ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Και που λέτε ενίοτε, έχω υποκλέψει συζητήσεις από φίλες μου, οι οποίες φαντασιώνονται το πως θα ήθελαν να είναι ο ιδανικός άντρας. Έτσι αγαπητοί συναγωνιστές. Πρέπει να μπούμε στο μυαλό του εχθρού να τον κατανοήσουμε για να νικήσουμε. Κι έτσι λοιπόν λέω ας κρυφακούσω να πάρω κανένα τιπ...

- Εγώ κορίτσια αυτό που έχω να πω είναι, ότι θέλω να είναι ευγενικός και να μ αγαπάει. Δεν μ ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα

- Πέστα ρε Δήμητρα. Το ίδιο ακριβώς κι εγώ. Οι ψηλοί και γυμνασμένοι δεν μου λένε τίποτα.  Πρέπει ο άλλος να έχει τύπο.

- Αχ κορίτσια. Πόσο χαίρομαι που είμαστε φίλες. Επίσης για μένα τα λεφτά δεν έχουν καμία σημασία αρκεί να έχει τρόπους....

Ορίστε? Κορίτσια ο Μπάρκουλης. Να μαι. Ευγενικός τύπος, μετρίου εισοδήματος και αναστήματος  με τρόπους. Σας αγαπώ. Λιποθυμήστε....
Υποψιάζεστε τι έγινε μετά αγαπητοί μου φίλοι.

Ακριβώς αυτό που υποψιάζεστε. Λιποθύμησαν οι πέτρες απ το γέλιο. Μια ξινίλα στα μούτρα των εμφανίσθη από το υπερπέραν. Ε βέβαια. Αν ήταν αλήθεια όλα αυτά που είπαν, τότε οι μέτριοι όλου του κόσμου δεν θα προλαβαίναμε. Αλήθεια συμβαίνει αυτό?  Παπάρια συμβαίνει. Αυτοί που συνεχίζουν να μην προλαβαίνουν είναι οι ψηλοί, τούμπανοι, κάφροι με λεφτά.

Και βρείτε μου λύση. Τι να κάνω? Να ψηλώσω? Αν και ποτέ δεν ξέρεις. Η επιστήμη έχει προοδεύσει πολύ...:Ρ

Εντάξει. Μαλακίες σας λέω. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν θέλω να ψηλώσω. Μ αρέσει το 1.74 που είμαι. Έχω συνηθίσει τον καιρό εδώ κάτω. Η μόνη περίπτωση που με χαλάει είναι όταν πηγαίνω σε συναυλίες και κάθεται το ντερέκι μπροστά μου. Ρε. Κάτσε πίσω ρε παπάρα. Τι το πέρασες εδώ? Παρέλαση?

Αλλά ξέφυγα απ το θέμα. Ας επανέλθω. Αφορμή που λέτε για να γράψω αυτό το πόστ ήταν κάτι που διάβασα από μια φίλη μου που έλεγε: ''Μην ψάχνεις το όμορφο πρόσωπο να αγαπήσεις, αλλά την όμορφη ψυχή! Η αξία της είναι διαχρονική.....''  Καλή μου φίλη. Τι μαλακίες λες. Τα πιστεύεις κιόλας? Το καταλαβαίνω ότι για να γράψεις αυτό το απόφθεγμα θα πρέπει να έχεις φάει τον μαλάκα με το κουτάλι. Να με συγχωρείς που θα στο πω αυτό, αλλά δεν μαθαίνεις. Το πιο πιθανό είναι την ίδια μέρα που έγραψες την παραπάνω μπαρούφα, να σε πετύχω σε κλαμπάκι παρέα με ημισφίχτη μαλακοπίτουρα. Τα υπόλοιπα που λες είναι χλωρίνες χωρίς αμμονιαζόλ. Και την επόμενη θα μου γράψεις το επόμενό σου απόφθεγμα που θα λέει: Μα τι γίνεται, έχω μαλακομαγνήτη? Η απάντηση είναι, ναι έχεις. Αλλά να σου πω ένα μυστικό? Δεν θες να τον ξεφορτωθείς...

 

Εννοείτε βέβαια ότι δεν είναι μαλάκες όλοι οι τούμπανοι και χαζές όλες οι ξανθιές. Το πρόβλημα υπάρχει στην επιμονή και την ηλιθιότητα των υπολοίπων που ασχολούνται μαζί τους να ξεχωρίσουν τους μαλάκες απ τους νορμάλ. Η μάλλον δεν θέλουν να τους ξεχωρίσουν. Βλέπεις αγαπητή μου ότι ''Δεν''. Γιατί επιμένεις? Μετά σου φταίει ο μαλακομαγνήτης. Ας δούμε μια ενδεικτική συζήτηση.

- Γεια, είμαι η Εύα.

- Ε?

(Δε γαμιέται ωραίοι κοιλιακοί)

- Ωραία δεν είναι εδώ?

- Που εδώ? στο μπαρ?

(Δε γαμιέται ωραίοι κοιλιακοί)

- Στο μαγαζί εννοώ. Έρχεσαι συχνά?

- Ε? Δεν ξέρω.

(Δε γαμιέται ωραίοι κοιλιακοί)

Και τα λοιπά και τα λοιπά. Το ίδιο αντίστοιχα βέβαια ισχύει και με τους άντρες οι οποίοι δεν πάνε πίσω αρκεί να βάλουμε όπου τη φράση ''Δε γαμιέται ωραίοι κοιλιακοί'' το ''Δε γαμιέται ωραία βυζιά''. Μετά από αυτό καταλαβαίνετε νομίζω βέβαια προς τα που κατευθύνεται η συζήτηση...

Έτσι λοιπόν αγαπητή φίλη ξέρω και ξέρεις ότι δεν πρόκειται να ασχοληθείς με κανέναν ''ομορφάντρα'' με την ίδια ευκολία που θα μίλαγες σ έναν ''Σάκη''  γιατί υποπτεύεσαι ότι έχει όμορφη ψυχή. Με τον τούμπανο θα ασχοληθείς όλο το βράδυ παρά με τον ''Να βάλω και σως για να γλιστράει'' παραδίπλα. Ωραία. Δεκτόν. Μαζί σου. Δεν λέω να μην το κάνεις αφού γουστάρεις. Αλλά μετά όμως μην προσπαθείς να παραμυθιάσεις εμένα και τον εαυτό σου αν σου κάτσει στραβή, ότι για όλα φταίει η κακή σου τύχη και ο μαλακομαγνήτης. Το ξέρεις ότι εσύ φταίς πέρα από τα άλλοθι που ψάχνεις να βρείς. Με την αυτογνωσία σου τα έχω, όχι με τις επιλογές σου. Δεν είναι ενοχλητικό να επικεντρώνεσαι κατ αρχήν στο εμφανισιακό, αφού όλοι, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι το πρώτο που κοιτάμε. Αλλά για να σου δώσω να καταλάβεις τι σημαίνει να επικεντρώνεσαι στο εμφανισιακό και μόνο θα σου πω τα εξής.

Όπως ξέρεις κι εσύ, τρεις είναι οι σημαντικές κατηγορίες που πρέπει να πληρούνται για να μπει το νερό στ αυλάκι. Κι αυτές είναι: Το εμφανισιακόν, το επικοινωνιακόν και το σεξουαλικόν. Κοίτα, μίλα, πράξε. Αν κάτι λείπει απ τα τρία, παστίτσιο χωρίς μπεσαμέλ η δουλειά. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου μπορεί να εκλείπουν η μια η και οι δύο κατηγορίες και να στηρίζει μια τρίτη το όλον συνονθύλευμα του θέματος. Δηλαδή να χεις φτιάξει και γαμώ τον κιμά για παστίτσιο να ουμε που να τρώγεται με το κουτάλι. Συνήθως η τρίτη αυτή κατηγορία που μπορεί να σώσει την κατάσταση και μόνη της είναι ή το επικοινωνικόν ή το σεξουαλικόν.  Και εξηγώ:

Η σημαντικότητα της κατηγορίας ''επικοινωνία'' για αρχή εξηγεί και την αυτάρκειά της. Είναι πολύ σημαντικό το να μπορείς να πεις δυό κουβέντες με τον άλλο. Αυτό δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια για να το καταλάβεις. Η κολλάς ή δεν κολλάς. Φαίνεται αυτόματα. Κάθεσαι σ ένα τραπεζάκι για καφέ και τα θέματα προς συζήτισιν διαδέχονται το ένα το άλλο. Η πέφτουν στη μούγκα. Και η μούγκα όπως θα γνωρίζεις καταλήγει εν ολίγοις στην στρούγκα.

Επίσης σημαντική κατηγορία είναι το σεξουαλικόν. Μεγάλη υπόθεση. Υπάρχουν σχέσεις που στηρίζονται μόνο σ αυτό αποκλειστικά. Κιμάς σκέτος. Τι να σου πω για αυτό. Ο καθένας τη βρίσκει με διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορώ να περιγράψω μια κατάσταση στάνταρ. Άλλωστε σ αυτήν την κατηγορία τα πράγματα είναι όπως στην σκηνή του προφιτερόλ με τον Κωνσταντίνου. Δεν θέλω να το μάθω, να το φάω θέλω.

Και πάμε τέλος στο εμφανισιακόν. Το εμφανισιακόν λοιπόν δεν μπορεί να σταθεί σ αυτή την κατηγορία με τίποτα. Τα προηγούμενα δύο έχουν μέσα ενέργεια. Μίλα, πράξε. Αυτό είναι τελείως παθητικό. Ε θα κοιτάξεις τον άλλο την Δευτέρα. Και γαμώ. Την Τρίτη. Κούκλος. Την Τέταρτη. Ωραίος. Την Πέμπτη. Ε μ αρέσει. Την Παρασκευή. Ε καλός είναι. Το Σάββατο. Χμ εντάξει. Την Κυριακή? Μήπως βαρέθηκες? Και η Κυριακή είναι κοντή γιορτή φιλενάδα. Τα χρονικά πλαίσια διαφέρουν για τον καθένα μας βέβαια αλλά η Κυριακή θα ρθει στο τέλος. Αυτή είναι η σημαντικότητα του εμφανισιακού για μένα. Αν εσύ πιστεύεις κάτι άλλο, εγώ θα σου πώ, ότι είναι σα να έχεις μια καινούργια BMW με καμμένη μηχανή και να τη βρίσκεις να την κοιτάζεις κάθε πρωί απ τη βεράντα σου. Ε άμα τη βρίσκεις, τι να πω. Περαστικά.

Ελπίζω καλή μου φίλη να εμπέδωσες αυτές τις ολίγες σκέψεις που κάθισα να σου γράψω. Κι εσύ λοιπόν μετά απ αυτό ελπίζω να ξαναγράψεις το '' Μην ψάχνεις το όμορφο πρόσωπο να αγαπήσεις, αλλά την όμορφη ψυχή! Η αξία της είναι διαχρονική.....''.  Αλλά την άλλη μέρα μην μου γράψεις τίποτα για μαλακομαγνήτες, γιατί θα σου πάρω την κόλλα....

Be a Fan