Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ (extended)


Αγαπητοί φίλοι. Μετά από 15ετηβάλε καψιμοκοπροσκυλίαση σε πίστες Α Β Γ Δ...Ωμέγα κατηγορίας και με αφορμή χτεσινοβραδινή παρουσία μου στον λαϊκό βάρδο Γιαννάκη Πλούταρχο Κακοσαίο αποφάσισα να σας μεταδώσω τις παρατηρήσεις μου επί του θέματος. Παρά λοιπόν τις ανάμεσα σε καπνό, λουλούδια, ουίσκι καταστάσεις η ιδιότητά μου ως νυχτοψυχολόγος επ ουδενί εμειώθη, αντιθέτως εβοηθήθη διότι αν δεν γίνεις ένα με το θέμα παρατηρήσεως δεν μπορείς να έχεις εμπεριστατωμένη άποψη. Ξεκινάμε λοιπόν.  


1) Επιλογή μαγαζιού: 




Έχει να κάνει κατ αρχήν με την ημέρα διασκεδάσεως. Σε κατάσταση Π-Σ οι επιλογές τείνουν προς μαγαζί Β κατηγορίας και κάτω εάν και οι άκρες σου δεν σου εξασφαλίζουν όχι πρώτο τραπέζι αλλά τουλάχιστον αποφυγή εξώστη σε μαγαζί Αλφα. Γιατί αγαπητοί μου τι να το κάνεις να πας να ακούσεις το Νότη από την 3η επάνω εξέδρα του Καμπ Νοου όταν για να τον δεις χρειάζεσαι κιάλι. Χα. Να ταν κι άλλοι. Κι αν είσαι πιτσιρικάς πάλι καλά. Γιατί αν τείνεις προς την ηλικία μου πας για τηλεσκόπιο. Και θα πληρώσεις και την 180άρα. Γιατί? Για να τον δεις βίντεο κλιπ στην γιγαντοοθόνη? Όχι βέβαια. Άσε που αν συμβιβαστείς πες με το θέμα και θες να χορέψεις τον Αετό,  για να προλάβεις να κατέβεις από το Έβερεστ που σε τοποθέτησαν  πρέπει να γίνεις όχι Αετός αλλά Πύραυλος. Έτσι το πιο πιθανό από το να χορέψεις τον Αετό που πεθαίνει στον αέρα είναι να γίνεις ο θαμώνας που πεθαίνει στην ουρά για την πίστα. Μετά ας πούμε θες να πετάξεις στο Νότη λουλούδια γιατί γουστάρεις τη Στέλλα τη Σμυρνιά για μιά Στέλλα από την Κάτω Νέα Σμύρνη που σ έφτυσε. Που να τον βρεις το Νότη. Ούτε με τηλέφωνο. Ας μην αναφερθώ και στα στριμωκωλέ γεγονότα, τοποθέτηση σε τραπέζι πίσω από κολόνα, ή σε τραπέζι 8άρι για 14 άτομα. Σφιχταγκαλιάσματα. Και αν έχεις και κανά ωραίο κοριτσάκι δίπλα σου πάει στο διάολο. Αν πέσεις σε κανά ψηλό τριχωτό παλικάρι που ιδρώνει πολύ τι θα πρέπει να κάνεις? Έτσι λοιπόν ανακεφαλαιώνοντας έχουμε το συμπέρασμα: Μαγαζί Αλφα διαλέγουμε μόνο καθημερινές ή όταν έχουμε άκρη που μας εξασφαλίζει όχι εξώστη. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η επιλογή είναι μαγαζί Βήτα και κάτω..

2) Πάρκινγκ


Κι έφτασε η μαύρη ετούτη ώρα. Τι καλά που έχουν μαζευτεί όλα τα σκυλάδικα στην Πειραιώς δίπλα στο σπίτι μου και δεν παίρνω αμάξι. Και τη γλιτώνω και με το πάρκινγκ και με τα αλκοοτέστ και με όλα. Αλλά αν παίζεις εκτός έδρας τι γίνεται? E θα κατεβάσεις την ομάδα να παίξεις άμυνα. Τες πα αν έχεις βάλει στο μπάτζετ και το πάρκινγκ
το αφήνεις στο τυπάκι εκεί με τη φωσφοριζέ σαλιάρα. Αν δεν το χεις γυρνάς γύρω γύρω κανα μισάωρο. Βγαίνοντας λοιπόν απ το μαγαζί ήρθε η ώρα να πλερώ. Τι να πλερω?. Ζητάει δεκαευρούμπα. Ωραία. Αν τη βλέπεις λίγο χύμα την κατάσταση, του σκας ένα 5ευρω και του λες ''καλά είναι''. Το ίδιο βέβαια κάνεις και σε πιο οργανωμένες μπουζουκλερί, αλλά θα σ αρχίσουν στη μανούρα και δεν θες ούτε να γίνεις ρόμπα στο αμόρε που συνοδεύευεις, ούτε να πλακώσουν οι χοντροί να σε πείσουν ότι η τιμή είναι σωστή. Ζητάς λοιπόν την αποδειξούλα σου και στο καλό. Η έρευνα αγοράς πάντως τώρα τελευταία, έχει δείξει ότι όλοι πλέον τείνουν προς το 5ευρω. We love crisis.

3) Τι θα πιούμε?



Ε τι άλλο. Ουίσκι αφ κορς. Έχω κάτι φιλαράκια όμως που δεν το βάζουν στο στόμα τους και παίρνουμε 2ο μπουκάλι βότκα, αλλά ρε παιδιά μπουζούκι χωρίς ουίσκι γίνεται? Δεν γίνεται. Βέβαια από κάποια ώρα και μετά πίνεις ότι νά ναι, ιδιαίτερα αν έχει τελειώσει το Heig και έχει ξεμείνει η βότκα που πίναν οι φίλοι σου. Τότε κοπανάς μια κόκα κόλα μέσα και τσουπ. Το ντεπόν maximum το χεις σιγουράκι για το πρωί. Αλλά τι να κάνεις. Ένεκα το κέφι. Πάμε παρακάτω. Τι ουίσκι να πάρεις? Αν σου περισσεύουν φράγκα και θες να κάνεις και ψιλοφιγούρα παίρνεις ένα Johnny Black, η αν βρίσκεσαι σε κατάσταση χορηγού, ένα Dimple. Αλλιώς βολεύεσαι με το απλό κλασσικό Haig. Δεν έχω καταλάβει πάντως γιατί το Haig έχει γίνει τοπ χιτ, αν και δεν είμαι ειδήμων στα ουίσκυ. Εμείς παλιά το σνομπάραμε, το θεωρούσαμε φτηνιάρικο. Κάτι τέτοιο πρέπει να παίζει μάλλον με τη φάση. Βγήκε βρώμα ότι και καλά το Heig γαμώ τα ουίσκυ και όλοι παίρναν αυτό. Τι να πείς. Γαμημένο marketing. Εγώ μετά από τόσα χρόνια ακόμα δεν τα ξεχωρίζω. Μόνο το Jack Daniels μου φαίνεται διαφορετικό. Tες πα. Τώρα όσον αφορά τις μπόμπες εκεί πάω πάσο γιατί το καταλαβαίνω μόνο το πρωί. Έχω μάθει πάντως από φιλαράκι που είναι εισαγωγέας σε ποτά ότι μπόμπες παίζουν σπάνια πια κι αν υπάρχουν, θα ναι μόνο σε πολύ παρακμή μαγαζιά ή σε επαρχία. Εγώ σας είπα, δεν παίρνω χαμπάρι. Βέβαια μια φορά που πήγα σε μαγαζί με ονομασία ''Φλόγα'' όπου τραγουδούσε η Μπετζετάκου μου φέραν μπουκάλι με νερό με καπάκι Κόκα Κόλας. Ε εκεί το μυρίστηκα ότι κάτι πάει στραβά. Ε ναι ρε παιδιά αφού μέχρι και το νερό ήταν μπόμπα. Στο ουίσκι θα κόλωναν?  Άλλο θέμα είναι με τις τιμές και τα άτομα. Ευτυχώς λόγω κρίσης κάτι 230αρες σε μπουκάλια και τέτοια κοπήκαν. Αλλά το 4 άτομα το μπουκάλι ισχύει ακόμα. Δηλαδή πόσα να βγάζει το μπουκάλι, 18 ποτά? Δια του 4, έχουμε 4 ποτά και κάτι το άτομο. Θες δε θες να ούμε γίνεσαι αλκοόλα. Αι σιχτίρ πια. 

4) Λουλούδια:



Σ αρέσει να πετάς λουλούδια φιλαράκι μου ε? Κι εμένα αλλά δυστυχώς δεν είμαι ο γιος του Λάτση. Τι να κάνεις λοιπόν συμβιβάζεσαι με αγορά 5-10 πανερίων συνεταιρική ή αλλιώς κάνεις μόκο για να έχεις να βάλεις αύριο βενζίνη. Τώρα θα μου πείς ρε φίλε εγώ έχω φάει καψούρα με το ξανθό στο δίπλα τι να κάνω? Να μην επενδύσω μπας και επεν-γδύσω? Τι να σου πω φίλτατε. Κάνε τον προϋπολογισμό σου αλλά μην χαθεί ο λογισμός σου. Γιατί σε περίπτωση που η ξανθούλα σε κάνει και τον χάσεις σε βλέπω στη λάντζα κατά τις 6 το πρωί ή στη καλύτερη των περιπτώσεων αν είσαι και γνωστή μορφή του μαγαζιού να αφήσεις ταυτότητα για να τακτοποιήσεις την επαύριο τη ζημιά. Και να φας την καψούρα με την δίπλα πάλι καλά σώζεται λίγο η κατάστασις. Αν ανεβάσεις το λέβελ και φας την καψούρα με τραγουδίστρια, ο Θεός να σε συγχωρέσει. Προτεινόμενες λύσεις επί του θέματος λοιπόν είναι: 
Γερό κονέ με λουλουδούδες πρώτων τραπεζιών που σου χορηγούν λελουδικό οφ δι ρέκορντ και δεύτερον δημιουργία πανικού σε μαγαζί που είσαι γνωστός θαμών με αποτέλεσμα τα λέλουδα να προσκομισθούν εκ της διευθύνσεως. (λίγο σπάνιο αυτό αλλά μου χει κάτσει) Υπάρχει βέβαια και το Ταμτακοσενάριο που έκανε γνωστός όπου έφερνε μαύρη σακούλα σκουπιδιών γεμάτη γαρούφαλλα σε μαγαζί και την έβγαζε τσαμπέ. Αυτό όμως δεν πιάνει σε πίστες , μόνο σε ρεμπετάδικα στου Ψυρρή. Επίσης διαλογή λουλουδιών από το πάτωμα δεν συνίσταται λόγω του ενδεχομένου να γίνεις τσακωτός από το θέμα και τελικά ρόμπα. Αυτά. Ας πούμε και δυό λόγια περί της ρίψης του αντικειμένου.


Πρώτον: Η λέξη ''φειδωλός'' σας λέει κάτι? Και βέβαια θα έπρεπε να σας λέει γιατί η παροιμία φύλαγε τα άνθη σου να έχεις τα μισά είναι σοφή. Αν δεν είστε πολύ large τύπος λοιπόν αφήστε τις Μπατμανιές του στύλ ''πιάνω ότι λουλούδι χωράει η παλάμη μου'' και κάντε λίγο οικονομία  γιατί οι καιροί δυσκόλεψαν. Σπάστε και κανα λουλουδάκι σε πολλά μικρά πέταλα κάνει και πιο πολύ εφέ. Σε περίπτωση υπέρμετρης καψούρας και όχι επειδιξιομανίας η παραπάνω παράγραφος παραλείπεται και τοποθετείστε αυτόματα στην κατηγορία ''εξαιρέσεις''.
Δεύτερον: Προσοχή στη ρίψη. Αν τελικώς είσαι καψούρης η large και αρπάζεις αχόρταγα το λιβάδι στο τραπέζι πρόσεχε κατ αρχήν τι έχεις μαζέψει γιατί έχουν καταγραφεί περιπτώσεις από φίλες/ους αοιδούς που μαζί με το Μάη στο κεφάλι έφαγαν και και παγάκι/αναπτήρα/αμύγδαλο/πιρούνι. Σεβασμός στους καλλιτέχνες περικαλώ. 
Τρίτον: Στόχος επετεύχθη όβερ. Θέλεις να πετάξεις το λουλούδι σε συγκεκριμένο άτομο? Ωραία δικέ μου μέσα. Πιστεύεις επίσης ότι είσαι η μετεμψύχωση της Σακοράφα? Χμμμ....Οτι και να πιστεύεις αν η καλή σου είναι 25 τραπέζια παραδίπλα δεν την πετυχαίνεις ούτε με καταπέλτη. Άσε λοιπόν τις προσπάθειες για παγκόσμιο ρεκόρ γιατί είσαι πολύ κοντά στην εξάρθρωση ωμοπλάτης. Και δεν σου φταίνε και οι υπόλοιποι που τρώνε τα λουλούδια στη μάπα. Διάλεξε κάτι πιο κοντινό η πήγαινε να της το δώσεις από κοντά (είναι και πιο ρομαντικό ε?)
Τέταρτον: Κρυφή βόμβα. Αν θες να πετάξεις ένα λουλούδι καλό θα είναι να έχεις το θάρρος των πράξεών σου και όχι να ρίχνεις την ώρα που εκείνη δεν κοιτάζει και να κάνεις μετά το ζαβό. Η ατάκα ''εγώ σου πέταγα λουλούδια'' που θα της πείς έξω από την τουαλέτα που ξεροστάλιασες να δείς πότε θα πάει οδηγεί με ακρίβεια χιλιοστού σε χυλοπίτιασμα. Τσάμπα και τα άνθη. 
Αυτά τα λίγα λοιπόν με τα γαρούφαλα. Αν το σκεφτούμε καλά πάντως η κονόμα των μαγαζιών στηρίζεται όλη εκεί γιατί καλό το Heig αλλά πόσο να πιεις? Θα λιποθυμήσεις. Ενώ με τα λουλούδια τί να πάθεις? Αλλεργία? Επίσης εκτός από το γεγονός του πετάμε λουλούδια στον καλλιτέχνη που μας αρέσει πετάμε επίσης και σε πρόσωπο που μας ενδιαφέρει το οποίο είτε βρίσκεται στο τραπέζι είτε όχι. Είναι ένας ευγενής μέσω Λαμίας τρόπος να δείξεις το ενδιαφέρον σου. Για αυτό και είναι δημοφιλής. Ρε ποιος πούστης να το ανακάλυψε αυτό ε?  Μεγάλο μυαλό τελικά....

5) Τουαλέτα  


Πόσο χαίρομαι που είμαι άντρας. Που δεν περιμένω να κατουρήσω στην ουρά με άλλες 45 γκόμενες ντυμένες υπερπαραγωγή, που έχουν να φτιάξουν, νύχι, μαλλί, μεικ απ, σερβιέτα, βυζιά, εκτός απ το κατούρημα. Που πρέπει να κάνουν απολύμανση τη μισή τουαλέτα και να πετύχουν στόχο στο όρθιο με την όπισθεν. Τι καλά. Ενώ εμείς? Κατουριέσαι? Τσουπ. Το βγάζεις μια έξω αν έχει ψιλομπλοκάρει το toilet και ααααχ. Ανάσανα. Τίναγμα, πλύσιμο χεράκια και άντε γειά. Και σε εξαιρετικά δύσκολες περιπτώσεις παίζει και το δεντράκι απ έξω. Αυτά είναι. Αμα έχεις και κανα ευρουδάκι πάνω σου το αφήνεις στο πιατάκι της Βουλγάρας, αν μείνεις βέβαια ικανοποιημένος από την επάρκεια χαρτιού και Vilanova. 
 
5) Τι θα φάμε?


Κι έχεις γίνει σαύρα απ το ξύδι και θες επειγόντως να φας κάτι να στρώσεις. Το ασθενές φύλο συνήθως δεν θα σε συνοδεύσει στη γουρουνιά, γιατί ξέρουν ότι αυτή την υπέροχη μπάκα που χεις φτιάξει και θες να τη διατηρήσεις, αυτές θα την αποκτήσουν σε κυτταρίτιδα  Άρα ξεκινάς για την Ιθακη ασυνόδευτος η με άλλο γουρούνι φίλο σου. Το θέμα τώρα πηγαίνει στο τί να φας. Αν και έχεις τσακίσει όλα τα αγγουροφύστικα του τραπεζιού νιώθεις ότι δεν κλάνουν μια. Πλέον αν οι σόλες σου τρώγονταν θα τις είχες φάει κι αυτές. Αλλά εντάξει θες κάτι πιο εύγευστο. Οι παλαιότεροι ως πιο έμπειροι ξέρουν ότι το καλύτερο πράγμα τέτοια ώρα είναι ο πατσάς . Δεν θα αντιδικήσω απλά δεν μπορώ ούτε καν να τον μυρίσω. Πάμε γι άλλα λοιπόν. Τι υπάρχει ανοιχτό? Λύση νούμερο ένα, κουλουράκι με τυράκι έξω από το μαγαζί. Μιά χαρά. Και light και σε χορταίνει κάπως. Αν θες βέβαια απεγνωσμένα να κάνεις τη διαφορά υπάρχει η Καντίνα με βρώμικο. Να βάλω και σώς για να γλιστράει?. SOS μεγάλε. Αν είναι η καντίνα δοκιμασμένη, δώσε απλά. Σε αντίθετη περίπτωση, άστο. Λύση νο τρία, διάφορα μαγαζιά του τύπου Κοτοπουλάδες, Το Βρώμικο, Everest κτλπ. Δεν θα μακρηγορήσω, τα δύο πρώτα μετράνε, τα Εverest κατατάσσονται τελευταία και καταϊδρωμένα. Σε πολύ ανάγκη και μόνο. Που ναι οι ιστορικές βραδιές στο Κολωνακι που έφτιαχναν τον τόνο μαγιονέζα και το μπιφτέκι με σάλτσα. Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαίς. Τώρα πια Β εθνική.

Ολοκληρώθηκε λοιπόν ο απολογισμός βραδινής εξόδου εις μπουζουκια. Θα έγραφα και για τα πιάτα αλλά πλέον δεν υπάρχουν. Ας είναι. Φτάνουν αυτά. Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμος αυτός ο μικρός οδηγός μπουζουκοεπιβίωσης. Γειά μας...


2 σχόλια:

mpouzoukia είπε...

Μπράβο για το άρθρο σας, πραγματικά πολύ καλό!

Laburdius είπε...

Σ ευχαριστω πολυ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...