Και μια και βρισκόμαστε στην περίοδο των Αποκρεών έχω ιστοριούλα σούπερ από Καρναβάλι.
Καρναβάλι Πάτρας λοιπόν εν έτη 2000 και είπαμε να πάμε κι από κει να δούμε τι γίνεται βρε αδερφέ...
Μπουκάρουμε σε αμάξι λοιπόν τρεις μαντραχαλαίοι και ξεκινάμε. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση αλλά κάπου κοντά στο Αίγιο κολλάμε σε κομβόι λόγω κάποιου ατυχήματος μπροστά. Ο ένας καλός μας φίλος και οδηγός του αμαξακίου έχει πάθει έναν πανικό και αποφασίζει με συνοπτικές χιτλερικές διαδικασίες να γυρίσουμε πίσω. Κάνει αναστροφή.
- Ρε μαλάκα τι κάνεις?
- Μαλάκες δεν μπορώ άλλο έχω φρικάρει θέλω να γυρίσω
- Μα ρε συ ένα ατύχημα έγινε, είμαστε 30 χιλιόμετρα μακρυά, λίγο υπομονή...
- Δεν καταλαβαίνω τίποτα γυρνάμε.
Κοιταζόμαστε με τον άλλο μου φίλο
- Ρε συ τι κάνουμε?
- Δεν ξέρω
- Καλά ήρθαμε μέχρι εδώ και θα γυρίσουμε? Κατεβαίνουμε?
- Και πως θα πάμε?
- Ωτοστόπ
- Ξέρω γω. Πάμε
Ο καλός και μαλάκας φίλος μου που δεν θα τον δώσω ωμά γιατί ζήτησε συγνώμη αλλά επειδή θα το διαβάσει αυτό θα του πω ότι του είπα και τότε, ότι είναι μεγάλη σαύρα, μας αμόλησε σε βενζινάδικο επί της εθνικής. Βγάζουμε αποσκευές η σαύρα αριβάρει και μένουμε τα δυό μας
- Και τώρα τι κάνουμε αρχηγέ μου?
- Ε δεν είπαμε? Ωτοστόπ
- Άντε να βρούμε κανέναν
Πλησιάζουμε αμάξι στο βενζινάδικο και ρωτάμε. Εγώ είμαι ήδη ντυμένος λεοπάρδαλη κι ο φίλος σκύλος.
- Ρε παιδιά μήπως πάτε κατά Πάτρα μεριά?
- Εμμμ ναί
- Γίνετε να μας πάρετε γιατί χάλασε το αμάξι μας...?
- Εεεεε ναί ρε παιδιά. Οκ. Αλλά δεν πιστεύω να κουβαλάτε τίποτα μαζί σας?
- Ε σαν τι να κουβαλάμε ρε φίλε?
- Ξέρω γω. Ναρκωτικά?
- Οχι ρε παιδί πας καλά? Παίρνουν ναρκωτικά οι λεοπαρδάλεις? ...:Ρ
- Χαχα. Καλά. Άντε ελάτε.
Και τα παλικάρια που λέτε μας πήραν και φτάσαμεεεεε.
Πάμε στο σπίτι ξαμολάμε τα πράγματα. Είναι εκεί και ένα ξαδερφάκι του φίλου μου.
- Εεεεε καλώς τα παιδιά
- Καλώς σας βρήκαμε
- Τι νέα όλα καλα μπλα μπλα μπλα...
- Μάλιστα έχετε κανονίσει τίποτα το βράδυ?
- Ε έχω μια πρόσκληση από μια παρέα.
- Τι παρέα.?
- Ε να με αυτόν αυτόν αυτόν κι αυτόν
Όπου αυτός κι αυτός αντιστοιχούν ένας πολύ γνωστός μόδιστρος, μια τηλεπαρουσιάστρια, μια ηθοποιός, δύο μοντέλα κι ένας παραγωγός της TV.
- Και τι δουλειά έχεις ρε εσύ μ αυτούς?
- Ε να ο μόδιστρος μου την έπεσε ψιλό.
- Ω ρε μαλάκα δεν πας καλά. Και τι θες να πάμε να κάνουμε τι? Να μας τον ψιλοχαιδέψουν?
- Έλα μωρέ πλάκα θα χει σιγά μην τους αφήσουμε. Εμείς θα πάμε να τσακώσουμε τα μοντέλα.
- Ναι μη φας πολύ κι έχεις εφιάλτες...
- Έλα μωρέ και τι θα χάσουμε? Εγώ λέω να πάω.
Ανταλλαγή βλέμματος με φίλο Νο 2
- Τι να κάνουμε ρε?
- Ε και δεν πάμε ρε μαλάκα μην τον αφήσουμε τον μικρό μόνο του. Μη φάει κάνα πέσιμο. Θα πάμε να χαβαλεδιάσουμε.
- Ξέρω γω. Άιντε καλά.
Και ξεκινούμε να πάμε που λέτε ντυμένοι σκύλος - λεοπάρδαλη - μαζορέτα σε μπουζούκια Πάτρας.
Μπαίνουμε. Ψιλοάδεια. Το Show Biz παρεόνι εβρίσκεται εις Αλφα Τράπεζα Πίστεως (πρώτο τραπέζι πίστα στα νεο Ελληνικά. Δεν μας καλούν να κάτσουμε μαζί τους (τι καλά) κι εμείς πιάνουμε κάτι σταντ στα μετόπισθεν μην πάμε πρώτη γραμμή κατ ευθείαν και πέσουμε υπέρ πατρίδος.
Τα Gay πιράνχας μας παίρνουν γραμμή. Το φρέσκο αίμα τεκνών έχει φτάσει στα ρουθούνια τους.
Είναι τρία. Ο μόδιστρος, ο παραγωγός και μια παρατρεχάμενη ακόμα. Σηκώνονται απ το τραπέζι και τσουλάν προς εμάς
- Βρέ καλώς τα παιδιααααά.
- Γειάααα
- Καλώς ήλθατε. Τα ονόματά σας? μπλα μπλα μπλα. Τι να σας κεράσουμε?
- Ε ότι να ναι
Φέρνουν μια πρώτη δόση σφηνακίων
Τσακώνω φίλο και ξάδερφο
- Μαλάκες μην τα πίνετε ολόκληρα, μισά μη μας κάνουν και κουρούμπελα ε?
- Ναι ρε οκ.
Ε η κουβέντα έχει ανάψει. Ο παραγωγός την πέφτει απ έξω απ έξω στον φίλο μου ο άλλος ψιλοκουβεντιάζει με τον ξα κι εγώ με τον μόδιστρο.
Του χω δώσει σήμα ότι δεν θα παίξει μπάλα μαζί μου. Αυτός το πιάνει αποστασιοποιήται λίγο αλλά ρίχνει κι άδεια να πιάσει γεμάτα.
- Εμμ που λες Παναγιώτη ο φίλος μου με το φίλο σου έχει πάθει την πλάκα του. Αν τον ακουμπήσει τώρα θα λιώσει (ρε τον Βιτάμ)
- Α ναι.? Χαχα. Τι καλά...:Ρ (έψαχνε φρατζόλα ο Βιτάμ)
- Εσύ?
- Τι εγώ? (ωχ)
- Εμ δεν σε ελκύει τίποτα εδώ πέρα? (ο καθαρός αέρας..Ρ)
- Μπαααα ξέρεις εγώ είμαι σε σχέση και περνάω καλά. (ε άντε ρε μάστορα δεν το πιασες ακόμα?)
- Α μάλιστα. Αν αλλάξεις γνώμη πάντως παίρνεις τους φίλους σου και μετά έρχεστε Ριο Καζινο Hotel δωμάτιο 365. Θα έρθουν κι οι κοπέλες. Θα γίνει της τρελής.
- Ε θα δούμε μέχρι τότε...
Ρε που έμπλεξα. Η ράφτρα εδώ μου πετάει τυράκια να τσιμπήσω. Ναι καλά. Δεν το ξερα εκεί που θα μπακλαβαδιάζω το μοντέλο να μου ρθει καμιά τουλούμπα από πίσω. Τα παλαιά χρόνια εις το Τέξας, φίλε σχεδιαστή. Ε με τα πολλά και μετά από 5-6 κερασμένα σφηνάκια που πήγαν άπατα σε γλάστρα δίπλα μας προτείνουν να πάμε σε μπαράκι στο κέντρο της Πάτρας να συνεχίσουμε
- Λοιπόν τι λέτε?
- Εμμ πάμε ναι. Μόνο που δεν έχουμε αυτοκίνητο.
- Α θα σας πάμε εμείς με το δικό μας. Μην ανησυχείτε. (πάρε φόρα οδηγέ)
- Ε καλά.
Βγαίνουμε έξω και το απόλυτο σουρεαλ σκηνικό πραγματοποιείται.
Σκύλος - Λεοπάρδαλη - Μαζορέτα στο πίσω κάθισμα τζιπακίου και μπροστά gay gay gay με τον μεσαίο να έχει κάτσει στο χειρόφρενο....
- Ααααααχχχχ να πηγαίνεις απο λακούβεεεεεεεεςςςςςςς... αναφωνεί η τρελή μεσαία.
Έχουμε πνιγεί στο χαχανητό πίσω δεν τολμώ να ανταλλάξω τη ματιά νο3 με τον φίλο μου γιατί θα λιποθυμήσω απ το γέλιο. Φτάνουμε λοιπόν..
Η πόρτα ανοίγει διάπλατα για όλους τους διάσημους φίλους μας και εμάς και συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο η βραδιά. Ψήσιμο ψήσιμο ψήσιμο.
Μιλάμε με τον φίλο
- Τι λέει ρε?
- Ε σα να αρχίζουν να χώνονται πιο χοντρά
- Σου κάναν καμιά κίνηση?
- Όχι αλλά τους τρώει
- Καλά. Αμα φάμε κανα κωλόχερο φύγαμε.
- Χαχα. Οκ.
Δεν περνάει 5λεπτο.
- Το φαγα φίλος
- Φύγαμεεεε. Μάζεψε το μικρό.
- Και τι θα πούμε?
- Ότι πάμε τουαλέτα...:Ρ
Και σαν τις γκόμενες πάμε και καλά 3 μαντραχαλαίοι στην τουαλέτα. Κατεβαίνουμε τα σκαλιά φτάνουμε στην έξοδο και Los Poulos. Αντιός Αμίγκος.
Έτσι που λέτε ετελείωσε η ιστορική ταύτη βραδιά. Εκουνήσαμε μαντήλιον για να μην εκουνάγαμε αχλαδιά ύστερις. Ε ναι γιατί τα πράγματα άρχιζαν και γινόταν στριμοκωλέξ και για να μην έχουμε και κωμικοτραγικές σκηνές χυλοπιτιάσματος μόδιστρου μέσα σε club είπαμε να την κάνουμε με ελαφρά. Ένιωσα μόνο λίγο άσχημα που δεν χαιρετήσαμε...:Ρ
Ε σόρι ρε παιδιά αλλά καταλαβαίνετε. Ευχαριστούμε για την παρέα, τα σφηνάκια τα ποτά αλλά πρίν περάσουμε και σε άλλα ροφήματα έπρεπε να την πουλέ. Θα μας καθόταν βαριά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου