Είμαι πάνω στο μηχανάκι. Τιιιιιιιιιι τιιιιιιτττττττττ! Μήνυμα.
Φανάρι. Σταματώ. Το βλέπω. Άγνωστο νούμερο.
- Γειά σου!Απαντώ:
- Γειά. Ποιός είναι?- Είμαι η Νανά. Θέλω να σε γνωρίσω....
Απάντηση: - Κι εγώ!!
Σκέφτομαι. Κάποιος πούστης μου κάνει πλάκα. Για να δούμε
- Μα πως θέλεις αφού δε με ξέρεις.
- Εσύ με ξέρεις?
- Οχι.
- Τότε γιατί σου φαίνεται περίεργο?
- Ε εντάξει. Ξέρω γω. Τέλως πάντων. Κοίτα. Είμαι 28 ετών και μένω Γλυφάδα. Θέλω να γνωριστούμε. Είσαι ελεύθερος?
- Αν είσαι ξανθιά, 1,65 , αδύνατη είμαι!
- Ε τώρα εσύ κάνεις πλάκα αλλά εγώ σοβαρολογώ.
Αααα την χοντραίνουν την πλάκα. Τέλως πάντων είχα μια δουλειά δεν απαντώ. Περνά η ώρα φεύγω απ τη δουλεια. Μήνυμα πάλι:
- Εχεις Facebook?
- Εχω. πώς σε λένε στο επίθετο?
- Παπαδοπούλου (το επώνυμο είναι ενδεικτικό)
- Ωραία κάτσε να σε βρώ
Μια παράνθεση εδώ για να πούμε άλλη μια χρησιμότητα του Facebook που μειώνει τις πιθανότητες να βγείς άκυρο blind date. Μπαίνω λοιπόν και την ψάχνω. Αdd me as a friend. You request is accepted και τα ρέστα.. Τη βλέπω. Ωπ. Καλό. Ρε λέω δεν γίνονται αυτά στα καλά καθούμενα. Τι αγαθοεργία έκανα και δεν θυμάμαι και θέλει ο Θεούλης να μ ανταμείψει?
Τέλος πάντων την παίρνω τηλέφωνο. Μιλάμε.
- Γειά σου Νανά
- Γειά τι κάνεις?
- Καλά πως κι αυτό το ουρανοκατέβατο? Πού με βρήκες?
- Ε έμαθα από κάποιον κοινό γνωστό μας ότι είσαι καλό παιδί και ήθελα να σε γνωρίσω. Μου έδωσε λοιπόν το τηλέφωνό σου.
- Μα ποιός είναι αυτός ο χρυσός άνθρωπος που κάνει τέτοια πράγματα. Δεν θα μου πείς?
- Οχι δεν γίνεται δεν θέλω να τον εκθέσω.
- Καλά. Τελος πάντων. Πολύ ωραία είσαι στις φώτος σου μέσα. Νανά είπαμε? Ωράια. Δεν τα έχω ξαναφτιάξει με Νανά. (ο γνωστός κάφρος ξαναχτυπά)
- Χα χα ωραία. Να κανονίσουμε τότε να βγούμε. Απ ότι βλέπω κι εσύ μ αρέσεις...
Αχουχουουου τι καλα
- Μια χαρά λοιπόν. Δεν θα μου πείς τώρα που με βρήκες.
- Ελα δεν μπορώ αφού σου είπα.
- Ελα δεν θα του το πώ
- Εντάξει. Για θυμήσου σήμερα πού έδωσες το τηλέφωνό σου.
- Ε? που το δωσα?
-Το μεσημέρι δεν έδωσες κάπου το τηλ σου?
Ελα πάμe. Rewind
- E όχι ρε συ. Εκτός από την εταιρία που δίνω τα κοινόχρηστα που το ήθελαν επειδή είμαι διαχειριστής, πουθενά αλλού.
- Ε αυτή είμαι.
- Ποιά?
- Η κοπέλα που δίνεις τα κοινόχρηστα.... (Ντοιιινκκκ)
Εχω πέσει στα πατώματα απ το γέλιο. Συνέρχομαι.
- Και ποιός σου είπε τότε για μένα?
- Ο Κώστας.
- Ποιος Κώστας?
- Αυτός που μένει από κάτω σου. Δεν ξέρεις ότι δουλεύει σε μας?
Ε όχι. Ο καλός μας φίλος ο Κωστας τον οποίο πριν 1,5 μήνα δεν τον αφήσαμε μέχρι τις 6 να κοιμηθεί μου έκανε τέτοια ξήγα? Ακόμα θυμάμαι το κατακακόμοιρο ύφος του την άλλη μέρα που μου είπε: Παναγιώτη, δεν ήταν σωστό αυτό που έκανες. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ και το πρωί δούλευα. Δεν το πιστεύω. Μα τόσο καλό παιδί είναι? Την απορία τελικά μου την έλυσε η Μαρίνα.
- Ρε μαλάκα, δεν κατάλαβες ότι θέλει να σε αποκαταστήσει να βρεί την ησυχία του.....
Τωρα εξηγούνται όλα. Τον υποχθόνιο τύπο. Κωστάκη ένα θα πω. Δε μασάω φίλε.
Εργένης εγεννήθηκα, εργένης θα πεθάνω... Lets get the party started!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου