Και μια και πλησιάζει η εποχή, θα επαναφέρω μια παλαιότερη θεωρία μου. Έρευνα λέει ότι οι γυναίκες προτιμούν τους κουραμπιέδες από τα μελομακάρονα. Ενώ οι άντρες το αντίθετο. Ναι και μένα τα μελομακάρονα μ αρέσουν. Οι κουραμπιέδες όχι και ιδιαίτερα. Γιατί άραγε? Ας το αναλύσουμε λίγο.
Λοιπόν. Κουραμπιές. Από το όνομα και μόνο καταλαβαίνετε. Έχει κι άλλα άσχημα όμως που κατατάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες...1) Πιάσιμο. Τσακώνεις έναν με το χεράκι, πας να τον φας και χιονίζει. Όλα τα ρούχα σκατά. Όμως εσύ δεν ήσουν άνθρωπος , όμως εσύ ήσουν χιονάνθρωπος. Και κολλάς κι από πάνω. Σκατά σκατά σκατά.
2) Δάγκωμα. Δαγκώνεις και η ζάχαρη μένει στα χείλη που σου τα κάνει άσπρα σαν το λιπ γκλος της Τζούλιας. Σε πιο extreme δαγκωματιές η άχνη μπαίνει και στο ρουθούνι. Και ας πούμε σπάει κι ο διάολος το ποδάρι του και την ώρα που έχεις σαβουρώσει τον κουραμπιέ και σου κάθεται κι η άχνη στο ρουθούνι, μαλάκας φίλος σου σε τραβά φωτο. Άντε να εξηγήσεις στη μάνα σου όταν δει το άλμπουμ ότι δεν έπαιρνες κόκες. Να το παλικάρι πιο κάτω το ίδιο έπαθε. Χεστα φίλος.
3) Κατάποση. Τα έχεις καταφέρει να περάσεις αλώβητος τα δύο πρώτα στάδια και μασάς. Το στόμα σου μοιάζει με μπετονιέρα που ανακατεύει τσιμέντο χωρίς νερό. Έχει κάτσει στον ουρανίσκο ένα παχύ στρώμα από ζαχαράλευρο. Βρίσκεσαι στα πρόθυρα πνιγμού ώσπου ένα ποτήρι παγωμένο νερό σε λυτρώνει. Έπειτα σκέφτεσαι γιατί έφαγες αυτή τη μαλακία. Α κι αν έχει και αμύγδαλο μέσα, άντε βγάλε απ τους τραπεζίτες τα κομματάκια. Γενικότερα είναι σαν να τρως απότιστο καστανόχωμα .
Λοιπόν δεν έχω δίκιο?. Ενώ το μελομακαρονάκι, χλουμπ! Άπατο. Πάμε για το επόμενο. Τώρα το γεγονός ότι οι γυναίκες προτιμούν τους κουραμπιέδες δεν μπορώ να το εξηγήσω. Γουστάρουν να πλένουν ρούχα? Έχουν άλλη τεχνική στο δάγκωμα? Τι να πω. Τέλος πάντων. Ας μας πουν μια γνώμη....
Λοιπόν. Κουραμπιές. Από το όνομα και μόνο καταλαβαίνετε. Έχει κι άλλα άσχημα όμως που κατατάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες...1) Πιάσιμο. Τσακώνεις έναν με το χεράκι, πας να τον φας και χιονίζει. Όλα τα ρούχα σκατά. Όμως εσύ δεν ήσουν άνθρωπος , όμως εσύ ήσουν χιονάνθρωπος. Και κολλάς κι από πάνω. Σκατά σκατά σκατά.
2) Δάγκωμα. Δαγκώνεις και η ζάχαρη μένει στα χείλη που σου τα κάνει άσπρα σαν το λιπ γκλος της Τζούλιας. Σε πιο extreme δαγκωματιές η άχνη μπαίνει και στο ρουθούνι. Και ας πούμε σπάει κι ο διάολος το ποδάρι του και την ώρα που έχεις σαβουρώσει τον κουραμπιέ και σου κάθεται κι η άχνη στο ρουθούνι, μαλάκας φίλος σου σε τραβά φωτο. Άντε να εξηγήσεις στη μάνα σου όταν δει το άλμπουμ ότι δεν έπαιρνες κόκες. Να το παλικάρι πιο κάτω το ίδιο έπαθε. Χεστα φίλος.
3) Κατάποση. Τα έχεις καταφέρει να περάσεις αλώβητος τα δύο πρώτα στάδια και μασάς. Το στόμα σου μοιάζει με μπετονιέρα που ανακατεύει τσιμέντο χωρίς νερό. Έχει κάτσει στον ουρανίσκο ένα παχύ στρώμα από ζαχαράλευρο. Βρίσκεσαι στα πρόθυρα πνιγμού ώσπου ένα ποτήρι παγωμένο νερό σε λυτρώνει. Έπειτα σκέφτεσαι γιατί έφαγες αυτή τη μαλακία. Α κι αν έχει και αμύγδαλο μέσα, άντε βγάλε απ τους τραπεζίτες τα κομματάκια. Γενικότερα είναι σαν να τρως απότιστο καστανόχωμα .
Λοιπόν δεν έχω δίκιο?. Ενώ το μελομακαρονάκι, χλουμπ! Άπατο. Πάμε για το επόμενο. Τώρα το γεγονός ότι οι γυναίκες προτιμούν τους κουραμπιέδες δεν μπορώ να το εξηγήσω. Γουστάρουν να πλένουν ρούχα? Έχουν άλλη τεχνική στο δάγκωμα? Τι να πω. Τέλος πάντων. Ας μας πουν μια γνώμη....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου