ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Ήρθαν και τα Χριστούγενναααα. Δεν ξέρω για σας τους παλαιότερους αλλά τα Χριστούγεννα ήταν στάνταρ συνδεδεμένα με το Μινιόν και τα παιχνίδια. Ας κάνουμε ένα flashback να θυμηθούμε εμείς οι 30+ αλλά και οι νεότεροι  τότε τι έπαιζε...

1) Κάστρα και πολιορκητές.

Τι παιχνιδάρα ρε μάγκες ήταν αυτή. Μιλάμε για τρελό κόλλημα. Έστηνες το κάστρο σου με τους στρατιώτες, καταπέλτες κλπ κλπ και άρχιζε η μάχη. Ο καταπέλτης λειτουργούσε με λάστιχο και τα πολεμοφόδια ήταν κάτι πλαστικά χοντρά νταμάκια σαν σοκολατάκια. Έβαζες διπλό, τριπλό λάστιχο στον καταπέλτη και αντίο τζάμια. Ενίοτε κυνηγούσες και τον αδερφό σου με αυτό. Bonus elements, δράκος, Κύκλωπας και δεν θυμάμαι τι άλλο. Τα χα πάρει όλα. Γαμάτο. Βαθμολογία 10/10

2) Iπποποταμάκια

Η στα αγγλικά Hungy hungry Hipos. Εμείς βέβαια το τραγουδάγαμε, Χαντε χαντε ρικοοοος, ιποπποταμάκιααααααα, χάντε χάντε ρίκος παίζουν τα παιδάκιαααααα.

Τραγουδάρα έτσι? Άλλο ένα θρυλικό παιχνίδι όπου σε μια πίστα με 4 ιπποποτάμια είχες 2 εσύ δύο ο αδερφός σου και προσπαθούσατε να φάτε όσο πιο πολλές μπίλιες γινόταν. Σφαγή στο παρκέ, υποχθόνιο σκούντημα της πίστας και στο τέλος έπεφταν και οι σχετικές φάπες με τον bro. Καλό. Βαθμολογία 8/10

3) Τίκι τάκα μπούμ

Παναγία μου. Το άγχος το ίδιο. Το παιχνίδιον τούτο είχε ρολόι το οποίο το γυρνούσες και μόλις πήγαινε να τελειώσει ο χρόνος αν δεν είχες βάλει όλα τα κομμάτια σωστά στη θέση τους....Μποοοουμμμ!

Και μετά ψάχνε κομματάκια κάτω απ το χαλί. Στα αγγλικά λεγόταν Perfection. O Ελληνας Marketing Manager γάμησε και το ονόμασε Τικι-Τακα-Μπουμ. Ε ναι τι Perfection και μαλακίες. Ξενέρωτο. Όχι απ τα πιο αγαπημένα μου πάντως γιατί μου ανέβαινε η πίεση στο δεκαοχτώ κι ας ήμουν οκτώ ετών. Καλό αλλά πολύ αρρώστια. Βαθμολογία 7/10

4) Σούπερ Ντομινό.

"Super Domino, Super Domino, το τρελό παιχνίδι, που όταν ξεκινάς, παίζεις και δε σταματαααάς !" Καλά κι αυτό τεράστιο κόλλημα. Ώρες ατελείωτες να στήσεις τα γαμίδια τα νταμάκια κι αν έκανες το λάθος και δεν άφηνες ασφάλεια ανάμεσα στις ουρές μαύρο φίδι που σ έτρωγε. Το ξενέρωμα της αρκούδας και κλάμα στα πατώματα. Επίσης μπινελίκι χοντρό στην μικρή ξαδερφούλα που ήθελε η κακομοίρα να βάλει κι αυτή ένα νταμάκι και το ριχνε σαν ακόντιο μέσα στην πίστα καθώς και κλωτσιά Roberto Carlos στη γάτα που τόλμησε να περάσει από μέσα. Αν τελικά όλα έβαιναν καλώς τσακωνόσουν πάλι με τον bro ποιός θα ρίξει το πρώτο νταμάκι για να επέλθει η απόλυτος ηδονή του σούπερ ντομινό. Αν βέβαια δεν είχες κάνει καμιά μαλακία και δεν κοβόταν στη μέση. Πολύ γαμώ παιχνιδάκι. Βαθμολογία 10/10

5) Τουρμπομαχίες

Άλλο κόλλημα. Φύσαγες τη σβούρα με το καλαμάκι όπου αυτή ανέπτυσσε ταχύτητα φωτός και παρακαλούσες το Θεό να πετάξει έξω τους υπόλοιπους και να κερδίσεις. Στο τέλος του παιχνιδιού είχες φτιάξει πνευμόνια για σαξόφωνο. Ζόρικο, δεν μ άρεσε και πολύ γιατί ήταν βασισμένο στην κωλοφαρδία. Βαθμολογία 7/10

6) Μικροί ψαράδες

Βουτσάς: - Μικροί ψαράδες, έτοιμοι;

παιδιά: - Ναιιιιιιι!!

Βουτσάς: - Πάμε!

(το παιχνίδι μπαίνει σε λειτουργία)

παιδί 1: - τσιμπάει, τσιμπάει!

Βουτσάς: - Έλα ψαρά μου!

Βουτσάς: - Τσίμπησε το μελανούρι!

Κι αυτό γαμάτο. Πάλι η υπόθεσις εξελισσόταν σε πίστα όπου διάφορα αφρόψαρα έβγαιναν στην επιφάνεια κι εσύ προσπαθούσες με καλάμι να αρπάξεις τον ψάρακλα. Κάτι αντίστοιχο υπήρχε και στο λούνα παρκ. Εκεί που λέτε αποκτήσαμε τα πρώτα κολλήματα με το ψάρεμα και τώρα που μεγαλώσαμε πάμε με βάρκα για γόπες. Διδακτικότατον. Βαθμολογία 8/10

7) Πιγκουινοτσουλήθρες

Μαλακία παιχνίδι. Τότε βέβαια μου άρεσε, δεν ξέρω γιατί. Το κατασκεύαζες, έβαζες τα πιγκουίνοι πάνω και απλά τα παρακολουθούσες να ανεβαίνουν και να τσουλάνε μέχρι να τελειώσουν οι μπαταρίες. Έπειτα αφού βαριόσουν αποφάσιζες να βάλεις οτιδήποτε άλλη μαλακία ανέβαινε στα σκαλιά, μέχρι που χάλαγε και το πέταγες. Που το θυμήθηκα.. Βαθμολογία 2/10

8) Subbuteo

Άλλη τρελή πώρωση. Αγορίστικο βέβαια και με την ευκαιρία να ζητήσω και συγνώμη από τις φίλες αναγνώστριες που δεν έπαιζα με τα κουζινικά που είχε η ξαδέρφη μου και τις Barbie αλλά ήμουν αγοράκι. Καλά ψέματα, με τα κουζινικά έπαιζα καμιά φορά...:Ρ

Τες πα που λέτε Subbuteoν και τα μυαλά στα κάγκελα. Ήμουν ικανός να νοικιάσω θεατές να κάθονται στις κερκίδες live. Είχα αγοράσει ομάδες πολλές ούτε που θυμάμαι, τύπους που έκαναν κόρνερ, σημαιάκια, κερκίδες, προβολείς, μέχρι και κόσμο να κάθεται στις κερκίδες. Κάψιμο. Τα ντέρμπι τρελά. Κανόνες και μαλακίες δεν έπαιζαν. Σούταρες με δάχτυλο και έφευγε μπάλα σε δίχτυ και παίχτης σε κεφάλι bro. Ο παίχτης μετά χωρίς χέρια πόδια κλπ και ο bro χωρίς μάτι. Θυμάμαι ότι είχα την εθνική Αργεντινης όπου μου χε σπάσει ένας παίχτης στα πόδια και τον έκαψα με αναπτήρα για να τον κολλήσω και κόντυνε. Ε αυτός ονομάστηκε Μαραντόνα. Πολύ θα γούσταρα να παίξω ένα ματσάκι και τώρα. Αλλά μάλλον η μάνα μου τα χει πετάξει. Κρίμας. Βαθμολογία 10/10

Αυτά που λέτε. Θα ανακαλύψω κι άλλα για να εμπλουτιστεί το ποστάκι. Φιλουρες και Καλά Χριστούγεννα.....

Be a Fan