άπλυτος φορώντας άρβυλα κάτω από την μάλλινη αγκαθωτή κουβέρτα στρατού, ένα κρουασάν παρτσαλιασμένο να μασουλήσω και την γαλήνια ατμόσφαιρα της Μητέρας Φύσης να χαλά η φωνή του αρχιλοχία που μας απειλεί με ΣΕΞ. (Στέρηση Εξόδου)

Τι να κάνω πρέπει να ξυπνήσω. Ετοιμάζουμε τα τζιπάκια για να κάνουμε πορεία μέσα στα βουνά ολόκληρο το τάγμα. Έχουν έρθει και άρματα, στάγιερ, καναδέζες, χαμός. Μόνο ο Βέγγος έλειπε με μοτοσακό.  
- Ελα Χάρι πάμε. Πήγαινε εσύ μπροστά
- Οκ
Προχωράμε εκεί 5-6 χιλιόμετρα, μιά σταματάμε μιά ξεκινάμε. Κάτι γίνεται με τα άρματα.
- Πω βαρέθηκα ρε μαλάκα Λάμπρο τι κάνουν εκει πέρα?
- Ξέρω γω ρε συ.. Άστους άραξε.
- Καλά.
Και περιμένοντας διαταγάς πάλι, το μυαλό μου μαγειρεύει μαλακισμένη ιδέα. Αργία μήτηρ πάσης κακίας τελικά.
- Ρε συ Χαρι ποταμάκι είν αυτό εκεί κάτω?
- Ναι.
- Σκέφτεσαι ότι σκέφτομαι?
- Ου με τρέλα.
Ήσυχο ήσυχο το ποταμάκι λίγο πιο κάτω αργοκυλάει το γαλάζιο του νεράκι,  ανάμεσα σε δύο λοφίσκους. Στον ένα λοφίσκο στεκόμαστε εμείς με τα τζίπ.
- Λοιπόν Χάρι άκου. Βγάλε τη φωτογραφική σου, εγώ θα πάρω φόρα με το τζίπ και θα σκάσω μέσα στο ποτάμι με πολλά χλμ. Μόλις πάω να σκάσω θα τραβήξεις φώτο να βγάλουμε σκηνικό αλλά Παρίσι-Ντακάρ.
- Αμπαλαέα φιλαράκι τέλος

( Παράνθεσις για επεξηγήσεις: Αμπαλαέα έα, αμπαλαέα έα. Είναι η μαζική κρίση υστερίας των οπαδών του Π.Α.Ο.Κ., η οποία εκδηλώνεται με εκτόνωση όλης της συσσωρευμένης ενέργειας στον διπλανό αγωνιστή ΠΑΟΚτσή. Πηδάς με όλη σου τη δύναμη τραβώντας μαζί σου και άλλους και αν είναι φίλος σου, τον γρονθοκοπάς φωνάζοντας με τη δύναμη της ψυχής σου αμπαλαέα έα - αμπαλαέα έα.)

Ο Χάρι, Θεσσαλονικός γαρ, εκφραζόταν πολύ συχνά με λέξεις και φράσεις του στυλ: κλάιν μάιν, αμπαλαέα κλπ και μου κόλλησε πολλές κι εμένα τον παλιοχαμουντζή. Αυτά.
Πού είχαμε μείνει. Α ναι. Στην ελεύθερη κατάβαση τζιπακίου προς ρυάκιον με σκοπό την λήψην μάχιμης φωτό. Και παίρνω φόρα και παίρνω φόρα, γκάζι πατάω στην κατηφόρα.
Και ΣΜΠΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΣΣΣΣΣΣ το Μερτσεντικό πέφτει μέσα στο ρυάκι και τα νερά φεύγουν τσουνάμι δεξά κι αριστερά. Αν υπήρχαν ψάρια έγιναν πλακί. Το τζίπ γέμισε λάσπη πάνω ως κάτω. Ο Παπ που καθόταν όρθιος στην πίσω θέση με διπλή τούμπα αλά Μελισσανίδης βρέθηκε στην μπροστινή. Αλλά, μιλάμε σκυλί δεν κατάλαβε τίποτα. Το τζιπ όχι ο Παπ. Α ρε πουτάνα Τζερμάνιαν τεκνόλοτζι.
Ο Χάρι απ τον απέναντι λόφο κάνει το σήμα της νίκης. Χα η φωτογραφία βγήκε.
Η σειρά του Χάρι τώρα. Παίρνω τη δικιά μου φωτό και ετοιμάζομαι απ τον μπροστά λόφο.
ΒΡΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜ    ΣΜΠΛΑΑΑΑΑΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.  ΚΛΙΚ  ΓΙΟΥΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ

Τζιπ - Ρυάκι: 2-0. Γαμάτο. Ανάψαν τα αίματα. Επιτέλους λίγη δράση.
Και καθώς χαζογελάμε, κοιτάζουμε πίσω μας να βρούμε τους υπόλοιπους. Πουθενά
Το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη.
- Ρε Χάρι που πήγαν αυτοί?
- Μαλάκα ξεκίνησαν χωρίς εμάς. Φύγαμε να τους προλάβουμε.
Και γκαγκαααααααν  πατάμε γκάζι. Και η περιπέτεια αρχίζει. Δυό τζιπάκια χαμένα στα βουνά αναζητούν κομβόι με άρματα. Οβερ. Η κατάστασις είναι όντως Παρίσι - Ντακάρ. Ο Χάρι έχει λυσσάξει. Παίρνει στροφές σε χώμα με ανάποδα τιμόνια. Εγώ ακολουθώ με το άλλο τζιπ. Ο Παπ στο πίσω κάθισμα έχει γίνει πράσινος. Ωραίος Πάπ. Αυτό είναι. Παραλλαγή μέχρι και στα μούτρα. Σε μία από αυτές τις στροφές ο Χάρι πετυχαίνει κοτρόνα ύψους μισού μέτρου με την πίσω ρόδα. Το Μερτσέντες φέρνει μια πιρουέτα με την μπροστινή ρόδα και προσγειώνεται (δόξα τον κύριο) και πάλι στις τέσσερις. 

