Και είναι Τετάρτη. Και ο Γαύρος παίζει τον υπέρ πάντων αγώνα στο Τσού Λού. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια έχει φορέσει η ομάδα τα μακρυμάνικα και πάει για φουλ πρόκριση στους 8. Στο μυαλό σου κόβουν βόλτες τα διάφορα περιπαικτικά σχόλια των φίλων βάζελων, χανουμιών, βούλγαρων και λοιπών ομαδίσκων από προηγούμενες αποτυχημένες χρονιές και αισθάνεσαι ότι πλέον ήρθε η ώρα να τους πεις να κάτσουν αναπαυτικά στον καναπέ τους. Τι ωραία. Εσύ θα κάτσεις άραγε?
Και γιατί να μην κάτσεις? Έχεις αγοράσει καναπεδάρα από τα ΙΚΕΑ με σουπερ Swedish σταιλινγκ πλας 852 υποπόδια, τσεπάκια, πορτάκια, σκατάκια, προσκολλημένα πάνω στο έπιπλο. Επίσης τραπεζάκι με άλλες 852 πίπες του στυλ, μου ρθε να κόψω τα νύχια μου στο σαλόνι γιατί να μην έχει το τραπεζάκι ενσωματωμένο νυχοκόπτη και άλλα πολλά αλμυρά που έχει ανακαλύψει ο Σουηδός σχεδιαστής γιατί σκέφτηκε ότι μπορεί να σου φανούν χρήσιμα την ώρα που τα ξύνεις μπροστά στην TV. Τέλος πάντων να μην σας ζαλίζω τα παπάρια με λογοτεχνικές μαλακίες έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη σέντρα.
Ωωωω. Τι να κάνουμε. Να καλέσουμε και τους κάφρους φίλους μας να κάνουμε μπούγιο. Ααααα να φέρουμε κι έναν βάζελο μέσα και καλά να δούμε πολιτισμένα το μάτς ως αντικειμενικοί φίλαθλοι. Η ατυχής περίπτωση είναι όταν έχεις φέρει το βάζελο να δείτε Ολυμπιακός - Παναθηναικός. Εκεί ο πολιτισμός διακόπτεται τη στιγμή του γκόλ όπου τα κωλοδάχτυλα πάνε σύννεφο και καταλαβαίνει ο φίλος Πανάθας ότι τον έφερες για live καζούρα. Ατύχησες αγαπητέ. Βέβαια το σκηνικό μπορεί να σου γυρίσει και τούμπαλιν όπου έχεις φάει το 0-2 στο 20λεπτο και το πράσινο σκουλήκι πνιχτογελάει ως άλλος Σακελλαρόπουλος. Επειδή όμως παίζει εκτός έδρας προσπαθεί να κρύψει τη χαρά του πετώντας ατάκες της μορφής: ''Ε σας αδίκησε τώρα, το πρώτο γκολ ήταν 4 εκατοστά οφσάιντ'' και διάφορα τέτοια Αλλά φαίνεσαι απ τη φάτσα φίλε βάζελε. Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί...
Δε γαμείς όμως. Μες το παιχνίδι είναι αυτά, αρκεί να επικρατεί ψυχραιμία. Λοιπόν. Να οργανωθούμε. Τι θα χρειαστούμε:
1) Κατάλογο από σουβλατζίδικο δοκιμασμένο. Ε βέβαια. Και να τα φέρνει γρήγορα ε. Όχι στο 85. Να χουμε την αγωνία μας να ουμ να κρυώσουν και τα σουβλάκια? Ε όχι.
2) Μπυρόνια βεβαίως. Μια εξάδα κατάψυξη και οι υπόλοιπες να παίζουν μπάλα παντού μέσα στο ψυγείο. Δίπλα στο Βιτάμ, πάνω από τις ντομάτες, ανάμεσα στο Μίλκο και τον χυμό αχλάδι, όπου χωράνε. Βάλε και στις αυγοθήκες.
3) Κινητό. Απαραιτήτως. Γιατί η επικοινωνία με εξωθεσμικούς παράγοντες είναι δεδομένη. Δεν πρέπει να ακούσει το καντήλι του ο ξάδερφος που χαιρόταν με το 0-1 όταν ισοφαρίσεις? Έλα ξα, σου ρχεται και το δεύτερο. Πιάσε κινητό.
Αυτά τα βασικά. Προαιρετικώς μπορείς να έχεις και Playstation με το Pro μέσα για ένα ματσάκιον στο ημίχρονο, Laptop με στοίχημα live για διπλές αγωνίες και για πολύ καμένους, φανέλα και κασκόλ της ομαδάρας μαζί με καπνογόνα, καραμπίνες, Καλάσνικοφ και άλλα πολλά. αναλόγως την όρεξη των παρευρισκομένων.
Αυτά είναι τα παρελκόμενα. Εδώ όμως πρέπει να αναφερθούμε και στον παράγοντα Χ όπου αυτός είναι το ασθενές φύλο. Τι γίνεται λοιπόν μ αυτό? Οι περιπτώσεις αντιμετώπισης εξαρτώνται πάντα από το ενδιαφέρον που έχει ο Χ για το αντικείμενο. Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Περίπτωση Α+ όπου η αγαπουλίτσα είναι fun της ομάδος και σου οργανώνει αυτή όλο το συνέδριο με τους κάφρους και συμμετέχει στα μπινελίκι και στους πανηγυρισμούς. Too good to be true. Αλλά συμβαίνει, ιδίως τα τελευταία χρόνια και μετά το 2004 όπου οι γυναίκες έμαθαν τι είναι το οφσάιντ.
Περίπτωση Α- όπου ναι μεν η αγαπουλίτσα likes football αλλά είναι οπαδός του μισητού εχθρού. Αυτή είναι και η πιο δύσκολη περίπτωση γιατί καλύτερα να μην ασχολούνταν καθόλου παρά να μην μπορείς να την μπινελικώσεις. Αν τολμήσεις πρόσεχε γιατί μετά η παντόφλα θα πέσει σύννεφο.
Περίπτωση Β όπου το μωρουλίνι βλέπει χόρτο και βγάζει σπυριά. Τι να κάνεις τώρα. Εδώ χρειάζεται διπλωματία. Συνήθως γίνεσαι ανησυχητικά γλυκός από το Σάββατο το απόγευμα καθώς αρχίζεις τις υποσχέσεις για εκδρομές χαράματα Κυριακής, αγορά εισιτηρίων στο σινεμά για να δείτε την τελευταία μπαρούφα shopping love κομεντι με τη Σαρα Τζεσικα Παρκερ και διάφορα τέτοια παρεμφερή. Σε περίπτωση παντρεμένων το σινεμά μεταφράζεται σε διήμερο σε Spa και η εκδρομή σε τραπέζωμα στο σπίτι των πεθερικών.
Περίπτωση Γ όπου η ζουζουνίτσα, αδιαφορεί πλήρως για το αντικείμενο σ αφήνει στην ησυχία σου και κανονίζει έξοδο με φίλες της. Εδώ έχουμε ένα θέμα προς συζήτησιν γιατί παλαιότερα, όταν ο Γαύρος δεν έκανε σεφτέ στο Τσου Λού κι είχαμε Βάζελο κάθε Τετάρτη, αν έβγαινες έξω το βράδυ, παντού γυναίκες. Ύποπτη για κέρατο η περίπτωση. Φτου φτου, μακριά από μας.
Πάνω κάτω λοιπόν παίδες αυτές είναι οι παρατηρήσεις που έχω επισημάνει όταν βλέπω ματς στην τηλεόραση ως γνήσιος τηλεχούλιγκαν. Μια χαρά περνάω στο σαλονάκι μου που λέτε με τα φιλαράκια μου και στην τελική άμα με πιάσει και καμιά φανατίλα, ανάβω κι ένα καπνογόνο στη βεράντα άμα γουστάρω. Ναι γιατί με το γήπεδο πλέον δεν το χω. Η δουλειά μου μυρίζει πολύ καφρίλα Προτιμώ να μυρίζω τα σουβλάκια απλωμένα στο σαλόνι με το χέρι να κρατάει παγωμένο το μπυρόνι. Και πάμε να τους πατήσουμε ρε Τζιμπούραρε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου