ΤΟΠ ΤΕΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΠΑΓΩΤΩΝ

Έμαθα προσφάτως ότι υπάρχει παγκόσμια μέρα παγωτού. Με αφορμή αυτή σκέφτηκα να φτιάξω ένα Τοπ Τεν από τα παγωτά που μου χουν μείνει στη μνήμη από τα παιδικά μου χρόνια. Τότε που τα παγωτά δεν υπήρχαν όλο το χρόνο και που όταν ανοίγαν τα ψυγειά τέλη Μαρτίου νομίζω, ήταν το γεγονός του μήνα. ''Πόσα παγωτά έχεις φάει'' ήταν η συνηθέστερη ερώτηση που γινόταν τότε, ακολουθούμενη αργότερα από την ''Πόσα μπάνια έχεις κάνει''. Κάψιμο.

1) Τονγκο

Είναι το πιό παλιό που θυμάμαι. Μια κίτρινη γλίτσα με καφέ καπέλο. Είχε και μάτια η δεν θυμάμαι. Α είχε ναι. Και στόμα είχε που χαμογελούσε. Σα να χαιρόταν που θα το φάμε δηλαδή? Ε ναι σωστό έτσι έπρεπε να γίνει γιατί άμα είχε στεναχωρημένη φάτσα θα μας δημιουργούσε τραύματα...

2) Τρόϊκα
Αχαχαχα. Κι όμως ναι υπήρχε τέτοιο παγωτό. Γαμωτ δεν βρίσκω φώτο. Ρε κοίτα να δείς. Που να το περιμέναμε τότε πως θα είναι τόσο επίκαιρο τώρα. Νομίζω πως θα κανε θραύση αν ξανάβγαινε. Σίγουρα γιατί όλοι σήμερον θα θέλαν να δαγκώσουν την τρόικα...

3) Τρελή Πατούσα

Η αλλιώς Big Foot. Αυτό ήταν ροζ με καφέ δάχτυλο. Γαμάτο για ποδολαγνεία. Κάτι φίλες μου θα τρελαινόταν αν υπήρχε τώρα. Έβγαζες την κάλτσα, εχμμμ το περιτύλιγμα και του έριχνες ένα κανιβαλικό δάγκωμα...

4) Lucky Cup

Ήταν από τα λίγα παγωτά που δεν είχε σημασία η γεύση αλλά το δώρο που είχε στον πάτο. Αυτό το παγωτό ήταν υπεύθυνο για τις πρώτες συμπεριφορές ανομίας που είχαμε ως παιδιά. Μπούκαρες με το κεφάλι στο ψυγείο και έψαχνες να βρείς Lycky Cup άθικτο. Αν έβρισκες το παιρνες άνοιγες και τα υπόλοιπα και καβάτζωνες το δωράκι. 

5) Magnum

To πρώτο καραχορταστικό παγωτό. Φουλ σοκολάτα και το κλου της υπόθεσης ήταν σοκολατάκι-ελιά τοποθετημένο στο κέντρο. Υπάρχει ακόμα αυτό ε?

6) Marengata

Αυτό το παγωτάκι ήταν για απαιτητικούς ουρανίσκους. Κρέμα με σιροπάκι, κερασάκι και ενα παντεσπάνι απροσδιορίστου υφής και γεύσης που υποθέταμε ότι αυτό θα ήταν η μαρέγκα. 

Θυμάμαι και το τραγουδάκι. Μαραγκάταααα, μαρεγκαατααααα, το πιο σπέσιαλ παγωτό, έχει κρέμα σοκολάτα και σιρόπι και μαρέγκα και κεράσι ολόκληρό....

 

7) Λόλιποπ

Ε αυτό ήταν καραχίτ. Ήταν και φτηνό κι αν σ είχε πιάσει η λιγούρα για παγωτό ήταν η απόλυτος λύση. Φράουλα με λεμόνι και ένα λιγωτικό σιρόπι φράουλα στο εσωτερικό σ έκαναν να μασάς το ξυλάκι στο τέλος. Σούπερ

 8) Μπομπονέλα

Μάλλον αυτό ήταν το πιο παλιό που θυμάμαι αν και δεν ήταν παγωτό ήταν γρανίτα. Όλα τα λεφτά η μπομπονέλα με γεύση Κόκα κόλα. Είναι στην κατηγορία σπρώξε γλύψε. Από τους πρώτους παιδικούς εθισμούς

9) Turbo
Ε αφού έπιασα αυτή την κατηγορία του σπρώξε γλύψε, δεν θα μπορούσα ν αφήσω απ έξω τον αρχηγό. 

Τurbo. Γαμάτο. Παραδόξως το αγόραζαν και κορίτσια πολύ αν και ήταν παγωτό με υπονοούμενο. Αλλά θα μου πείτε τότε δεν είχε σημασία ήμασταν απονήρευτα. Αααα ρε τι ωραίεες εποχές

10) Σαντουιτς 50-50

Το γαμάτο σ αυτό το παγωτό ήταν ότι όλοι ξεκινούσαν να τρώνε το παγωτό από τη μεριά της κρέμας για να αφήσουν το καλό στο τέλος. Τη σοκολάτα.

(ενταξει η φώτο είναι από την εκδοχή Algida που χε και μια κίτρινη αηδία αλλά τες πα περίπου έτσι ήταν)

Αυτά που λέτε ήταν τα πιο κολληματικά παγωτά που μου έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη. Υπήρχαν κι άλλα βέβαια άξια αναφοράς όπως το πχ το Σικάγο και το Μανχάταν που τ άφησα έξω λόγω αντιαμερικανικών συναισθημάτων. Επίσης υπήρχε το Coctail που παίζει ακόμα, το Μπραζιλιάνο, το Number Οne και άλλα που μου διαφεύγουν. Ως επί το πλείστον όμως τα παραπάνω φτιάχνουν το δικό μου τοπ τεν. 

Be a Fan