Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΦΥΛΛΟ ΣΦΟΛΙΑΤΑ

Μα τελικά αυτό το υλικό μου δεν τελειώνει ποτέ? Τι άλλο θα ζήσουμε Θεέ μεγαλοδύναμε. Ο Νίκος λοιπόν παίζεται με σερβιτόρα σε μαγαζί. Αυτή έχει έρθει σε απόσταση που πρέπει να μασάς τσίχλα και αυτός που μπορεί να δει τερηδόνα στον τραπεζίτη. Πολύ σιρόπι στην εμπόλεμη ζώνη κι οι υπόλοιποι κρατάμε μια απόσταση απ το θέμα μην πάθουμε κανα ζαχαροδιαβήτη Σαββατιάτικα μια και είμαστε και σε ηλικία που το χουμε. Με τα πολλά η βραδιά τελειώνει, δεν υπάρχει εξέλιξη και η σερβι - τώρα αποφασίζει να αλλάξει την ιδιότητά της σε σερβι - άλλη φορά. Ο Νίκος όμως έχει στο νου του το γνωμικό ότι ο επιμένων νικά. Χα. Για πάμε. Το χω ξαναδεί αυτό. Ως άλλος Μπρους Γουίλις λοιπόν αποφασίζει να ακολουθήσει το ταξί που την πάει σπίτι. Εύκολο γιατί και να έχεις πιει χρειάζεται να βλέπεις μόνο κάτι κίτρινο στο δρόμο. Έφτασε σπίτι. Πληρώνει ταρίφα και βγαίνει έξω. Ο Νίκος από πίσω σταματά και βγαίνει κι αυτός. Αυτή κρατά  μια σακούλα στο χέρι με τυροπιτάκια. Αυτός μη σας πω τι κράταγε. Αρχίζει τα γνωστά πούστικα πειστικά επιχειρήματα μπας κι ανέβει πάνω. Αυτή ευγενέστατα και τσαχπινοναζιάρικα του εξηγεί ότι κάποια άλλη φορά ίσως.
- Μα γιατί βρε πουλάκι μου αφού μ αρέσεις και σ αρέσω
- Άλλη φορά γλυκέ μου άσε. Αλλά μ άρεσε που το έκανες αυτό.
- Ποιο?
- Που μ ακολούθησες μέχρι το σπίτι βρε. Άντε και για να μην φύγεις κι έτσι πάρε ένα τυροπιτάκι. Καληνύχτα....
Ωραία. Μια χαρά ο Νικολής. Μαζί με την χυλόπιτα άρπαξε και τυρόπιτα. Ε δε γαμείς ρε Νικ. Κάτι είναι κι αυτό. Απο κάτι άλλους που πάνε και χωρίς φράγκο πίσω. Εσύ δεν θα πας νηστικός σπίτι τουλάχιστον. Δεν πειράζει. Έτσι που λέτε είναι η ζωή. Είπε να παίξει το τελευταίο του χαρτί αλλά αυτή είχε καλύτερο φύλλο. Φύλλο σφολιάτα...:Ρ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...