Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΜΠΑΝΑΚΙ ΜΑΝΑΚΙ

Έτσι λοιπόν μαζί με όλο το πλήθος πήγα την Κυριακή κι εγώ στην παραλίααα. 24 Ιουνίου πρώτο μπάνιο. Άργησα ε? Μπα αγαπητοί. Θυμηθείτε ότι ο Χριστός έκανε το πρώτο του στα 33 στον Ιορδάνη. Αλλά ας μην το τραβήξω τόσο. Σκεφτείτε μόνο ότι την περασμένη χρονιά δεν πήγα καθόλου. Άρα ήταν ρεκόρ. Ε ναι. Τες πα δεν το χω με τα μπάνια στην Αθήνα. Θα καταλάβετε το γιατί...

Το λοιπόν υπάρχουν τρεις λόγοι που πας για μπάνιο γενικά. Ο πρώτος είναι να δροσιστείς στη θάλασσα, ο δεύτερος να μαυρίσεις και ο τρίτος να δεις κώλους. Εεεεεμ να κάνεις εκδρομή εννοούσα. Τα βασικά είναι αυτά.
Να δούμε πόσοι από τους λόγους αυτούς πληρούνται κατα τας γραφάς. Τας δικάς μου γραφάς. Ας πιάσουμε τον τρίτο για αρχή. Εκδρομή.

Μάλιστα. Και βέβαια εκδρομή, φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι. Να αποδράσομεν. Θα μου πεις το χειμώνα γιατί δεν απέδρασες παλικάρι? Ε ναι. Ε ρε παιδί, είναι ο καιρός που σε κάνει να θες να βγεις έξω. Ωραία. Εκδρομή λοιπόν για μπάνιο. Πού θα πάμε.? Ε μακρυά να ναι καθαρά ε? Και τι όχημα έχουμε? Αυτοκίνητο.


ΑΚΥΡΟΝ. Αδερφέ ξέχνα την εκδρομή. Γιατί αν είναι να μπω μέσα στο αυτοκίνητο να κάνω τα 3 πρώτα μπάνια σερί στην θέση του οδηγού, δεν θέλω. Κοστίζει κιόλας. Απ την ιδρωτίλα τη δικιά μου και των συνεπιβατών θα χρειαστεί επειγόντως πλύσιμο την επομένη. Βάλε 10 ευρώ. Επίσης +20 για βενζίνες η σούμα έφτασε τα 30. Σταμάτα - ξεκίνα στην κίνηση, φθορά αυτοκινήτου απροσδιόριστη. Συμπέρασμα: Γάμησέ τα. Είμαι σπάγκος ε? Ε να ταν μόνο αυτό θα το λεγα αλλά δεν είναι. Συνυπολογίστε και το σπάσιμο νεύρων για να: 1) Μεταβείς στον προορισμό σου. 2) Να παρκάρεις μετά μια ώρα πάνω σε τραχανοπλαγιά 3) Να βρείς αξιοπρεπή χώρο για άπλωμα πετσέτας 4) Να μπουκάρεις στο αμάξι για να γυρίσεις με τη θερμοκρασία στο κόκπιτ να αγγίζει τους 600 βαθμούς Κελσίου. Συν άμμος, λάδια, αλάτια από όλους (το καθάρισμα δεν το γλιτώνεις). Αν επίσης πάρεις και τη Μαρίνα συνοδηγό δεν γλιτώνεις και την τρύπα στο κάθισμα από τσιγάρο. και 5) Να επιστρέψεις για τη βάση με την ουρά των αυτοκινήτων να ξεκινά από Λαύριο. Άστο μεγάλε αύριο. Θέλετε κι άλλα για να πειστείτε? Η μόνη λύση λοιπόν είναι χαλαρά σκουτεράκι με μαύρισμα 45λέπτου ολίγον ταξιτζίδικο από αριστερά, i pod στο αυτάκι και περνώντας ανάμεσα από τους μποτιλιαρισμένους συμπολίτες μας ειρωνικές χαιρετούρες φωνάζοντας ''καλό ταξίδι'' Αυτά. Και πάμε στον 2ο λόγο. Δρόσισμα.


Μετά τα προηγούμενα τώρα για ποιο δρόσισμα μιλάμε που έχεις κατακαεί στους μέσα στ αμάξι στο πήγαινε έλα για 2 βουτιές. Εντωμεταξύ κάθεσαι στρώνεις πετσέτα είσαι μουσκίδι, πέφτεις μέσα. Ξεπάγιασμα. Μετά έξω, πάλι μούσκεμα πάλι ξεπάγιασμα. Το αυτό 10 φορές επί 2000 άτομα μας κάνει 20000 ξειδρωματα στη θάλασσα σε τρεις ώρες. Να μην προσθέσω τις λαδίλες και τις λοιπές μπόχες. Τι δρόσισμα και τι καθαριότητα. Γάμα τα. Ε δεν θα επεκταθώ άλλο. Το πιάσατε το point. Και πάμε ευθύς στο τρίτο το μακρύτερο. Μαύρισμα


Προσωπικώς δεν μ ενδιαφέρει καθόλου το θέμα, γιατί γίνομαι σαν Πακιστανός μόνο και μόνο που κάνω τη διαδρομή σπίτι δουλειά για 5 λεπτά κάθε μέρα. Έχω πάρει χρωματάκι φούλ αν και φανταρίστικο. Σκέφτομαι να ξεκινήσω να πηγαίνω χωρίς μπλούζα να το κάνω ομοιόμορφο αλλά φοβάμαι μην πετύχω στο δρόμο κάνα αφεντικό και χαλάσω το πρεστίζ μου. Τέλος πάντων όμως έχω προβεί και σε άλλες ενέργειες προκειμένου να μαυρίσω. Πρόπερσι ας πούμε ξυπνούσα το Σάββατο κατά τις 3, έβγαινα στο μπαλκονάκι μου με το βρακί, έφτιαχνα καφεδάρα και γιούχου. Το μαύρισμα του Πιου. Γύριζα και την τηλεόραση προς τα έξω είχε και Μουντιάλ και όλα τέλεια. Τι τη θες την άδεια.

Μια άλλη φορά επίσης για να μην βλέπω τσιμέντα έχω κάνει και το πιο απλό. Εχω σκασει για κάποιο λόγο στο Μπλέ στον Αλιμο και μια και πήγα λέω δεν πάω εκεί στις ξαπλώστρες να πιω ενα καφε να διαβάσω και την εφημεριδούλα μου να μαυρίσω. Χωρις ταλαιπωρίες κτλ. Το σκεφτόμουν να μπω και μέσα, δεν θα μάσαγα και πολύ, γιατί η αλήθεια ήταν ότι φαινόταν καθαρά, αλλά το θέαμα με κράτησε έξω. Τι έγινε λοιπόν. Πήγα κάθησα. Παραγγέλνω καφέ, ανοίγω εφημερίδα. Τέλεια. Τα πουλάκια τσιου τσιου κλπ. Διπλα μου κάθονται δυο παλικάρια, μάλλον για τον ίδιο μαυριδερό λόγο. Σε κάποια φάση αρχίζουν τα επιφωνήματα. 

- Πωωωωωωωω. - Φφφφφφφφφφφφ - Μαλακα δες. - Δεν το πιστεύω αυτο... και άλλα πολλά. 
Κατεβάζω εφημερίδα. - Τι έγινε ρε παιδιά? Τους ρωτάω. 
- Καλά ρε μεγάλε δεν βλέπεις εδώ τι γίνεται? 
- Που ρε σεις? 
- Μα είσαι στόκος? μου λένε. Παντού. 
Ε ναι είμαι μαλάκας. Δεν έχω πάρει γραμμή ότι έχω βρεθεί στην Coppa Cabbana και δεν το χω καταλάβει. Ώρες ώρες είμαι πολύ γκάου.


- Ρε παιδιά τι γίνεται εδώ, τους ρωτάω. Πως βρέθηκαν τόσες τσίτσιδες σ ένα μέρος?. 
- Μεγάλε λίγοι το ξέρουν αυτό το μυστικό. Σ αυτήν την παραλία εδώ σκάνε όλα τα στριπτιτζάδικα Αθηνών και περιχώρων. Για αυτό ερχόμαστε κι εμείς...
Γιούχου. Ρε τι μαθαίνει κανείς. Το αποτέλεσμα που λέτε το ίδιο. Μαύρισμα και θέαμα. Κόστος ένας καφές. Και οι κώλοι? Ένας κι ένας. Οχι σαν χτες να ούμε που και η κουτσή Μαρία φόρεσε Brazilian Bikini. Και ειδικά η χοντρή κουτσή Μαρία. Και σε λένε και λιγούρη άμα κοιτάξεις. Ε ναι κοπελιά να σου πω, εγώ τον ορίζοντα προσπαθούσα να κοιτάξω αλλά δυστυχώς καλύπτεις με τον κώλο σου ένα μεγάλο μέρος. Να με συμπαθάς. Και μην το ξανακάνεις αυτό το λάθος. Κατάλαβες γιατί. Μην τα ξαναλέω. Τα ευΚΩΛΟΣ εννοούμενα παραλέιπονται...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...