Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

ΜΑΝΑ ΕΦΕΡΑ ΓΛΥΚΑ

Είπα κι εγώ μια φορά να πάω γλυκά στο σπίτι της μαμάς μου. Ε να νιώσω ότι συνεισφέρω ρε παιδί μου σε κάτι αφού η πολυαγαπημένη μου μανούλα με ταΐζει, με φροντίζει, μου πλένει τα ρουχαλάκια μου και γενικότερα με supportάρει. Μην πηγαίνω και με άδεια χέρια συνέχεια. Ε?





Ε και που λέτε μετά τη δουλειά σταματάω σ ένα ζαχαροπλαστείο ν αγοράσω κάνα γλυκό. Κοπελίτσα με σκούφο Μαμαλάκη προσφέρεται να με εξυπηρετήσει.
- Γεια σας, πως μπορώ να βοηθήσω?
- Γεια. Θα ήθελα να μου πεις το hit του μαγαζιού
- Ορίστε?
- Τη σπεσιαλιτέ σας ρε παιδί μου...
- Α, μάλιστα. Τι θα θέλατε, κάτι σε πάστα, σε τούρτα σε τι ακριβώς?
- Πάστα
- Έχουμε εδώ αυτές τις ωραίες τιραμισού, αυτές τις lemon pie που ναι πολύ καλές και κάτι προφιτερολ εκεί δεξιά που είναι τέλεια.
- Χμ ωραία. Βάλε 2 προφιτερόλ, δυο λεμόνια και θέλω και δυο να χουν σοκολάτα μέσα, σοκολάτα έξω, σοκολάτα από κάτω από πάνω παντού. Με πιάνεις ε?
- Ναι βέβαια...
Τις βάζει σ ένα κουτί λοιπόν, πάω να πληρώσω.
- Πόσο?
- Έχουν 12.30 ευρώ παρακαλώ
Ψάχνομαι. Έχω ένα 50αρικο ένα 10αρικο και κάτι ψιλά. Σκάω το 50άρικο. Με το αετίσιο βλέμμα της η υπάλληλος τσεκάρει το δεκάρι και μου λέει:
- Αααχ δεν έχετε ψιλά.?
- Εμ έχω ρε κοπελιά αλλά δεν φτάνουν. Μισό να δω
Τα αραδιάζω λοιπόν στον πάγκο. 1.50. Μπα. Θέλει άλλα 80 λεπτά
- Δεν φτάνουν κοπελιά άστο
Μισομουρτζουφλιασμένη δέχεται να χαλάσει το 50αρικο. Εκεί που ψάχνει ρέστα, ψάχνομαι κι εγώ μπας και βρώ κανα κέρμα ξεχασμένο σε τσέπη παντελονιού. Βάζω το χέρι μου μέσα σε δεξιά τσέπη και...
- Ωπ περίμενε κοπελιά κάτι πιάνω.




Εντάξει. Είναι λίγο αστείο το σκηνικό όπου λες σε κοπέλα έχοντας το χέρι σου στην τσέπη του παντελονιού ''Ωπ περίμενε κοπελιά κάτι πιάνω.'' Παραπέμπει σε έναρξη τσόντας αλλά δεν θα το ισοπεδώσω το θέμα. Και που λέτε βρίσκω 50 λεπτά.
- Χμμ 50 λεπτά βρήκα μόνο. Λείπουν άλλα 30 λεπτά
Η κοπελιά χαμογελάει βλέποντας όλη αυτήν την προσπάθεια και μου λέει:
- Καλά άστο δεν πειράζει. Είμαστε εντάξει μ αυτά.
- Ε πως δεν πειράζει, χάλασε το 50άευρω αν θες. Μη σε βάλω και μέσα.
- Ε δεν πειράζει είμαστε εντάξει
- Σίγουρα?
- Σίγουρα.
- Μήπως να ανοίξω το κουτί να σου δώσω μια κουταλιά προφιτερόλ να πατσίσουμε?..:Ρ


Ε να μην πω και μια μαλακία? Γελάει. Παίρνω το κουτί μου και φεύγω ολοταχώς για mother. Φτάνω σπίτι.
Ντριιιινννννννννν.
Μαμά: - Έλα παιδί μου ήρθες?
Εγώ:    - Ναι μαμά
Ανοίγει πόρτα
- Καλώς τον μου. Καλέ τι είναι αυτά που κρατάς?
- Έφερα λίγα γλυκά μαμά.
- Ε γιατί βρε, έχουμε καμιά γιορτή?
- Όχι καλέ, έτσι είπα να φέρω γλυκά
Με κοιτάζει με υποχθόνιο ύφος, σκάει χαμόγελο μέχρι τ αυτιά και πετάει τo τρίποντο:
- Βρε συ. Αρραβωνιάστηκες?.........:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ


Καθένας με τον πόνο του. Ε όπως καταλαβαίνετε μετά από αυτό δεν μπόρεσα να φάω από το γέλιο. 10 points to mother. Α ρε μάνα. U R Ανπαίκταμπλ.



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το σπάσιμο θα ήταν να σου έλεγε η μάμη...βρε τι εφερες;
Εχω κανει τουρτα.....

Ε μετα τσιριζεις για δε τσιριζεις απο τα νευρα!

ωστε αρραβωνιάζεσαι;;; Αυτα ειναι !

χαχαχαχα

Απορώ με τις υπαλλήλους γενικά που είναι ικανές να μας ξεβρακώσουν για να τα βρουμε ακριβως τα ψιλά!!!

Ε δεν υπάρχει αυτο!

φιλια πολλα

Laburdius είπε...

Μπα. Θα τα τρωγαμε όλα. Με τα γλυκά το χουμε...:Ρ

Μπα όχι. Μια φορα το κανα παλιά και δεν....

Αντιθετως οι πιτσαδόροι ξεβρακώνονται αυτοι για ψιλα και καλα ψάχνουν γιατι δεν έχουν για να τους τ αφησουμε μπουρμπουαρ..:Ρ

Φιλάκια

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...