- Ρε μαλάκα τι έκανες? Πω θα μας σκίζανε
- Κλάιν μάιν φίλε. Αφού είμαι οδηγάρα ρε.
- Ναι καλά. Ρε συ πού είναι την τρέλα μου οι άλλοι? Χαθήκαμε. Βλέπεις τίποτα?
- Δεν ξέρω ρε συ Λάμπρο.
- Πω ρε τι πάθαμε.
Η ώρα περνά. Σκέφτομαι τον λοχαγό μου. Άντε πάλι καμπάνες θα φάω.
- Χάρι σταμάτα σβήσε τη μηχανή κάτι ακούω.
Σβήνουμε τις μηχανές. Ένας θόρυβος ακούγεται πίσω μας. Γυρνάμε κεφάλι.
Είχαμε βγεί μπροστά από τα άρματα και γενικότερα μπροστά από ολόκληρο το κομβοι.
- ΜΑΛΑΚΑ ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ. Πάμε να κρυφτούμε μη μας δουν.
- Και τι θα κάνουμε?
- Πάμε να κάνουμε κάλυψη απόκρυψη κάπου να περάσουν μπροστά και μετά πάμε και εμείς να χωθούμε από πίσω.
Και έτσι κι έγινε. Αφήνουμε να περάσουν οι πάντες και υποχθόνια χωνόμαστε από πίσω.
Τέλος πάντων η άσκηση τελειώνει και γυρίζουμε στη βάση. Παρκάρουμε τα τζιπάκια μας δίπλα στα υπόλοιπα. Η διαφορά στη λασπουρίαση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής...


Λοχαγός: - ΕΙΠΠ. ΠΙΟΑΝΩΝ ΕΙΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΤΖΙΠ?
Κοιταζόμαστε με το Χάρι.
- Εεεεεμ δικά μας κύριε λοχαγέ.
- Κι γιατί ρε είναι γεμάτα λάσπη από πάνω ως κάτω?
- Ε πέσαμε σε κάτι λάσπες κυρ λοχαγέ και λερώθηκαν....:Ρ
- Και γιατί ρε των αλλωνών δεν έχουν λάσπες και τα δικά σας είναι φούλ?
- Που να ξέρουμε κυρ λοχαγέ. Ε θα πρόσεχαν περισσότερο μάλλον...:Ρ.
- Ναι καλά. Ποιός ξέρει τι μαλακίες κάνατε. Από 4 μέρες κράτηση και οι 2. (έφτασε το συνολάκι 20 μέρεεεες, πωω δεν θα ξαναδώ Λευκό Πύργο μου φαίνεται)
Με το που το ακούει αυτό ο Χάρι τρελαίνεται.
- Μα γιατί κύρ λοχαγέ, σε άσκηση ήμασταν τι θέλετε να κάνουμε να κρατάμε μαζί μας Άζαξ?
- Χαριζόπουλος αυτό που σας είπα. Δεν ακούω τίποτα. Από 4 μέρες και οι δύο.
Ο Χαρι φορτώνει. Του ρίχνει και μια μείωση βαθμού ακαριαία για αρχή.
- Κύριε Υπολοχαγέ αυτό είναι άδικο

Διάλειμμα για διαφημίσεις: Ο συγκεκριμένος ήταν Υπολοχαγός όχι Λοχαγός αλλά στο στρατό δεν τον αποκαλείς Υπολοχαγό. Τον λές Λοχαγό ευχόμενος (και καλά) να πάρει γρήγορα το βαθμό.

Με το που ακούει  ο μεγάλος το ''Υπολοχαγός'' παθαίνει μια αμπαλαέα που λέγαμε και αρπάζει ένα κράνος να το φέρει στο κεφάλι του Χάρι.
- ΡΕ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΘΑ ΜΟΥ ΑΝΤΙΜΗΛΉΣΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ???
Χάρι συνεχίζει ακάθεκτος: Καταργεί και τον πληθυντικό.
- Έλα κάνε μου τη χάρη σε παρακαλώ πολύ (!)
Γίνεται ο χαμός. Ο Υπολοχαγός σε αλλόφρων φάση είναι να αρχίζει να παίζει ξύλο. Παρεμβαίνουν και οι υπόλοιποι και τελικά δεν θυμάμαι αν ο Χάρι έφαγε κι άλλη καμπάνα αλλά το θέμα έληξε εκεί.
Έτσι, σιγά σιγά παίρνουμε και τα τζιπ μας να τα καθαρίσουμε και ν αράξουμε μέσα μέχρι να βραδιάσει. Όλα καλά.  Τέσσερις μέρες κράτηση μόνο σήμερα. Τέλεια. Αποστολή εξετελέσθη.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...