ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΨΑΡΕΜΑΤΑ: ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ή ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΤΙΤΑΝΙ..ΚΩΣ

Που λέτε μια από τις πιο αγαπημένες μας ασχολίες στις διακοπές είναι το ψάρεμα. Έχουν συμβεί διάφορα διασκεδαστικά όλα αυτά τα χρόνια, τα οποία θα τα περιγράψω αργότερα μέσα στον χειμώνα, αλλά θα ξεκινήσω από την τελευταία και κορυφαία ιστορία ψαρέματος που συνέβη έβερ και η οποία εκαλύφθη και με βίντεον. Ακούστε και δείτε...

Για να προλογίσω ολίγον τι το γεγονός να πω ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε αντικαταστήσει το ψάρεμα από την ακτή με καλάμια, με ψάρεμα από βάρκα. Δεν υπάρχει πιο τέλειο πράγμα να δύει ο ήλιος, η θάλασσα λάδι κι εσύ με γυαλάκι ηλίου να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα περιμένοντας να τσιμπήσει το βραδινό σου γεύμα. Έστω κι αν το χέρι σου βρωμοκοπάει σαπιογαρίδα, το νύχι είναι κατάμαυρο, το μαλλί σου κατσιασμένο και ημίπαστο απ τη αλμύρα και τα τσιγάρα σου βρεγμένα δεν τρέχει κάστανο. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία μπροστά στην προαναφερθείσα απόλαυση.

Αυτό το σπόρ λοιπόν εκτός από εμάς τους θαλασσόλυκους, έχουν αρχίσει και το γουστάρουν και διάφοροι εκτός αθλήματος. Όπως παραδείγματος χάριν φίλη, που πήρε τον μπαμπά της μέσα από τη βάρκα να τον ενημερώσει που βρίσκεται. Ο Κως τότε φώναξε από μέσα το ιστορικό: ''Έλα μπαμπά είμαι σε μια βάρκα με εφτά ψαράδες''...:Ρ  

Ας τελειώνουμε όμως με τους προλόγους. Άλλο ένα ψάρεμα λοιπόν εν έτη 2012 αρχίζει. Οι συμμετέχοντες οκτώ κι η βάρκα μία. Τι να κάνουμε τώρα? Δεν χωράμε. Δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε και κανέναν, γιατί είμαστε Μυτιληνιοί και μεγαλόψυχοι.
Ψάχνουμε λύση. Την λύση δίνει λοιπόν ο αρχικάπταιν όπου προτείνει να δέσουμε ένα παρατημένο ποδήλατο θαλάσσης πίσω από βάρκα ρετάλι 15 ίππων με το σχοινί από την άγκυρα και να ανοιχτούμε με όλον το λαό για ομαδικό ψάρεμα καταστροφή. Μάλιστα. Τρομερή ιδέα Χριστόφορε. Ε μπορείτε να υποψιαστείτε τη συνέχεια.

Έχω κι εγώ καταλάβει σχεδόν τι πρόκειται να συμβεί και δεν πολυψήνομαι να συμμετέχω. Αλλά δεν γίνεται και να χάσω τέτοια μαλακία. Το λοιπόν ακολουθώ...
Φου φου, ένα δύο, ένα δύο....παρακαλούνται οι ελαφριοί επιβάτες να ανεβούν στο θαλάσσιο ποδήλατο. Ελήφθη όβερ. Ζύγισις αποσκευών: Σόφη 46 κιλά, Μέρσι 54, Δεφ 60 και.... Κως 117...:Ρ Μια χαρά. Θα πάμε σφαίρα...:Ρ
Και το ταξίδι ξεκινά. Άλλος για τη βάααρκα μααααααςςςςς.

Χαρούλες στην αρχή, ο κάπτεν βλέπετε? ''Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θααααλασσαααα γαλααααζια κι ήτανε κι ένας γλαααροοος με ολοοοολευκαααα φτερααααα''.... ωππ. Τι έγινε τώρα. Σα να μπάζει λίγο ρε παιδιά το όχημα. Γιατί άραγε? Γιατί ρε μαλάκες βάλαμε τον Κως μέσα 117 κιλά στο ποδήλατο και δεν είδαμε αν ήταν τρύπιο. Τέλεια. Πάμε για καριέρα καπετάνιου όλοι. Κι όλα αυτά βέβαια τα αναλογιστήκαμε στα ανοιχτά.

Η Σοφη δείχνει ατάραχη, αυτοκράτειρα, κάθεται στη θέση αριστερά στο ποδήλατο. Δεφ αδερφός Σόφης το ίδιο ατάραχος βαστάει τα μπόσικα. Ε το χει το DNA. Mερσι, λίγο ανήσυχη γιατί κουβαλάει τσάντα με κινητά, φωτογραφικές κλπ κλπ και Κως πολύ ανήσυχος λόγω 150 χιλιάδων λόγων όπου ένας από αυτούς είναι και η πιθανότητα εμφάνισης λευκού καρχαρία εκ βυθού. Οι υπόλοιποι τέσσερις Lab, Παπ, Κρις, Περι στην βάρκα, ασφαλείς και στ αρχίδια τους, απολαμβάνουν την κούραση που τρώνε οι ποδηλάτες και τραβάνε βίντεο και φώτο κοροϊδεύοντας.

Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα σοβαρεύουν γιατί το ποδήλατο έχει χάσει 50 πόντους απόβαρο και από την ακτή φαίνονται μόνο 4 άτομα να περπατούν σαν τον Χριστό στα κύματα. Θαύμα! Θαύμα! Ναι καλά. Δεν παίζει να κάνουν το θαύμα και μείνουν για πολύ στον αφρό. Ας τους ρυμουλκήσουμε προς τα πίσω. Πάμε πάλι. ''Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θααααλασσαααα γαλααααζια''..κλπ αλλά ωωωωπ2 σε κάποια στιγμή το ποδήλατο σουζάρει μονοπεταλιά. Ω ρε μαλάκες τι γίνεται. Abandon ship, abandon ship, please keep calm. Calm είπαμεεε. Και τελικά συνέβη το αναπόφευκτο. Πατάτες μπλούμ.

Αντιδράσεις ναυαγησθέντων: Σοφία κολυμπά σαν μικρό σκυλί μην βρέξει μαλλί, Μερσι κρατάει τσάντα με κινητά πάνω απ το κύμα με το κεφάλι κάτω απ τη θάλασσα, Δεφ συνεχίζει ατάραχος την προσπάθεια να σώσει το πλοιάριο και Κως ανήσυχος όσο ποτέ κοιτάει στο βυθό από που θα τού ρθει ο Λευκός και ετοιμάζεται για κλωτσιά.

Αντιδράσεις υπολοίπων: Lab στ αρχίδια του γράφει το βίντεο, ο καπετάνιος φωνάζει ψυχραιμία, Παπ στ αρχίδια του γελάει και Πέρι έχει αρπάξει σωσίβιο και καλά να το πετάξει στους ναυαγούς αλλά οι υπόλοιποι υποψιαζόμαστε ότι το πήρε για τον εαυτό του.

Σε κάποια φάση λέμε να σοβαρευτούμε παρατάμε τα βίντεο για να σώσουμε τον κόσμο. Το ποδήλατο το μισό κάτω απ τη θάλασσα κοιτάζει το βυθό και ο Δεφ προσπαθεί να το σώσει. Οι υπόλοιποι ανεβαίνουν βάρκα. Όλοι? Όχι βέβαια. Ο Κως δεν. Για να τα καταφέρει μάλλον θα πρέπει να βουλιάξουμε κι τη βάρκα. Ο καπετάν Χριστόφορος προτείνει να τον αφήσουμε μεσοπέλαγα στο ποδήλατο. Αδερφική αγάπη. Ο Κως ακούει την πρόταση και τον βάζει με τη μία Black List. Ο κάπτεν το πιάνει και δίνει μια εναλλακτική λύση. Να τον τραβήξουμε με τη βάρκα σε στυλ θαλάσσιο σκι, αλλά χωρίς σκοινί. Τέλεια. Πάει για u-tube το βίντεο..

