Πολλές φορές έχει τύχει να πηγαίνω νωρίς σε μπουζουκλερί για να κρατήσω το τραπέζι. Η αλήθεια είναι ότι εκνευρίζομαι αρκετά όταν μ έχουν παρατήσει καμιά ώρα μόνο μου να κάνω παρέα στο Heig αλλά υπάρχουν και οι θετικές πλευρές του θέματος. Μια από αυτές είναι η παρατήρηση των εκάστοτε ανερχόμενων τραγουδιστριών. Χτες λοιπόν αν και δεν πήγα από νωρίς νωρίς στο Caramela σε γενέθλια φίλης μου, πέτυχα την πρώτη τριάδα από τις όμορφες καλλιτέχνιδες. Βρίσκομαι λοιπόν μόνο εγώ και η φίλη μου στο τραπέζι και παρατηρούμε. Ακολουθεί σχολιασμός:
Πρώτη βγαίνει κοπελιά σκέτο άλογο. Και από εμφάνιση και από φωνή. Αν της πέταγα ένα καρότο στην πίστα θα την μπλόκαρα σίγουρα. Λέει ένα τραγουδάκι. Σπάσαν τα τζάμια.
- Πως σου φάνηκε Παναγιώτη η κοπελιά?
- Καλή. Το πιο ωραίο που είπε ήταν το ''ευχαριστώ πολύ'' στο τέλος....
Πάμε παρακάτω. Κοπελιά 2. Εντυπωσιακότατη. Χυμώδης με ένα μαύρο κολάν που έσπαγε κόκαλα και από φωνή πολύ καλή.
- Για αυτή τι λές? Πολύ καλή έτσι?
- Πωωωω τι θάνατος είναι αυτό? Μια ματιά να σου ρίξει μόνο και χάνεις 3 κιλά....
Κοπελιά νούμερο τρία. Βγαίνει στην πίστα με λεοπάρ φορεματάκι και τελείως πρόστυχο κραγιόν.
- Αυτό είναι προκλητικό με το λεοπάρ ε?
- Άκρως. Θα της ταίριαζε περισσότερο να κρατά μπανάνα παρά μικρόφωνο...
Και η βραδιά που λέτε συνεχίστηκε κάπως έτσι με σχολιασμούς για τις λουλουδούδες για άλλες υπάρξεις και τον Τσαλίκη. Εντάξει ωραία ήταν. Δεν τσαντίστηκα που πήγα πρώτος πάλι, αλλά προσοχή αγαπημένοι μου φίλοι, μην το κάνουμε και συστηματάκι έτσι?...:Ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου