Για όσους λοιπόν πιστεύουν ότι το να τιμάς τους νεκρούς αγωνιστές της πατρίδας σου, περικλείεται σε μιά, δυό παρελάσεις κάθε χρόνο, έχω να πω ότι οι ήρωες δεν έχουν ανάγκη να τιμηθούν ούτε σε συγκεκριμένους χρόνους, ούτε σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Οι ήρωες τιμούνται κάθε μέρα μέσα στις ψυχές μας και ζούν κάθε δευτερόλεπτο μέσα στις μνήμες μας. Για αυτό λοιπόν οι ομιλώντες για αμαυρώσεις και ντροπές καλά θα κάνουν να αναλογιστούν τον συμβολισμό των σημερινών γεγονότων πέρα από γραφικές εξαιρέσεις και να δουν πιο μακρυά από παρελάσεις, σημαιούλες, επισήμους και μπάντες. Το ΟΧΙ δεν συμβολίζει μόνο τους αγώνες προηγούμενων ετών. Καθοδηγεί και πρέπει να καθοδηγεί τους αγώνες για όλα τα σύγχρονα ΟΧΙ που πρέπει να φωνάζουμε. Κι αν δεν είναι τώρα ο καιρός να φωνάξεις ένα ΟΧΙ πότε θα είναι άραγε? Οσοι επίσης μιλούν για κατάλυσεις του Δημοκρατικού πολιτεύματος ας κρατήσουν μόνο τη λέξη ''Δημοκρατικό'' το οποίο δηλώνει ότι το σωστό είναι αυτό που θέλουν οι πολλοί. Και η πλειοψηφία όσο και να θέλουν κόμματα, κανάλια και ορισμένοι γραφικοί να πουν το αντίθετο φάνηκε τι θέλει. Τέλος να πω ότι ο παππούς μου ένας απλός χωρικός που πολέμησε το 40 θα αισθανόταν πολύ περήφανος σήμερα για αυτό που έγινε. Θα αισθανόταν πολύ περήφανος που είδε ότι το αίμα το δικό του και των συναγωνιστών του άξιζε να λερώσει τη στολή του. Οχι μόνο για την ελευθερία της πατρίδας αλλά και για να δώσει την σκυτάλη σε σύγχρονες αντιστάσεις, ενάντια σε όποιους σημερινούς ''αγωνιστές'', οι οποίοι όχι απλά δεν μάτωσαν ποτέ, αλλά δεν ανέχονται ούτε σκόνη πάνω στα κουστούμια τους...
1 σχόλιο:
έχουν πραγματικό θράσος όσοι μιλάνε για φασισμό της μειοψηφίας όταν τους έκραξε όλος ο κοσμάκης. Αλλά νοιώθουν τις καρέκλες να τρίζουν μάλλον και για αυτό λυσσάνε.
Δημοσίευση σχολίου