ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΠΟΥΚΑΛΑ

Σας είχα υποσχεθεί την συνέχεια του ''Πάρτι στο σχολείο'' Ε πάρτε τη. Η ανάλυσις έχει να κάνει με τα δημοφιλή παίγνια με ονομασία ''Μπουκάλα'', ''Πυθία'' και ''Θάρρος ή Αλήθεια''. Για να δούμε...

Και που λέτε λεβέντες το κολπάκι με το χορεύουμε μπλούζ έστω ότι δεν πιάνει ( klick me ). 

Τι να κάνεις τώρα που έχεις βάλει στο μάτι τη νεαρά συμμαθήτρια τρία θρανία μπροστά? Οι καγκουροεφευρέτες υποχθόνιων παιγνίων για χαμούρεμα είχαν τη λύση: 

1) Πυθία

Γνωστό και ως ''τι να κάνει ο κύριος στην κυρία''. Τι να της κάνει λοιπόν?. Αυγά με μπέικον. Ε τι να της κάνει ρε φίλος. Να της δώσει κάνα φιλάκι, να ρίξει κάνα χουφτωματάκι, αυτά. Είπαμε ήμασταν μικροί. Και που λέτε αρχίζει το παιχνίδι, μετά πάντα από τα μπλούζ, αφού έχουν ανάψει λίγο τα αίματα κι αφού είχαν γίνει οι πρώτες προσεγγίσεις. Τρομερή λύση σε ντροπαλές καταστάσεις όπου η ''κυρία'' δεν ήθελε να χαμουρευτεί πάνω στο μπλούζ με τον ''κύριο'' και το βολικόν αυτό παιχνίδι την έβγαζε από τη δύσκολή θέση. Επίσης τρομερό για το ημιχυλοπιτιασμένιο παλικάρι όπου η νεράιδα δεν του κάθισε στο μπλουζ αλλά εδώ του δίνεται η δεύτερη ευκαιρία. Τι γίνεται λοιπόν στο παιχνίδι. 

Δύο ατομάκια ο ένας όρθιος ο άλλος καθιστός είναι οι οργανωτές. Ο όρθιος κλείνει τα μάτια του καθιστού ο οποίος είναι και η ''Πυθία'' και τον ρωτά δείχνοντας με τα μάτια τα υποψήφια θύματα: ''Τι να κάνει, ο Κυριος (βλέμμα1) στην Κυρία (βλέμμα2)''. Η Πυθία αρχίζει συνήθως χαλαρά και λέει μαλακίες του στυλ, να τις κάνει ερωτική εξομολόγηση, να της φιλήσει το χέρι και τέτοιες περίπου παπαριές για να σπάσει ο πάγος. Μετά αρχίζουν οι χοντράδες. Οι οργανωτές, συνεννοημένοι βέβαια με τους υπόλοιπους κάφρους αρχίζουν και κανονίζουν χαμουρέματα εως και 20 δευτερόλεπτα σε κολλητους που δεν τους κάθησε η νεράιδα που είπαμε στο μπλούζ. Κανονίζουν βέβαια και κανά ξεκάρφωτο, αλλά συνήθως τα πράγματα ήταν κανονισμένα όπου η Πυθία με τσιμπιά, καταλάβαινε ότι πρέπει να πει κάτι ζουμερό γιατί το θέμα είχε να κάνει με δικό μας άνθρωπο ή και με τον ίδιο. Μη νομίζετε πάντως ότι τα κορίτσια δεν το καταλάβαιναν. Το καταλάβαιναν αλλά έκαναν τις Γερμανίδες γιατί κι αυτές είχαν ιδίον όφελος αφού ήθελαν να χαμουρέψουν τον ωραίο του πάρτι. Ε τώρα κι άμα χαμούρευαν και καναν Β εθνική τι να γίνει. Κομμάτια να γίνει. Σ αυτή την αδυναμία στηριζόταν λοιπόν και η καγκουροσύνη των υπολοίπων για να χλιμιτζουριάσουν. Κι όλα καλά. Είχαν φτιαχτεί πάντως ζευγαράκια άπειρα από τη μαλακία αυτή γιατί η κοπελιά αν και έτρωγε καταναγκαστικό φίλημα, πολλές φορές άρχιζε και σ έβλεπε με άλλο μάτι μετά το φιλί. Η δύναμη της οικειότητας που λέμε. Πάμε παρακάτω.

2) Μπουκάλα

Ε εντάξει. Αυτό το παιζε μέχρι κι η μάνα μου. Τι να εξηγήσω. Γυρνούσες τη μπουκάλα κι όποιον πετύχαινες τον φιλούσες. Οκ. Η διαφοροποίηση του παιχνιδιού είχε να κάνει με τους όρους που έβαζε η εκάστοτε παρέα. Δηλαδή γινόταν συμφωνία απ την αρχή για το αν θα το φιλί θα ήταν Regular η Super αμόλυβδη και αν θα φιλιόταν άτομα του ίδιου φύλου. Εμάς να σας πω, δεν μας χάλαγε αν θα φιλιόταν οι γυναίκες αλλά δυστυχώς έπρεπε να βάλουμε αυτόν τον όρο γιατί αν τον δεχόμασταν θα πρεπε να γίνει και με τους άντρες το αντίστοιχο. Και δεν θέλαμε να φιλήσουμε το Μητσο που είχε φάει και Δρακουλίνια. Εντάξει δεν έχω να πω και πολλά για αυτό. Αλλά γενικώς άλλο ένα ωραίο παιχνίδι για σαλιαμπάλιασμα.

3) Θάρρος η Αλήθεια

Και φτάσαμε και στο τέλοος. Το πιο extreme παιχνιδάκι απ όλα γιατί δεν ήταν μόνο πιασοκωλίδικο αλλά είχε και κοινωνικοταρζανικές προεκτάσεις. Μπορούσες να το κρατήσεις βέβαια στο επίπεδο του του Φίλα με Ακόμα, που στο τέλος βέβαια πάντα εκεί κατέληγε, αλλά επειδή είχε τον τίτλο ''Αλήθεια'' μέσα είχε και alternative gaming. To ''Αλήθεια'' όμως όσο προχωρούσε το παίγνιον εξαλειφόταν γιατί όλοι θέλαν να αφήσουμε τις παπαριές με το μάθουμε σε ποιά ηλικία την έπαιξε για πρώτη φορά ο Μπάμπης και να μπούμε στο ψητό. Κι ας τον Χατζηγιάννη να τραγουδάει...

Κι εδώ λοιπόν κλείνει το κεφάλαιο παιδικό πάρτι. Ωραία χρόνια ρε παιδιά. Δεν έχω καταλάβει πάντως γιατί δεν βάζουμε στα πάρτι τώρα και κάνα μπλουζ έτσι να σπάσει λίγο η μονοτονία του νταμπα ντουμπα. Να δημιουργήσουμε έτσι και μια ρομαντικήν ατμόσφαιρα όπου ο καβαλιέρος θα ζητήσει τη δεσποινίδα για χορό. Ωραία δε θα ταν? Αλλά τώρα περιμένεις τον DJ βάλει το ''Push it'' για να αρχίσετε να κωλοτρίβεστε όλοι μαζί και να γίνει η δουλειά στο τσακ μπαμ. Τι κυνισμός, τι ωμότης. Και πάει ο ρομαντισμός. Απέθανε. Κρίμας. Τι να πω. Ρε μπας και γέρασα?

Be a Fan