Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

ΟΤΑΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ''ΠΟΝΤΙΚΙ''

 
Έχω μια φίλη που λέτε, την Ισμήνη, η οποία με την τεχνολογία κάτι παθαίνει. Της λες για υπολογιστή βγάζει σπυράκια. Smart phones; Θεός φυλάξει. Facebook; Μου χε πει ότι αν ξαναπώ αυτή τη λέξη θα με πυροβολήσει.

Ε προσπάθησα μερικές φορές με το καλό, να της εξηγήσω τα οφέλη που έχει η τεχνολογία.

- Ρε συ Ισμήνη της λέω, η μουσική σ αρέσει;
- Μ αρέσει, μου λέει.
- Τα βιβλία σ αρέσουν;
- Μ αρέσουν, μου λέει.
- Να μιλάς με κόσμο, να διαβάζεις ειδήσεις, να ανακαλύπτεις νέα πράγματα σ αρέσει;
- Μ αρέσει, μου λέει.
- Ε τι στον πούτσο δεν σ αρέσει ρε Ισμήνη, σε αυτό τον γαμημένο τον υπολογιστή, πες μου! Όλα αυτά που σ αρέσουν, τα χει μέσα.
- Δεν ξέρω ρε Πάνο, μου λέει. Δεν το χω με τους υπολογιστές.
- Δεν το χεις ε; Ρε συ μπας και φοβάσαι το ποντίκι; Μην φοβάσαι βρε κουτό, ψεύτικο είναι...

Έτσι που λέτε η Ισμήνη. Σμήνη φοβιών έρχονται και την βομβαρδίζουν, κάθε φορά που βλέπει οθόνη. Αλλά να σας πω τι έχει; Δεν είναι οι υπολογιστές. Ούτε τα τηλέφωνα. Ούτε τίποτα. Tεχνοφοβία έχει το μανάρι μου.  

Τι ειν τούτο θα μου πείτε. Να σας πω. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος το λοιπόν εξαπανέκαθεν, δεν κατάφερε ποτέ να βγάλει την συντηρητικίλα από πάνω του. Τα παλαιά τα χρόνια, αν ήσουν συγγραφέας και τολμούσες να γράψεις με πένα, όταν όλοι έγραφαν με φτερό χήνας, θα σε ξεπουπουλιάζαν. Το ίδιο θα πάθαινε αργότερα κι αυτός που αγόρασε γραφομηχανή και πέταξε την πένα. Και για να μην μακρηγορώ, τα ίδια Παντελάκη μου και στον καημένο που έκλεισε σ ένα συρτάρι τη γραφομηχανή και αποπειράθηκε να γράψει σε υπολογιστή. Απεταξάμην. 

Κι εγώ ο αντίχριστος σε υπολογιστή γράφω. Μπροστά σε μια 24ιντση Samsung με ασύρματο πληκτρολόγιο ο ποταπός. Στην κόλαση θα πάω το ξέρω. Αλλά γουστάρω. Γιατί; Είναι πολύ απλό. Δεν κάνω μουτζούρες.
Και να πω και μια μαγική λέξη; Backup. Δεν θα τα χάσω ποτέ μου. 

Η Ισμήνη το ξέρω, θα επικαλεστεί τον συγγραφικό οίστρο, που θα την πιάσει μόνο όταν βλέπει το ηλιοβασίλεμα, ακούγοντας το απαλό κυματάκι να χαϊδεύει γλυκά τα φιλντισένια βότσαλα. Ω ναι. Τους αχινούς να προσέχει μόνο. 

Τες πα. Γουστάρει να γράφει σε χαρτί; Μαζί της. Όπως τη βρίσκει ο καθένας. Όμως ας πάμε σ άλλο θέμα. Eπικοινωνία. Ακόμα θυμάμαι το ύφος που είχε, όταν πρωτοπήρα κινητό. Η συνάντηση με τον εξορκιστή. Με τα χίλια ζόρια την έπεισα να πάρει ένα μετά από 8 χρόνια, που αν δεν το χρειαζόταν στη δουλειά , δεν θα χε πάρει ακόμα. Μάλλον με σήματα καπνού θα μιλούσαμε.

Την έχω παρατηρήσει επίσης, κάποιες φορές που μόλις ακούει οτιδήποτε για επαφή εκτός του τετ α τετ, αναφωνεί: ''Απαπα. Αυτό αποξενώνει τον κόσμο''. Ω αλήθεια; Να σε ρωτήσω ρε συ Ισμήνη. Πριν κινητών, υπολογιστών κλπ κλπ μίλαγες περισσότερο με τους φίλους σου; Με τα ξαδέρφια σου στο χωριό; Με τη θεία σου στην Αμερική; Μήπως είχες περισσότερους φίλους; Α όχι. Χέσε με Ισμήνη.

Ισμηνάκι μου, άκου, με πολύ αγάπη στα λέω. Όταν έρχεται η τεχνολογία με τα εργαλεία της δεν είναι ανάγκη να την φοβάσαι. Δεν είναι ο οδοντίατρος. Τα εργαλεία από μόνα τους είναι ουδέτερα. Η τεχνολογία θα στα δώσει κι εσύ είσαι αυτή που διαλέγεις τον τρόπο που θα τα χρησιμοποιήσεις. Όταν τα μάτια σου έχουν γίνει σα πεπόνια στον υπολογιστή και όταν το αυτί σου έχει καεί στο κινητό δεν φταίνε αυτά τα γαμημένα σε τίποτα. Εσύ φταις που έχεις πέσει με τα μούτρα.

Κοίτα, σε καταλαβαίνω. Μην το πάρεις στραβά. Κι εγώ τώρα που περάσαν τα χρόνια και βλέπω τους πιτσιρικάδες με tablets, να ακούνε Justin Βieber και να χώνονται μέσα στα Internet Cafe να παίξουν διαδικτυακό πόλεμο, μου ρχετε κάπως. Δεν είναι ανάγκη όμως να το αφορίσουμε. Κι εμάς οι μανάδες μας θυμάμαι όταν παίζαμε με το Atari και ακούγαμε Michael Jackson μας κοιτάζανε υποτιμητικά θεωρώντας ότι αυτοί ακούγοντας κλαρίνα, ξέραν να διασκεδάζουν καλύτερα. Οι εποχές όμως περνούν, κάθε γενιά έχει τα δικά της βιώματα. Καλύτερα, χειρότερα, τα έχει. Δεν μπορείς να τα κρίνεις γιατί δεν βρέθηκες στην ηλικία για να τα ζήσεις. Αντιμετώπισε΄τα με χαμόγελο λοιπόν και με περιέργεια. Και που ξέρεις. Ίσως κάτι απ όλα αυτά τελικά σου φανεί χρήσιμο... Έτσι Ισμηνάκι μου;

Υ.Γ. Αν δω πάντως γκόμενα με Iphοne, εμφυτευμένο στην παλάμη θέλω να τη χτυπήσω. Άσχετο αλλά ήθελα να στο πω...

1 σχόλιο:

balanced girl...not είπε...

Η τεχνολογια δεν ειναι σατανικη! Η χρηση της ομως; Μπορει να γινει... Κ αυτο θα εξαρτηθει απο τον καθενα μας!
Το να μην θελει καποιος να χρησιμοποιησει αυτα που προσφερει η σημερινη εποχη μεσω της τεχνολογιας βεβαια, μπορει και να αποτελει επιλογη. Με το ζορι δεν γινεται παντρεια...
Πλακα πλακα, ειναι στιγμες που θελω να σβησω το λογαριασμο στο φβ ή να μην παρω το κινητο μαζι μου. Αλλα δν το κανω..ακομα! Ομως δεν μπορω να αρνηθω οτι δεν ευχαριστιεμαι την εβδομαδα που θα παω στο χωριο μου το καλοκαιρι κ δεν θα εχω σημα καθολου!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...