Ο Κως ανήσυχος κοιτάζει μια την ακτή, μια τη βάρκα. Δεν θέλει να κοιτάξει τον μαύρο βυθό με τίποτα.  Κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να ανέβει στην βάρκα. Μπα δεν γίνεται. Αποδέχεται λοιπόν την μοίρα του. Θα έρθει μαζί συρτός...

 
Και ξεκινά η ρυμούλκησις. Ο Παπ σαν πονόψυχο παιδί που είναι κρατά το χέρι του Κως για να του δώσει κουράγιο. Με το άλλο τον τραβάει βίντεο. Ε σου λέει να τον έχω και ένα κοντινό. Τον ρωτάμε να δούμε αν πάνε όλα καλά...
- Κως όλα καλά? Αντέχεις ε?
- Όχι εντάξει. Παλεύεται. Το χειρότερο είναι όμως ότι μου φεύγει το μαγιό..:Ρ

Ρε τον Κως τον καημένο. Ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσει τον φόβο βουτώντας στα ανοιχτά με τον μαύρο βυθό από κάτω. Υπάρχει χειρότερο? Και βέβαια υπάρχει. Ο Δεφ που προσφέρθηκε να μείνει στο ποδήλατο να βολοδέρνει μεσοπέλαγα μέχρι να βγάλουμε τον κόσμο στην ακτή και να γυρίσουμε να τον πάρουμε. Ο κάπτεν προτείνει να πάει κι ο Κως να κρατηθεί από κέι. Ναι καλά. Κρατήσου Δεφ ερχόμαστε...

Απ ότι βλέπετε όμως το πλοιάριον μπάζει νερό. Ο Δεφ όμως είναι ακόμα χαλαρός. Αλλά ξέρει ότι δεν είναι για πολλά. Με απέλπιδες προσπάθειες προσπαθεί να το κρατήσει στην επιφάνεια, αλλά μάταια. Μέχρι να φτάσουμε στην ακτή, είχε πάρει την κάτω βόλτα να πάει να συναντήσει τα ψάρια. Οϊμέ τι πάθαμε. Ποιανού να ναι άραγε το καημένο το ποδήλατο. Ελπίζουμε να μην μας πήρε χαμπάρι γιατί θα τραβήξουμε πολύ πετάλι...

Το σκάφος βυθίζεται το λοιπόν κανα χιλιόμετρο απ την ακτή και εμείς πάμε να σώσουμε και τον Δεφ. Παρατηρούμε ότι στα 200 300 μέτρα δίπλα, μικρές βάρκες ψαρεύουν ανέμελα και δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Πάει χάλασε ο κόσμος. Εδώ ποδήλατα χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν. Στα παπάρια τους οι ψαράδες. Κι εμείς αφού είναι στα παπάρια τους κι αυτοί αποφασίζουμε αφού σώσαμε τον Δεφ να πάμε κι εμείς για ψάρεμα δίπλα τους, έτσι για το γαμώτο. Αφού ήρθαμε που ήρθαμε μέχρι εδώ να κάνουμε και κάτι δημιουργικό. Να δείξουμε κι όλας ότι δεν τρέχει τίποτα κι ότι είμαστε πολύ άνετοι. Ναι ρε  γουστάρουμε να βυθίζουμε ένα σκάφος την ημέρα και μετά να πηγαίνουμε για ψάρεμα. Είμαστε πολύ large...

Ε ναι μπορείς να το πείς ότι είμαστε πολύ large γιατί φάγαμε κι ένα φορτηγό κεφτέδες όλο το καλοκαίρι αλλά τες πα αυτό είναι μιά άλλη ιστορία. Αυτά τα ολίγα λοιπόν εσυνέβησαν στο ταπεινό τούτον ψάρεμα που δοκιμάσαμε όπου βγάλαμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα. Πρώτον ότι δεν πα να πνίγεσαι κανένας μαλάκας ψαράς δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί σου. Δεύτερον ότι στο ποδήλατο θαλάσσης καλό θα είναι να κοιτάς πρώτα αν είναι τρύπιο και τρίτον ότι είμαστε όλοι μαλάκες ανεξαρτήτως ηλικίας. Και όσο πάει χειροτερεύει....:Ρ

Be a Fan