ΤΑΠΕΡνω στο κρανίο
Μη δούν προκομμένο άνθρωπο στη δουλειά. Αμέσως να τον πολεμήσουνε να ούμε. Και για να εξηγούμαι, πήγα σαν καλός νοικοκύρης στο Σούπερ μάρκετ και πήρα τα ταπεράκια μου (απο τα ακριβά. Ξέρετε αυτά που για να τ ανοίξεις λύνεις πρώτα ένα SUDOKU). Φέρνω το πρώτο στη δουλειά την άλλη μέρα ωωωπ. Κάμπριο το ταπερ. Σα ξεκαβουκιασμένη χελώνα. Δεν δίνω σημασία, κοιτάζω γενικά, παίζει ένα τραγούδι που γουστάρω από παλιά, δεν μπορώ ν αντισταθώ σε θέλω. Άρης Τόμας. Άσχετο. Τες Πα. Δε δίνω σημασία που λέτε φέρνω την επόμενη χελώνα εεεε ταπερ. Την επόμενη μέρα. Μπααααπ. Άντε πάλι. Το ξεβράκωτο τάπερ. Καλά έχω ακούσει για τύπους που κλέβουν στρινγκάκια. Αλλά και καπάκια απο τάπερ? Μα τι ΤΑΠΕΡαμέντο είναι αυτό που έχει ο φίλος/η. Στο επόμενο τάπερ θα βάλω κι ένα κουτακι Λεξοτανίλ, έτσι μπας και στρώσει. ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΑΥΤΟ που λέτε. Άφησα και σημείωμα πάνω στα γυμνά τάπερ μου μπας και φιλοτιμηθεί ο ένοχος και αντί αυτού εισπράττω πνεύμα. Τα υπόλοιπα αναγράφονται στη φωτό.
ΥΓ. Είχε και παστίτσιο η μάνα μου σήμερα. Και δεν είχα τάπερ. Τα χασα ρε πούστη. Α ρε δε θα τον εβρώ. Θα τον παστισιώσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου