Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΝΟΥΜΕΡΟ 5. 20 ΜΕΡΕΣ ΚΡΑΤΗΣΗ? ΑΚΥΡΟΟΟΝ

Και φτάνουμε στην τελευταία πράξη. Ημέρα άσκησης Νο 3. Απολογισμός μέχρι στιγμής: 20 μέρες κράτηση και 2 Στέρηση Εξόδου. Ε το χω πάρει στην πλάκα δεν με νοιάζει και πολύ που υποτίθεται θα μείνω μέσα στο στρατόπεδο κανα μήνα γιατί κατ αρχήν δεν πρόκειτε να μείνω μέσα, όλο και κάποια λαμογιά θα σκεφτώ να την κάνω εξοδούχος Θεσσαλονίκη. Οι δύο μέρες ΣΕΞ που έφαγα ξέχασα να αναφέρω ότι τις άρπαξα σε ανύποπτο χρονικό διάστημα κάπου ανάμεσα στη φάση με την Οχιά και τη Χελώνα, όταν αποφάσισα εκ νέου να κάνω άλλη μια πλάκα στον αρχιλοχία Απόστολο. Η άμεση επαφή μου με τη φύση εκείνες τις μέρες λοιπόν μου έδωσε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα μου οικειότητα με όλα τα ζουζουνοερπετοειδή. Την προσοχή μου προκάλεσε επίσης λοιπόν ένα μαύρο σκαθάρι που βρήκα να προχωρά στα χορτάρια


- Πωωω Χάρι κοίτα ρε μαλάκα εδώ
- Τι?
- Μαλάκα τι σκαθάρι ειν αυτό? Σα Φολκβάγκεν.
- Φιλαράκι μέχρι μπριζόλα βγάζεις απ αυτό.
- Πω φρικαλέο το ζωντανό. Α να κι άλλο. Ο γιος του?
- Μαλάκα κι άλλο πιο κει, κοίτα...
Βρήκαμε τη φωλιά των σκαθαριών. Ε δεν θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε το γεγονός έτσι ώστε να δώσουμε τη χαρά στον αρχιλοχία Αποστόλη να γνωρίσει κι αυτός τη φύση από πολύ κοντά?
 Και βέβαια. Βρίσκουμε λοιπόν πλαστικό μπουκάλι νερού μεγάλο, του κόβουμε από κάτω τον πάτο και αρχίζουμε να μαζεύουμε σκαθάρια. 

Και ένα και δυο και τρία και τέσσερα μαζεύουμε καμιά 15ριά. Τι καλά. Μια μεγάλη μαυριδερή οικογένεια. Τι κρίμα που την ξεσπιτώσαμε. Χρέος μας να βρούμε νέο σπίτι. Τι πιο κατάλληλο από τη σκηνή του γλυκού μας αρχιλοχία. Ας πάμε κατά κεί.
Τσοουουουπ. Να μαστεεε.
- Έλα Χαρι τον βλέπεις πουθενά?
- Όχι, άντε γρήγορα αμόλα τα.
- Μισό, ωχ έχουν κολλήσει όλα μαζί ρε μαλάκα στον πάτο.
- Ε ξεκόλλα τα
- Πως? Με το χέρι? Είσαι τρελός?
- Κούνα τα ρε βλάκα.
Και σε στυλ φτιάχνω φραπέ με σκαθάρια, αμολάω όλη την αγαπημένη οικογένεια μέσα στη σκηνή του φίλτατου Αρχιλοχία. Ο Αποστόλης είναι στο διοικητή. Αλλά είναι βραδάκι, όπου να ναι θα σκάσει. Ελπίζω τα σκαθάρια να μην την κάνουν στα γρήγορα από τη σκηνή. Δεν ξέρω και τι τρώνε ρε πούστη μου να τους έφερνα φαΐ. Η τουλάχιστον κάνα προσπέκτους για ντελίβερυ..:Ρ


Με τα πολλά, ο Αποστόλης σκάει μύτη. Εμείς απέναντι στο τζιπάκι μας καπνίζουμε και ένα υποχθόνιο γελάκι αρχίζει να σκάει στο χειλάκι μας.
Πάει προς τη σκηνή και μπαίνει. Χαχα θα γελάσουμε. Δεν γίνεται τίποτα. Κάτι ψάχνει. Μα τι έγινε ρε πούστη έφυγαν τα σκαθάρια? Περνά 5 λεπτό. Φωνή: Λαμπρίδηηηηηηηηηςςς. Κρύβομαι.
Βγαίνει σα περιπτεράς με τον κώλο απ τη σκηνή
 - Χαριζόπουλε που είναι ο Λαμπρίδης?
- Να κάπου πήγε κύριε αρχιλοχία
- Πες του να ρθει αμέσως
Εμφανίζομαι.
- Με ψάχνατε κύριε αρχιλοχία?
- Λαμπρίδη τι έριξες πάλι στη σκηνή μου?
- Πάλι εγώ κύριε αρχιλοχία? Τίποτα. Όλα εγώ τα κάνω σ αυτό το στρατόπεδο?
- Ναι ρε εσύ. Κάτι έριξες και έχουν μαζευτεί όλα τα ζουζούνια στη σκηνή μου.
 2 μέρες στέρηση εξόδου. (εκεί ανακάλυψε αυτή την ποινή, μέχρι τώρα μόνο κράτηση έριχνε)
- Μα πάλι κύριε αρχιλοχία? Γιατί? Και τέλος πάντων τη μία μας ρίχνετε καμπάνα γιατί διώχνουμε τα φίδια την άλλη γιατί φέρνουμε ζουζούνια, ε αποφασίστε επιτέλους..:Ρ
- Λαμπρίδη, άσε τις μαλακίες σε μένα σε ξέρω καλά. Λοιπόν γράψε κι αυτές και όταν γυρίσουμε στο στρατόπεδο να παρουσιαστείς στην αναφορά του λόχου
- Γιατί?
- Τι γιατί. Για να αναφέρεις όλες τις ποινές που σου επέβαλλα
- Και που να τις θυμάμαι όλες κύριε αρχιλοχία, αφού με καμπανιάζετε εδώ και 3 μέρες ανελλιπώς.
- Να κρατάς τετράδιο ρε. Δε με νοιάζει.

Έτσι που λέτε δεν τη γλίτωσα. Εντάξει μ έτρωγε ο κώλος μου να τις αρπάξω και για αυτό λόγο δεν στεναχωρήθηκα κιόλας. Πέρασε λοιπόν και αυτό, τα μαζεύουμε σιγά σιγά όλα και γυρνάμε στο Καρατάσου. Την επόμενη έχουμε αναφορά τάγματος. Προηγείται όμως  η αναφορά λόχου όπου πρέπει να βγω και να πω όλους τους λόγους που τιμωρήθηκα. Για λόγους χρόνου όμως δεν γίνεται αυτό και μας καλούν να πάμε στην αναφορά του τάγματος. Ο Διοικητής θέλει να βγάλει λόγο


- Αγαπητοί στρατιώτες και αξιωματικοί. Η άσκησις του τάγματος εστέφθη με απόλυτη επιτυχία. Ο Στρατηγός που την παρακολούθησε έμεινε πλήρως ικανοποιημένος. Έχετε τα θερμά του συγχαρητήρια. Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι ποινές που εδόθησαν στην άσκηση, αυτομάτως διαγράφονται..(!)
Χαχαααααα. Απίστευτο. Ρε το Στρατηγούλη. Μας έδωσε άκυρον.
 Με το που το ακούει αυτό ο Αποστόλης γυρνάει μ ένα δολοφονικό βλέμμα και με κοιτάζει. Έχετε ποτέ σας καταφέρει να κάνετε κωλοδάχτυλο με τα μάτια? Εγώ το κατάφερα μάλλον. Θέλω να σκάσω από τα γέλια. Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια. Ο Αποστόλης έχει γίνει τούρμπο. Τι κρίμα ρε συ Απόστολε. Τσάμπα ψυχική οδύνη να ούμε. Αλλά μην μου στεναχωριέσαι. Έχω ακόμα 7 μήνες να περάσω στο Καρατσάτσου. Λες να μην βρεις ευκαιρία να με καμπανιάσεις? Δε νομίζω....

2 σχόλια:

elPre είπε...

Aστεία-Σοβαρά, Ψέμματα-Αλήθεια, δεν ξέρω, πάντως η πενταλογία γάμησε...

Θάνατος σ' όλους τους Αποστόληδες των Ελληνικών Στρατών!

Laburdius είπε...

Κι όμως αλήθεια είναι. Κατι καραβάνια που τα διάβασαν με κράξανε αλλά περαστικά τους...:Ρ
Ευχαριστωωωω

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...