Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 2011

Για όσους λοιπόν πιστεύουν ότι το να τιμάς τους νεκρούς αγωνιστές της πατρίδας σου, περικλείεται σε μιά, δυό παρελάσεις κάθε χρόνο, έχω να πω ότι οι ήρωες δεν έχουν ανάγκη να τιμηθούν ούτε σε συγκεκριμένους χρόνους, ούτε σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Οι ήρωες τιμούνται κάθε μέρα μέσα στις ψυχές μας και ζούν κάθε δευτερόλεπτο μέσα στις μνήμες μας. Για αυτό λοιπόν οι ομιλώντες για αμαυρώσεις και ντροπές καλά θα κάνουν να αναλογιστούν τον συμβολισμό των σημερινών γεγονότων πέρα από γραφικές εξαιρέσεις και να δουν πιο μακρυά από παρελάσεις, σημαιούλες, επισήμους και μπάντες. Το ΟΧΙ δεν συμβολίζει μόνο τους αγώνες προηγούμενων ετών. Καθοδηγεί και πρέπει να καθοδηγεί τους αγώνες για όλα τα σύγχρονα ΟΧΙ που πρέπει να φωνάζουμε. Κι αν δεν είναι τώρα ο καιρός να φωνάξεις ένα ΟΧΙ πότε θα είναι άραγε? Οσοι επίσης μιλούν για κατάλυσεις του Δημοκρατικού πολιτεύματος ας κρατήσουν μόνο τη λέξη ''Δημοκρατικό'' το οποίο δηλώνει ότι το σωστό είναι αυτό που θέλουν οι πολλοί. Και η πλειοψηφία όσο και να θέλουν κόμματα, κανάλια και ορισμένοι γραφικοί να πουν το αντίθετο φάνηκε τι θέλει. Τέλος να πω ότι ο παππούς μου ένας απλός χωρικός που πολέμησε το 40 θα αισθανόταν πολύ περήφανος σήμερα για αυτό που έγινε. Θα αισθανόταν πολύ περήφανος που είδε ότι το αίμα το δικό του και των συναγωνιστών του άξιζε να λερώσει τη στολή του. Οχι μόνο για την ελευθερία της πατρίδας αλλά και για να δώσει την σκυτάλη σε σύγχρονες αντιστάσεις, ενάντια σε όποιους σημερινούς ''αγωνιστές'', οι οποίοι όχι απλά δεν μάτωσαν ποτέ, αλλά δεν ανέχονται ούτε σκόνη πάνω στα κουστούμια τους...


Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΡΤΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ

Δηλαδή έπρεπε να φτάσουμε μέχρι εδώ? Έπρεπε να φτάσουμε να περιμένουμε το κούρεμα που θα μας αποφασίσουν.? Όταν από το Μάιο και πιο πριν λέγαμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να σταθεί ένα τέτοιο χρέος, τα σαΐνια της Κυβέρνησης μας έλεγαν ότι έπρεπε να υπογράφουμε Μνημόνια. Και περνούσαν οι μήνες και δώστου μέτρα. Και δώστου διαμαρτυρίες. μούτζες, γιαούρτια, συγκεντρώσεις, αστυνομίες, πέτρες, δακρυγόνα. Όλα αυτά για αυτό που μέχρι και η αγράμματη γιαγιά μου είχε προβλέψει. Δύο πράγματα συμβαίνουν λοιπόν. Η αυτοί που μας κυβερνούν είναι παντελώς άσχετοι και άχρηστοι, ή είναι λαμόγια και θέλησαν να ξεπουλήσουν τον τόπο. Η και τα δύο μαζί....
Παραιτηθείτε ομαδικά. Είναι η τελευταία ελπίδα σας να σώσετε κάτι απ την αξιοπρέπεια σας....


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΝΑ ΔΥΣΗ

Η φίλη μας η Αννα αποφάσισε μιας και τα χρόνια επεράσανε να κάνει ντοκυμονταίρ τη ζωή της με τίτλο:  Rockumentary... Μάλιστα.
O όρος κατα τον Bill Drake σημαινει: A documentary about rock music or its musicians. Τώρα, τι σχέση έχει η Βίσση με τη Rock είναι άξιον απορίας...
Ρε συ Αννούλα, δεν τους λες να σου αλλάξουν τον τίτλο σε παρακαλώ. Άντε καλή μου. Τι τους το πες? Πες το ξανά, μη σταματάς, Όσο έχεις φωνή, γιατί είναι κι η Ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη μη μας πιάσει και καμιά Σχιζοφρένεια και πάθουμε κανένα Τραύμα, γιατί μετά;;;.... άντε να βρούμε Αντίδοτο...:P
 

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΥΛΟ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ

O Γιώργος με την Μαρία το Γιάννη και την Ελένη έχουν μια επιχείρηση. Προσλαμβάνουν τον Παύλο λοιπόν για να διαχειριστεί τα οικονομικά της. Ο Παύλος απολαμβάνει έναν μεγάλο μισθό, προνόμια, bonus, αυτοκίνητα και άλλα πολλά. Μέσα στα χρόνια ο Παύλος πιάνεται επανειλημμένα να κάνει αλόγιστες σπατάλες, να βάζει χέρι στο ταμείο και να προωθεί δικούς του ανθρώπους μέσα στην επιχείρηση. Ο Γιώργος λοιπόν μαζί με τους άλλους απολύουν τον Παύλο και προσλαμβάνουν τον Πέτρο. Μέσα στα χρόνια ο Πέτρος κάνει κι αυτός τα ίδια με τον Παύλο. Έτσι η επιχείρηση αποφασίζει να διώξει και αυτόν και να επαναπροσλάβει τον Παύλο πιστεύοντας ότι έχει διορθωθεί. Ο Παύλος τα κάνει ακόμα χειρότερα και φέρνει την επιχείρηση προ χρεωκοπίας. Όταν τα αφεντικά του τον ρωτούν γιατί έγινε αυτό, αυτός λέει πως έφταιγε ο Πέτρος για όλα αυτά. Του ζητούν μετά από αυτό λοιπόν να παραιτηθεί. Ο Παύλος δεν παραιτείται και επιμένει πως μπορεί να σώσει την εταιρία, αν ζητήσουν δάνειο από μια τράπεζα γνωστού του και οι μέτοχοι μειώσουν το μερίδιο από τα κέρδη τους. Τα αφεντικά δεν συμφωνούν και θέλουν τον Παύλο να φύγει και ν αφήσει την εταιρία να χρεοκοπήσει. Ο Παύλος δεν φεύγει πάει και παίρνει το δάνειο στο όνομα της επιχείρησης από την τράπεζα του γνωστού και εξαναγκάζει τους μετόχους να πληρώσουν από την τσέπη τους. Οι μέτοχοι έχουν εκνευριστεί και πηγαίνουν να βρουν τον Παύλο στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας. Ο Παύλος έχει κλειστεί στο γραφείο και παίρνει τις αποφάσεις μόνος του, ενώ έχει δώσει διαταγή στα security να μην αφήνουν κανέναν να μπει στα γραφεία της εταιρίας. Οι μέτοχοι στέκονται έξω από την εταιρία τους και ζητούν απ τον Παύλο να αποχωρήσει. Ο Παύλος δίνει εντολή στα security να χτυπήσουν τους μετόχους. Οι μέτοχοι αποχωρούν τραυματισμένοι. Μην μπορώντας να κάνουν τίποτα άλλο, περιμένουν να λήξει η σύμβαση εργασίας με τον Παύλο, έτσι ώστε σε 2 χρόνια να προσλάβουν κάποιον άλλο....

Ο Παύλος λοιπόν όπως βλέπετε, δεν καταλαβαίνει Χριστό και ετσιθελικά γουστάρει να κάνει ότι θέλει στην εταιρία όπου προσλήφθηκε.
Γιατί ο Παύλος, ενώ τ αφεντικά του ζητούν να φύγει, επιμένει να ''σώσει'' την εταιρία?
Γιατί ο Παύλος θέλει να πάρει δάνειο από την τράπεζα ενώ τα αφεντικά του δεν συμφωνούν?
Γιατί ο Παύλος εξαναγκάζει τους μετόχους να πληρώσουν τα χρέη που δημιούργησε ο ίδιος?
Γιατί άραγε ?
Αυτό το παρανοϊκό σενάριο συμβαίνει λοιπόν στην εταιρία μας.
Αγαπητοί μέτοχοι, αφού λοιπόν καλώς η κακώς έτσι έχουν τα πράγματα μία λύση μόνο μας έχει απομείνει.
Να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε αυτά που μας επιβάλλει ο Παύλος και σε σε κανα δυό χρονάκια, να του πούμε, ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ.
Οι μέτοχοι που δεν αντιστέκονται και που θέλουν να συνεχίσει ο Παυλος η ο Πέτρος να είναι στην εταιρία είναι απλά ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ



Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ, ΓΚΕΟ ΒΑΓΚΕΟ

Μέσα στις γλάστρες μου με τα λουλούδια, φύτρωσαν κρεμμύδια. Από μόνα τους.
Σημαδιακό.
Έρχονται πείνες αγαπητοί και ο Θεούλης είπε να μας στέλνει το Μάννα εξ Ουρανού. Πρώτη δόση. Επίσης για να τα καθαρίσεις θα πέφτει και κλάμα.
Άλλο σημαδιακό. Πείνες και κλάματα λοιπόν. Θα τα μαζέψω, τι να κάνω. Δώρο Θεού είναι.
Για κάνα στιφάδο κανείς? Χωρίς λαγό βέβαια. Νηστίσιμο...:Ρ

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

Τηλεφώνημα στη δουλειά: Κοπελιά από τράπεζα.
- Γεια σας από Millenium Bank σας τηλεφωνώ.
- Μάλιστα
- Έχετε χρόνο να σας ενημερώσω για ένα πρόγραμμα της τράπεζας μας για αποπληρωμή της πιστωτικής σας κάρτας σε περίπτωση απώλειας ζωής?
- Ορίστε? Φτου φτου φτου, μαυρόγατα. Τον κακό σου τον καιρό. Μπααπ. Κλείσιμο στη μάπα.
Λοιπόν παίδες. Μας πήρανε γραμμή ότι πάμε ολοταχώς για φούντο και φροντίζουν να βγάζουν προγράμματα για να μας τα πάρουν έστω και αν τα χουμε κακαρώσει.
Ρε..... ας το διάολο ρε. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα τραπεζίτη...
 

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

ΑΣΤΗ ΒΕΝΖΙΝΑ ΚΑΤΩ ΡΕ, ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΠΡΩΤΟΣ

Φρατζή και Ηλία Ηλιού.
Από το πρωί στη δουλειά μέχρι και τώρα στις 5 ένας διαπεραστικός ήχος αντηχεί στ αυτάκια μου.
Μην είναι τα πουλάκια που κελαηδούν?
Μην είναι το θρόισμα των φύλλων που τα χαϊδεύει απαλά ο αγέρας?
Μην είναι η βροχούλα που πέφτει γλυκά στα τσίγκινα υπόστεγα?
Όχι αγαπητοί μου. Είναι ένα αδιάκοπο εκνευριστικό κορνάρισμα 
Ελληνάρες έχουν κάνει ουρά χιλιομέτρων έξω από βενζινάδικο προκαλώντας χάος σε Ηλία Ηλιού, Χαμοστέρνας και δεν ξέρω που αλλού. Μπάτσοι, ας γελάσω, δεν υπάρχουν πουθενά.
Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου τους Ελληνάρες που προκαλούν χάος.
Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου αν η ουρά είναι μπροστά στο φανάρι.
Δεν τους ενδιαφέρει αν υπάρχουν άλλα βενζινάδικα πιο άδεια κατά 5 λεπτά ακριβότερα.
Δεν τους ενδιαφέρει αν το βράδυ τα βενζινάδικα δεν έχουν τόση κίνηση.
Δεν τους ενδιαφέρει αν έχουν αποθέματα για μια βδομάδα τα πρατήρια.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η πάρτη τους
Γιούργια ρε κι όποιος προλάβει.
Α ρε μαλάκα Ελληνα.
Δεν αλλάζεις ποτέ.
Ούτε με μνημόνιο.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

ΕΛΑΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Στα 12 χρόνια που εργάζομαι έχω πάρει σε δεδουλευμένα γύρω στις 200000 ευρώ. Λοιπόν τα έχω ξοδέψει όλα. Το ΦΠΑ που πλήρωσα για όλα όσα αγόρασα ήταν κάπου στις 36000 ευρώ τα οποία πήγαν στο κράτος. Αν προσθέσω και τα έξοδα σε κρατικές υπηρεσίες δηλαδή, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, βενζίνες, διόδια κλπ κλπ. πρέπει να φτάνουμε αισίως γύρα στις 50000. Έτσι με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια έχω δώσει το 1/4 των εισοδημάτων μου στο κράτος, για να απολαμβάνω τους υπέροχους Ελληνικούς δρόμους, την άμεση εξυπηρέτηση στο ΙΚΑ, το καταπληκτικό αίσθημα ασφάλειας λόγω της Αστυνομίας, καθώς και την υποδειγματική Παιδεία που μου χάρισε. Κι όλα αυτά ΔΩΡΕΑΝ ε? Τώρα το κράτος λέει ότι όλα αυτά που μου παρείχε τα πήρα στην φτήνια και χρειάζεται να του δώσω και ένα επίδομα αλληλεγγύης, να αυξήσει το ΦΠΑ όπου μπορεί καθώς και να του δώσω λεφτά για το γεγονός ότι έχω σπίτι....
Ε-Λ-Ε-Ο-Σ. ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ. ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ? Στην Τουρκοκρατία να ζούσαμε, ένα Κεφαλικό φόρο 10% θα πληρώναμε και οκ. Εσεις το φτάσατε 25% και το βαρέλι δεν έχει πάτο. Ε ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ. ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΛΗΡΩΝΩ ΑΛΛΟ. ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ 400 ΕΥΡΩ. ΕΛΑΤΕ. ΚΕΡΝΑΩ ΚΑΦΕ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...