Laburdius: ΒΕΓΓΟΣ BEST OF

Είναι αμέτρητες οι ατάκες που έχει πει ο Θανάσης Βέγγος. Ξεχώρισα μερικές από αυτές όποιες θεώρησα ότι είναι οι καλύτερες.

(Πράκτωρ Θου Βου)
Δημήτρης Νικολαίδης: Θέλω να γίνεις η σκιά της. Κατάλαβες;
Θανάσης Βέγγος: Κατάλαβα, θα με φάει ο ήλιος...

(Κοιμάται μαζί με τον πατέρα του)
Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;
Θανάσης Βέγγος: Μμμ; Μόνο όταν κοιμάμαι...

(Του δίνουν ένα κλουβί με δυο πουλιά)

Κυρία: Πολύδωρε να τα πας πίσω στο κατάστημα που τ' αγόρασα. Το ένα από τα δυο δε μιλάει καθόλου.
Θανάσης Βέγγος: Ε, θα είναι ο σύζυγος φαίνεται...

(Έχει βρει τον πατέρα του και τρώνε μαζί)
Μπάτλερ: [Φέρνει κονιάκ.] Απόσταγμα οίνου πέντε αστέρων.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Ταξίαρχος είναι;

(Περνάει η θεία του, η ηθοποιός "Ταϋγέτη", η οποία δε φημίζεται για την ομορφιά της)

Θανάσης Βέγγος: Α, να η θεία μου. Μην τη βλέπεις έτσι, το βράδυ ομορφαίνει. Πάντως είναι γυναίκα. Εξακριβωμένα πράγματα.

(Στο εστιατόριο, ο Βέγγος είναι γκαρσόνι)

Νίκος Φέρμας: Τι να φάω;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι τραβάει το λαρύγγι σου.
Νίκος Φέρμας: Κατάλογο έχεις; Διάβασε.
Θανάσης Βέγγος: Από μέσα μου;
Νίκος Φέρμας: Απ΄ όξω σου ρε! Ν΄ ακούσω κι εγώ!
Θανάσης Βέγγος: Εστιατόριον «Η Αλικαρνασσός». Πλατεία Κουμουνδούρου 45...
Νίκος Φέρμας: Όχι αυτά ρε! Τα φαγιά!

(Ο Βέγγος φωτογράφος. Η επόμενη πελάτισσα είναι αρτίστα και θέλει να βγάλει μια σειρά από τολμηρές φωτογραφίες)

Ντάλι: Εγώ νομίζω ότι θα πρεπε να δείξουμε λίγο στήθος περισσότερο.

Βέγγος: Όσο πιο πολύ δείξουμε τόσο το καλύτερο..

Ντάλι : Να δείξουμε και λίγο γάμπα παραπάνω;

Βέγγος : Αχ! Εγώ λέω μιας και φτάσαμε ως εδώ να δείξουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε να πάει στο διάολο.

Ντάλι: Μήπως όμως είναι πολύ τολμηρό, να δείχνω τόσα πολλά;

Βέγγος: Μα τι λες; Δείχνε, δείχνε! Αφού έτσι μου ρχεται ν’ αρχίσω να δείχνω κι εγώ τώρα…!

(Κάνει το δάσκαλο σε σχολη οδηγών)
Θανάσης Βέγγος: Κυρία μου, ορίστε, χάνδαξ! Καλά, το χαντάκι δεν το είδατε, το βαρέλι δεν το είδατε;
Μαίρη Μεταξά: Με συγχωρείς κύριε Μπάμπη!
Θανάσης Βέγγος: Μα έτσι όπως το πας το ρημάδι, σε λίγο θα είμαστε κι οι δυο συγχωρεμένοι!

(Ο Βέγγος, γκαρσόνι, φέρνει έναν πατσά σε πελάτη)

Νίκος Φέρμας: Είναι ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ναι.
Νίκος Φέρμας: Πόσο ζεστός;
Θανάσης Βέγγος: Ε, προηγουμένως που του έβαλα θερμόμετρο είχε τριανταοχτώ και τρία!

(Είναι πράκτορας σε αποστολή)

Δημήτρης Νικολαίδης: Ορίστε παρακαλώ. Να τον ενημερώσετε.
ΞΑΝΘΙΑ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΚΑΛΛΟΝΗ: Tha sas enimeroso... (του πετάγονται τα μάτια έξω)
Θανάσης Βέγγος: Ναι, να μ' ενημερώσεις, γιατί εξαγριώθηκα!

(Είναι πράκτορας και έχει μπει σε ζαχαροπλαστείο όπου ψάχνει τις τούρτες)
Θανάσης Βέγγος: Εσείς τι θέλετε;
Κύριος: Θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι...
Θανάσης Βέγγος: Δεν πειράζει. Θα τη φας εδώ, μαζί μας... (Του πετάει μια τούρτα στα μούτρα)

(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)

Θανάσης Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;
Πελάτης: Ναι, δώδεκα!
Θανάσης Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Πελάτης: Εικοσιένα.
Θανάσης Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα...

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Ήρθε ένας πελάτης και δεν του άρεσαν οι φωτογραφίες του. Τις πέταξε κάτω κι έφυγε εκνευρισμένος)

Θανάσης Βέγγος: Ελενίτσα, αυτές εδώ μας μείνανε. Πάρτες και βάλτες εκεί πέρα στη βιτρίνα. Αυτή εδώ βάλτη έτσι ανάποδα και γράψε από κάτω «Μύκονος»...

(Κοιτάζει τις αγγελίες να βρει δουλειά. Τελικά βρίσκει μια που λέει ότι ζητείται άτομο σε ανθοπωλείο αλλά θέλει γνώσεις ανθοκομίας)
Θανάσης Βέγγος: Έφυγα
Φίλη: Που πας? Ξέρεις εσύ από ανθοκομία?
Θανάσης Βέγγος: Πως δεν ξέρω. Οικογενειακό μας.
Φίλη: Α ναι?
Θανάσης Βέγγος: Ναι αμέ. Τη μάνα μου τη λέγανε Γαρουφαλιά και τον πατέρα μου Τριαντάφυλλο...

(Έχει παει να ζητήσει δουλειά)

Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Κώστας Μεντής: Ασ΄ τα πολλά λόγια και πιάσε μια ασπιρίνη περιποιημένη.
Θανάσης Βέγγος: Μια ασπιρίνη περιποιημένη! Και για μια ασπιρίνη ρε φίλε έκανες όλη αυτή τη φασαρία;
Κώστας Μεντής: Δικαίωμά μου δεν είναι; Διανυκτερεύεις κύριε ναι ή όχι;
Θανάσης Βέγγος: Ε, ναι, διανυκτερεύω, λοιπόν;
Κώστας Μεντής: Είσαι υποχρεωμένος να με εξυπηρετήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Ορίστε, να σε εξυπηρετήσω. Μια ασπιρίνη περιποιημένη...
Κώστας Μεντής: Κοίταξε να μου διαλέξεις μια παχιά!
Θανάσης Βέγγος: Παχιά είπες; Τώρα, ασπιρίνη θέλεις εσύ ή κότα;
Κώστας Μεντής: Τι κότα; Μια ασπιρίνη περιποιημένη δε σου είπα;
Θανάσης Βέγγος: Εγώ θα σου δώσω μια απεριποίητη. Έτσι δικαίωμά μου δεν είναι;
Κώστας Μεντής: Τι κάνεις τόσην ώρα χριστιανέ μου; Άντε και με τάραξε το δόντι μου...
Θανάσης Βέγγος: Το δόντι σου σε πονάει;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Θανάσης Βέγγος: Ποιο δόντι;
Κώστας Μεντής: Ο τραπεζίτης αριστερά.
Θανάσης Βέγγος: Αριστερά καθώς μπαίνουμε ή καθώς βγαίνουμε;
Κώστας Μεντής: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσακείου;
Θανάσης Βέγγος: Να σου δώσω και απ΄ αυτό;
Κώστας Μεντής: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Ξέρω ΄γω; Σιροκόλ λέει...
Κώστας Μεντής: Τι να το κάνω;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι να μου κάνεις λίγο νταραβέρι. Με μια ασπιρίνη θα τη βγάλεις;
Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει; [Μια ασπιρίνη]
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;
Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή εκεί χάμω, φίξ, να ξεμπερδεύουμε...
Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.
Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο λάβδανο. Θέλεις;
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!
Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με θυμάσαι!
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φαίνεται!

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Μαίρη Μεταξά: Κάλε γρήγορα κύριε φαρμακοποιέ, το χάνουμε σου λέω το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Καλά, θα σε βολέψω. Μια και πέρασες από ΄δω δε θα σ΄ αφήσω έτσι... Για κοίτα ΄δω. Να σου ΄βάλω απο αυτό;
Μαίρη Μεταξά: Εμένα ρωτάς;
Θανάσης Βέγγος: Ε, και ποιον θα ρωτήσω; Εσύ παραγγέλνεις, εσύ πληρώνεις, εσύ διαλέγεις. Εγώ;... Ή θέλεις από αυτό; Για κοίτα... Έχει κι ωραίο χρώμα. Κι ωραία μυρουδιά. Σα στιφάδο μυρίζει!
Μαίρη Μεταξά: Μα τι φάρμακο είναι αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Αμ, αν ήξερα όλα τα φάρμακα απ΄ όξω, θα ΄βγαζα βιβλίο σαν τον τσελεμεντέ!

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο και ένας πελάτης έρχεται να πάρει τις φωτογραφίες του)

Θανάσης Βέγγος: Δε μου λέτε κύριέ μου, μόνος σας είχατε φωτογραφηθεί;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Ώ ρε, να πάρει η ευχή. Δεν έχω κανένα μονάχο του σήμερα! Μόνος σας είπατε ε;
Ερρίκος Κονταρίνης: Μάλιστα κύριε, μόνος.
Θανάσης Βέγγος: Κακό αυτό. Αν ήσαστε δυο τρεις θα ξεμπερδεύατε εύκολα. Έχω πολλές, καταλάβατε;... Α, να ένας μόνος του! Βέβαια, αυτός είναι!
Ερρίκος Κονταρίνης: Τι ΄ν΄ αυτό;
Θανάσης Βέγγος: Η φωτογραφία σας.
Ερρίκος Κονταρίνης: Αυτός είμ΄ εγώ; Έτσι ειμ΄ εγώ;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι και χειρότερα!

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί. Εχει μπει κατώ απ τη μηχανή, αλλά το ύφασμα έχει καλύψει το φακό)

Θανάσης Βέγγος: Πω ρε τι σκοτάδια είν αυτά?
Πηγαίνει προς τα πίσω. Το ύφασμα ανεβαίνει προς τα πάνω και σιγά σιγά ξεσκεπάζει το φακό)
Θανάσης Βέγγος: Α να.! Γλυκοχαράζει

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμεθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;

(Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως έχουν μπει κλέφτες)

Θανάσης Βέγγος: Καλά, καλά, έννοια σας, μην ανησυχείτε. Αφού είμαι εγώ εδώ, μη φοβάστε τίποτα. Θα σας τους συγυρίσω εγώ τώρα... Δε μου λέτε; Έχετε τίποτα όπλα;
Μαρίκα Κρεβατά: Εδώ είναι σπίτι, δεν είναι πυροβολαρχία!
Θανάσης Βέγγος: Αυτό να μου πεις...
Χλόη Λιάσκου: Γιατί δεν παίρνετε το πιστόλι σας;
Θανάσης Βέγγος: Ποιο πιστόλι; Δεν έχω. Το άφησα στο τμήμα. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Δεν ξέρετε τι γίνεται καμιά φορά. Τα γεμίζει ο διάολος...

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Ράλλης Αγγελίδης: Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες, τα ξινά σ΄ αρέσουνε;
Ράλλης Αγγελίδης: Βρε, βάλε ό,τι να ΄ναι, τώρα! Γρήγορα!
Θανάσης Βέγγος: Όχι, γιατί αν δε σ΄ αρέσουνε, στο φτιάχνω και αλμυρό εγώ!

(Βέγγος συζητά με φίλο)

Φίλος: Θες να πεις δηλαδή ότι το Ρενάκι σ΄ αγαπάει;
Θανάσης Βέγγος: Απλώς μ΄ αγαπάει; Λέει Θανάσης και βγαίνει στο μπαλκόνι και κρεμάει σημαίες!
Φίλος: Ώστε δηλαδή χώρισε οριστικά με τον Πανάγο το μπουρλότο;
Θανάσης Βέγγος: Τον Πανάγο το μπουρλότο;
Φίλος: Ναι μωρε! Εκείνον που τσακώθηκε προχθές βράδυ στην ταβέρνα του Λάζαρου και τραυμάτισε έξι πολίτες, δύο στρατιώτες, τρεις χωροφύλακες κι οχτώ ναυτες!
Θανάσης Βέγγος: Και ποιος τους χώρισε; Η αεροπορία;

(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια)

Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα...
Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται... Και με την ευκαιρία έχω κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα .......για παρηγοριά!

(Βέγγος πάει να ράψει κουστούμι)

Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...
Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...

(Του κάνουν μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς)

Μπάτλερ: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...

(Βέγγος κοιτάζει ένα πίνακα με τον πατέρα του)
Θανάσης Βέγγος: Η μανούλα μου είναι αυτή?
Λαυρέντης Διανέλλος: Ναι παιδί μου
Θανάσης Βέγγος: Και που είναι?
Λαυρέντης Διανέλλος: Πέθανε νέα παιδί μου. Πάνω στη γέννα.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί.? Μήπως με δείξατε απότομα?

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα! Γρήγορα, κύριε φαρμακοποιέ μου!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι ρε κυρά μου, τι τρέχει;
Μαίρη Μεταξά: Θα το χάσουμε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή τι έχει το παλικάρι;
Μαίρη Μεταξά: Έχει πέσει μπρούμουτα! Δεν μπορεί να σαλέψει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε να ανοίξει τα μάτια του!
Θανάσης Βέγγος: Και παλικάρι το λες εσύ αυτό; Αμ, αν ήταν έτσι τα παλικάρια...

(Συζητάει με μια κοκκαλιάρα)

Θανάσης Βέγγος: Πώς βγήκατε έτσι λεπτή; Να τρώτε, να τρώτε!
Γυναίκα: Είμαι μινιόν!
Θανάσης Βέγγος: Εγώ όταν σας βλέπω, μου θυμίζετε το Διονύσιο Σολωμό! «Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη» Κι απορώ μάλιστα πως δε σας έχει φάει ο Έκτωρας [ο σκύλος]
Γυναίκα: Δε σας αρέσουν οι λεπτές;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, προτιμώ τα λεπτά!
Γυναίκα: Μα εγώ έχω μεγάλη προίκα. Τρία οικοπεδα, δύο διαμερίσματα και μετρητά στην τράπεζα.
Θανάσης Βέγγος: Κούκλα είσαι!

Γυναίκα: Ξέρετε, εμένα μου αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!

(ΘΒ Φαλακρός Πράκτωρ)

Θανάσης Βέγγος: Εδώ τον είχα, στο χέρι μου.
Δημήτρης Νικολαίδης: Κι ύστερα;
Θανάσης Βέγγος: Ύστερα είχα το χέρι του εδώ, στο μάτι μου.

(Στο θα σε κάνω βασίλισσα)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια... Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]... Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια...
Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!

(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)

Ράλλης Αγγελίδης: Χαίρετε!
Θανάσης Βέγγος: Αντιχαίρετε! Ορίστε. Τι τρέχει;
Ράλλης Αγγελίδης: Άμα πονάει κανείς τι κάνει; Ωωωχ, τι έπαθα!
Θανάσης Βέγγος: Αναλόγως τον πόνο. Πονάς, ε; Που;
Ράλλης Αγγελίδης: [Δείχνει με το χέρι του οριζόντια πάνω στο σώμα του] Από εδώ, ως εδώ, από εδώ, ως εδώ, από εδώ ως εδώ...
Θανάσης Βέγγος: Ε, και τώρα τι θέλεις; Να πονάς και στα ενδιάμεσα;
Ράλλης Αγγελίδης: Κάνε μου κάτι να ησυχάσω.
Θανάσης Βέγγος: Έννοια σου και θα σου κάνω κάτι εγώ να ησυχάσεις για πάντα...