Ωραίο το ποδήλατο. Όχι να σου κάνουν τη ζωή. Ωραίο για βόλτες. Και καμιά φορά ωραίο για να πηγαίνεις και στη δουλειά σου. Συμβάλλεις στην αποφόρτιση της πόλης. Έτσι το σκέφτηκα και είπα να το δοκιμάσω κι εγώ μια φορά αφού είναι και κοντά η δουλειά και έχω και οικολογική συνείδηση. Και να μαι ο δικός σου πρωινιάτικα πάνω στη σέλα. Είναι λίγο ανηφόρα η Πειραιώς και θα με ζορίσει στο πήγαινε, αλλά σκέφτομαι ότι στην επιστροφή θα τσουλάει κι έτσι το πήρα απόφαση. Και πάμε λοιπόν....
Να πω και κανα τραγουδάκι στη διαδρομή έτσι να περνά η ώρα...
'' Είχα τ όνειρό μου το ποδήλατο μουουουουου λα λα λα λα λα λα λααααααα''
ΒΖΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ
Παναγίτσα μου, παραλίγο να με κόψει ο βρωμογιάπης με το κωλοτζίπ του.
- ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΟΥ ΤΖΙΠ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑΑ.
Αιντε μαλάκες μάθατε όλοι με τα Τζιπ να ουμε και δεν βρίσκουμε να παρκάρουμε. Μισή κλανιά άνθρωπος και θες να πάρεις το τριαξονικό για να κατέβεις κέντρο. Χλέμπουρα. Ούστ.
Ας συνεχίσω...
'' Πιάνω το τιμόνι κι ο σφυγμός μου δυναμώνειιειειειειιειειει λα λα λα λα λα λα λαααααα''
ΒΖΙΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ
Μάνα μου τι ήταν αυτό πύραυλος?
- ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΑΡΙΦΑΑΑΑΑΑΑ, ΤΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΕΣ ΡΕ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΙΔΙΚΗ ΤΟΥ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ?
Πόσα λεφτά θα βγάλεις ρε κιτρινιάρη που περνάς σαν το Discovery από δίπλα. Να προλάβεις τι ρε σπάγκο γαμώ την τρέλα μου γαμώ. Αααα δεν πάει καλά η βόλτα. Τέλος πάντων, έχει ωραίο καιρό, ας το παραβλέψω...
'' Το ποδήλατο μου ήταν πάντοτε δικό μουυουουουου λαλαλαλαλαλαλαααααα''
ΤΟΥΤΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΤΤΤ
Ποιός μαλάκας είναι πάλι. Ας κάτσω δεξιά. Α φορτηγάκι. Με προσπερνά. Στην καρότσα 3 γύφτοι. Με κοιτάζουν. Τους κοιτάζω κι εγώ. Δεν ξέρω για ποιό λόγο αλλά αισθάνομαι ξαφνικά πολύ υπό. Και επιβεβαιώνομαι. Οι γύφτοι αρχίζουν και μου τραγουδούν.....
- ΤΡΕΞΕ ΤΡΕΞΕΕΕΕ ΜΙΚΡΟΥΛΗ, ΓΙΝΕ ΑΑΑΑΝΤΡΑΑΑΑΣ ΜΙΚΡΟΥΛΗ, ΑΝΤΡΑΣ ΩΡΑΙΟΟΟΣ ΓΕΡΟΟΟΟΟΣΣΣΣ''
- ΡΕ. ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕ. ΠΑΙΤΕΡΗΔΕΣ. ΜΑΘΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΕΞΕ ΤΡΕΞΕ.
Δεν ξέρω αν καταλάβατε γιατί τα πήρα. Είχε και gay υπονοούμενο το τραγουδάκιον.
Α πάει. Απογοητεύτηκα. Και γαμώ το ποδήλατο. Φτάνω στη δουλειά. Το κλειδώνω. Ανεβαίνω. Κάθομαι στο γραφείο μου. Ίδρωσα και με την κωλοανηφόρα. Πίνω μια τζούρα καφέ. Σκέφτομαι τα αποτελέσματα της απόπειρας να πάω στη δουλειά με το ποδήλατο. Έχουμε και λέμε. Δύο φορές πήγαν να με πατήσουν, έφαγα όλο το καυσαέριο στη μάπα, ίδρωσα πατόκορφα και με έκραξαν και κάτι γύφτοι. Ήμαρτον. Ε όπως καταλαβαίνετε μετά από αυτή την εμπειρία δεν το ξανατόλμησα. Γιατί δεν είμαστε λαός κύριοι, δεν υπάρχει πολιτισμός. Έτσι λοιπόν κι εγώ, ποδηΛάκισα....
Ναι καλέ μου άνθρωπε. Ξέρω.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου